Koszty zapasowe, zwane również kosztami produktu, odnoszą się do kosztów bezpośrednich związanych z wytwarzaniem produktów w celu generowania przychodów. Często koszty podlegające inwentaryzacji obejmują bezpośrednią robociznę, bezpośrednie materiały, koszty ogólne fabryki i fracht. Gdy produkt zostanie sprzedany klientowi lub zutylizowany w inny sposób, koszt produktu obciąża rachunek wydatków. Przed sprzedażą zapasów są one rejestrowane w bilansie. Bilans Bilans jest jednym z trzech podstawowych sprawozdań finansowych. Stwierdzenia te mają kluczowe znaczenie zarówno dla modelowania finansowego, jak i rachunkowości. Bilans przedstawia łączne aktywa firmy oraz sposób ich finansowania, poprzez zadłużenie lub kapitał własny. Aktywa = zobowiązania + kapitał własny jako składnik aktywów Rodzaje aktywów Typowe rodzaje aktywów obejmują aktywa obrotowe, długoterminowe, rzeczowe, wartości niematerialne, operacyjne,i niedziałające. Prawidłowe identyfikowanie i. Sprzedaż tych produktów przenosi zapasy z bilansu do kosztu sprzedanych towarów (COGS) Koszt sprzedanych towarów (COGS) Koszt sprzedanych towarów (COGS) mierzy „koszt bezpośredni” poniesiony przy produkcji jakichkolwiek towarów lub usług. Obejmuje koszty materiałów, bezpośrednie koszty pracy i bezpośrednie koszty ogólne fabryki i jest wprost proporcjonalna do przychodów. Wraz ze wzrostem dochodów potrzeba więcej zasobów do wyprodukowania towarów lub świadczenia usług. KWS to często pozycja wydatków w rachunku zysków i strat.i bezpośrednie koszty ogólne fabryki i jest wprost proporcjonalna do przychodów. Wraz ze wzrostem dochodów potrzeba więcej zasobów do wyprodukowania towarów lub świadczenia usług. KWS to często pozycja wydatków w rachunku zysków i strat.i bezpośrednie koszty ogólne fabryki i jest wprost proporcjonalna do przychodów. Wraz ze wzrostem dochodów potrzeba więcej zasobów do wyprodukowania towarów lub świadczenia usług. KWS to często pozycja wydatków w rachunku zysków i strat.
Koszty możliwe do wynalezienia czasami różnią się w zależności od branży, a także u różnych dostawców w dół łańcucha dostaw. Dlatego to, co producent uważa za koszty podlegające inwentaryzacji, może różnić się od tego, co detalista traktuje jako koszty podlegające inwentaryzacji. Na przykład w przypadku sprzedawcy detalicznego koszty nadające się do inwentaryzacji obejmują wszystkie koszty związane z nabyciem produktu od producenta aż do jego siedziby. Jednak dla producenta koszty te są związane z bezpośrednim materiałem, bezpośrednią robocizną i wszystkimi kosztami ogólnymi związanymi z produkcją.
Jak obliczyć koszt jednostkowy produkcji
Gdy menedżerowie chcą określić koszt produkcji w przeliczeniu na jednostkę, zawężają wszystkie koszty związane z wytworzeniem danej partii produktów. Sumują wszystkie koszty wytworzenia partii i dzielą uzyskaną wartość przez łączną liczbę wyprodukowanych jednostek, zgodnie z poniższym wzorem:
Koszt jednostkowy produktu = (całkowita bezpośrednia robocizna + całkowity bezpośredni materiał + materiały eksploatacyjne + fracht + całkowity przydzielony narzut) / całkowita liczba jednostek
Gdy menedżerowie określą koszt jednostkowy produkcji, wykorzystują te informacje do opracowania modelu cenowego. Model cenowy umożliwia im określenie liczby jednostek, które muszą wyprodukować i sprzedać, aby osiągnąć rentowność. Jest to ważne, ponieważ aby linia produktów była rentowna, muszą określić cenę jednostkową, która musi pokrywać koszt jednostkowy, pozostawiając jednocześnie rozsądną marżę zysku. Brak rentowności oznacza, że produkcja przynosi stratę, a producent reaguje zwiększeniem ceny sprzedaży, zmniejszeniem liczby produkowanych sztuk lub zamknięciem całej linii produktów.
Rozliczanie kosztów majątku trwałego
Księgowi używają konta aktywów zapasów do rejestrowania kosztów do inwentaryzacji. Jednak gdy producent sprzedaje towar, koszty są przenoszone na rachunek wydatków. Pozwala księgowym monitorować przychody w stosunku do KWS w rachunku zysków i strat, które ostatecznie trafiają do sprawozdań finansowych firmy jako zyski netto.
Przykład: koszty ekwipunku
Powiedzmy, że firma X montuje laptopy do odsprzedaży w Ontario w Kalifornii. Firma importuje różne części komputerów z różnych części świata i różnych producentów. Na przykład wyświetlacze mogą pochodzić z monitorów CoolTouch, płyt głównych i obudów z Chin, dysków twardych firmy Seagate, procesorów i pamięci RAM firmy Intel, a pozostałe komponenty są wykonywane we własnym zakresie.
