Wspólny rynek to formalne porozumienie, w którym grupa jest tworzona między kilkoma krajami, w których każdy kraj członkowski przyjmuje wspólną zewnętrzną taryfę taryfową. Taryfa to forma podatku nakładanego na importowane towary lub usługi. Taryfy są powszechnym elementem handlu międzynarodowego. Podstawowe cele narzucania. Na wspólnym rynku kraje pozwalają również na wolny handel oraz swobodny przepływ siły roboczej i kapitału między członkami grupy. To porozumienie handlowe ma na celu zapewnienie lepszych korzyści ekonomicznych wszystkim członkom wspólnego rynku.
Najbardziej znanym przykładem wspólnego rynku jest Wspólny Rynek Europejski, którego celem jest zapewnienie swobodnego przepływu towarów, kapitału, usług i siły roboczej w ramach Unii Europejskiej. Unia Gospodarcza Unia gospodarcza jest jednym z różnych typów bloków handlowych. Odnosi się do umowy między krajami, która pozwala produktom, usługom i pracownikom na swobodne przekraczanie granic. Związek ma na celu zniesienie wewnętrznych barier handlowych między krajami członkowskimi, aby przynosić korzyści gospodarcze wszystkim krajom członkowskim. .
Warunki, które należy zdefiniować jako wspólny rynek
Aby zostać zdefiniowanym jako wspólny rynek, muszą być spełnione następujące warunki:
- Taryfy, kontyngenty i wszelkie bariery dotyczące importu i eksportu towarów i usług pomiędzy członkami wspólnego rynku zostają usunięte.
- Wszyscy członkowie wspólnego rynku przyjmują wspólne ograniczenia handlowe, takie jak cła na inne kraje.
- Czynniki produkcji, takie jak praca i kapitał, mogą swobodnie i bez ograniczeń przemieszczać się między krajami członkowskimi.
Jeżeli jeden z warunków nie jest spełniony, rynek wynikowy nie jest rynkiem wspólnym. Na przykład, jeśli czynniki produkcji, takie jak praca i kapitał, nie mogą swobodnie przemieszczać się bez ograniczeń między krajami członkowskimi, wówczas porozumienie byłoby definiowane jako unia celna Unia celna Unia celna jest umową między dwoma lub więcej sąsiadującymi krajami w celu usunięcia bariery handlowe, zmniejszenie lub zniesienie ceł oraz zniesienie kontyngentów. Takie związki zostały określone w Układzie Ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) i są trzecim etapem integracji gospodarczej. .
Korzyści ze wspólnego rynku
1. Swobodny przepływ osób, towarów, usług i kapitału
Oprócz zniesienia ceł między krajami członkowskimi, główne korzyści płynące ze wspólnego rynku obejmują swobodny przepływ osób, towarów, usług i kapitału. Dlatego też wspólny rynek jest często uważany za „jednolity rynek”, ponieważ umożliwia swobodny przepływ czynników produkcji bez przeszkód powodowanych przez granice państw.
2. Efektywność produkcji
W gospodarce wspólny rynek sprzyja efektywności między członkami - czynniki produkcji są lepiej alokowane, co skutkuje silniejszym wzrostem gospodarczym. Gdy rynek staje się bardziej wydajny, nieefektywne firmy ostatecznie zamykają się z powodu ostrzejszej konkurencji.
Przedsiębiorstwa, które nadal korzystają z ekonomii skali Korzyści skali Korzyści skali odnoszą się do korzyści kosztowych, których doświadcza firma, gdy zwiększa ona poziom produkcji. . Im większa ilość produkcji, tym niższy jednostkowy koszt stały. Typy, przykłady, wskazówki i zwiększona rentowność oraz więcej innowacji, aby konkurować w bardziej konkurencyjnym krajobrazie.
Koszty wspólnego rynku
1. Kraje mniej konkurencyjne mogą ucierpieć
Przejście na wspólny rynek ma kilka wad. Po pierwsze, firmy, które wcześniej były chronione i dotowane przez rząd, mogą mieć problem z utrzymaniem się na powierzchni w bardziej konkurencyjnym krajobrazie. Migracja czynników produkcji do innych krajów może hamować wzrost gospodarczy kraju, który opuszczają i prowadzić do wzrostu bezrobocia.
2. Przekierowanie handlu
Przekierowanie handlu ma miejsce, gdy wydajne podmioty niebędące członkami są wyparte ze wspólnego rynku. Co więcej, kraj może wykazywać obniżone płace, jeśli napływa im migracja czynników produkcji, gdzie podaż przewyższa popyt.
Przykład z prawdziwego świata
W lipcu 2010 r. Prezydent Kenii Mwai Kibaki utworzył Wspólny Rynek Afryki Wschodniej, aby przyspieszyć wzrost gospodarczy i rozwój regionu. Utworzenie wspólnego rynku w Afryce Wschodniej było rozszerzeniem istniejącej unii celnej, która została utworzona w 2005 roku i składała się z sześciu krajów Afryki Wschodniej: Burundi, Kenii, Ruandy, Sudanu Południowego, Tanzanii i Ugandy.
EACM powstała w celu zapewnienia „czterech swobód” w celu ożywienia gospodarki regionu i zwiększenia produktywności. Cztery swobody to:
- Swobodny przepływ towarów
- Swobodny przepływ siły roboczej
- Swobodny przepływ usług
- Swobodny przepływ kapitału
Po utworzeniu EACM w 2010 r., W 2013 r. Podpisano protokół, w którym szczegółowo opisano plan dalszej integracji krajów członkowskich za pośrednictwem unii walutowej. Niedawno, w 2018 roku, utworzono komisję, która miała rozpocząć prace nad projektem konstytucji regionalnej.
Więcej zasobów
Finance oferuje program Financial Modeling & Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, z programem certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, pomocne będą następujące zasoby finansowe:
- Umowa dwustronna Umowa dwustronna Umowa dwustronna, zwana również transakcją rozliczeniową lub transakcją poboczną, odnosi się do umowy między stronami lub państwami, której celem jest utrzymanie deficytów handlowych na poziomie
- Unia gospodarcza Unia gospodarcza Unia gospodarcza to jeden z różnych typów bloków zawodowych. Odnosi się do umowy między krajami, która pozwala produktom, usługom i pracownikom na swobodne przekraczanie granic. Związek ma na celu zniesienie wewnętrznych barier handlowych między krajami członkowskimi, aby przynosić korzyści gospodarcze wszystkim krajom członkowskim.
- Strefa wolnego handlu Strefa wolnego handlu Strefa wolnego handlu (FTA) to konkretny region, w którym grupa krajów w tym regionie podpisuje porozumienie, które przypieczętowuje współpracę gospodarczą między nimi. Głównym celem umowy o wolnym handlu jest zniesienie barier w handlu, w szczególności ceł i kontyngentów importowych, oraz zachęcanie do swobodnego handlu towarami
- Regionalne umowy handlowe Regionalne porozumienia handlowe Regionalne porozumienia handlowe to traktaty podpisane przez dwa lub więcej krajów w celu wspierania swobodnego przepływu towarów i usług przez granice jego członków. Umowa zawiera wewnętrzne zasady, których kraje członkowskie przestrzegają między sobą.