Aby zsumować nadające się do inwentaryzacji koszty wytworzenia, producent musi uwzględnić wszystkie koszty poniesione od momentu nabycia do momentu dostarczenia towarów do magazynu. Obejmuje to wszystkie koszty poniesione przed montażem i podczas montażu, takie jak koszt nabycia każdej części, bezpośrednią robociznę, dostawę i wszelkie inne koszty ogólne związane z produkcją.
Dlatego jeśli wyprodukowanie 1000 sztuk laptopów kosztuje producenta 250 000 USD, koszt jednostkowy produkcji wyniesie 250 USD (250 000 USD / 1000 sztuk). Aby wyjść na zero i osiągnąć zyski, pojedyncza jednostka / laptop musi zostać sprzedana za cenę wyższą niż 250 USD. Początkowo firma zapisze te koszty na kontach aktywów magazynowych. Gdy produkt zostanie sprzedany detalistom, jest on rejestrowany jako koszt własny sprzedaży w rachunku zysków i strat.
Koszty zapasów a koszty okresu
Koszt prowadzenia działalności dzieli się na dwie kategorie w zależności od tego, czy koszt jest kapitalizowany w koszcie sprzedanych towarów. Te dwie kategorie to koszty zinwentaryzowane i koszty okresu.
Koszty zapasowe to koszty poniesione przy wytworzeniu lub nabyciu produktu. Koszty te są początkowo ujmowane w bilansie jako aktywa obrotowe i nie pojawiają się w rachunku zysków i strat do momentu sprzedaży pierwszej jednostki. Gdy produkty zostaną sprzedane, obciążają one rachunek wydatków, co umożliwia firmom dopasowanie przychodów z produktu do kosztu sprzedanych towarów. Przykładami kosztów produktu są bezpośrednie materiały, bezpośrednia robocizna i narzuty fabryczne.
Z drugiej strony koszty okresu są związane z upływem czasu i nie są zaliczane do kosztów inwentaryzacyjnych. Jeśli firma nie prowadzi działalności związanej z produkcją lub zakupem zapasów, nie będzie ponosić kosztów do inwentaryzacji, ale nadal będzie ponosić koszty okresu. Koszty okresu są związane z działaniami sprzedażowymi przedsiębiorstwa i są traktowane jako rzeczywiste wydatki w roku faktycznym, w którym wystąpiły. Zgodnie z US GAAP wszystkie koszty sprzedaży i koszty administracyjne należy traktować jako koszty okresu. Przykładowe koszty okresu obejmują koszty marketingu, czynsz za biuro i pośrednią robociznę.
Określenie warunków
Materiały bezpośrednie - odnosi się do wszystkich surowców i podzespołów wbudowanych w produkt końcowy.
Praca bezpośrednia - odnosi się do kosztów operacyjnych poniesionych, gdy pracownicy angażują się bezpośrednio w montaż i produkcję produktu, który jest przypisany do określonego produktu, miejsca powstawania kosztów lub zlecenia pracy. Na przykład operatorzy maszyn na linii produkcyjnej, pracownicy na liniach montażowych, a nawet technicy obsługujący i monitorujący operacje produkcyjne.
Fracht - odnosi się do kosztów związanych z transportem środków produkcji. Jest naliczana, gdy towary są dostarczane od dostawcy do producenta.
Koszty ogólne produkcji - odnosi się do kosztów produkcji innych niż koszty zmienne, które producent ponosi w danym okresie produkcji. Są to koszty stałe, które są bezpośrednio związane z wytworzeniem produktu. Obejmują wszystkie koszty związane z bezpośrednim materiałem i bezpośrednią robocizną. Na przykład koszt energii elektrycznej potrzebnej do obsługi maszyn produkcyjnych jest kosztem ogólnym produkcji.
Inne zasoby
Finance to globalny dostawca szkoleń i certyfikacji dla analityków finansowych Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari dla specjalistów finansowych. Aby dowiedzieć się więcej i rozwinąć swoją karierę, zapoznaj się z dodatkowymi odpowiednimi zasobami finansowymi poniżej.
- Zapasy Zapasy Zapasy to bieżące konto aktywów znajdujące się w bilansie, składające się ze wszystkich surowców, produkcji w toku i wyrobów gotowych zgromadzonych przez firmę. Często jest uważany za najbardziej niepłynny ze wszystkich aktywów obrotowych - w związku z tym jest wyłączony z licznika przy obliczaniu wskaźnika szybkiego.
- Koszt wytworzonych towarów (COGM) Koszt wytworzonych towarów (COGM) Koszt wytworzonych towarów, znany również jako COGM, to termin używany w rachunkowości zarządczej, który odnosi się do harmonogramu lub zestawienia, które pokazują całkowite koszty produkcji firmy podczas określony okres czasu.
- Cykl operacyjny Cykl operacyjny Cykl operacyjny (OC) odnosi się do dni potrzebnych firmie na przyjęcie zapasów, sprzedaż zapasów i zebranie gotówki ze sprzedaży zapasów. Cykl ten odgrywa ważną rolę w określaniu efektywności firmy.
- Formuła kosztów krańcowych Formuła kosztów krańcowych Formuła kosztów krańcowych reprezentuje koszty przyrostowe poniesione przy produkcji dodatkowych jednostek towaru lub usługi. Formuła kosztu krańcowego = (zmiana kosztów) / (zmiana ilości). Koszty zmienne uwzględnione w kalkulacji to robocizna i materiały plus wzrost kosztów stałych, administracji i kosztów ogólnych
