„Granica możliwości produkcyjnych” odnosi się do idei, że w danej gospodarce czynniki produkcji, takie jak KPI siły roboczej, jak możemy monitorować siłę roboczą? Rządy i ekonomiści zwykle odwołują się do trzech głównych kluczowych wskaźników wydajności (KPI), aby ocenić siłę siły roboczej danego kraju, a kapitał jest ograniczony. Dlatego istnieje tylko ograniczona ilość jednego dobra, które można wyprodukować, a rzadkie zasoby należy ostrożnie przeznaczyć na produkcję wielu dóbr.
Jak działa granica możliwości produkcyjnych?
Rozważmy ekonomię A, która produkuje tylko dwa towary (dla uproszczenia): ziemniaki i marchew. Oba dobra wymagają do wytworzenia dwóch głównych nakładów. Ekonomika produkcji Produkcja odnosi się do liczby jednostek produkowanych przez firmę w danym okresie. Z punktu widzenia mikroekonomii firma, która działa efektywnie: praca i kapitał, których brakuje w gospodarce A.W ten sposób możliwości produkcyjne dla gospodarki A wyglądałyby następująco:
Tutaj możemy zobaczyć „granicę” graficznie. Mówi nam, że gdyby Gospodarka A poświęciła 100% swojej pracy i kapitału na produkcję marchwi, byłaby w stanie wyprodukować 500 sztuk. Widzimy również, że gdyby Gospodarka A poświęciła wszystkie zasoby na produkcję ziemniaków, byłaby w stanie wyprodukować 500 jednostek. Jeśli jednak przypuszczamy, że gospodarka widzi zyskowność w obu towarach i chce produkować oba, napotykamy na ideę kompromisu.
Patrząc na nachylenie granicy na powyższym wykresie, widzimy, że istnieje 1-jednostkowy kompromis między produkcją marchwi a ziemniakami. Oznacza to, że za każdą dodatkową wyprodukowaną marchewkę Gospodarka A będzie musiała zmniejszyć produkcję ziemniaków o 1 jednostkę z powodu niewielkich nakładów produkcyjnych.
Załóżmy, że w scenariuszu podstawowym Ekonomia A produkuje w ilościach równowagi 250 ziemniaków i 250 marchwi. W tym roku z powodu suszy u konkurencyjnego producenta marchwi cena marchwi rośnie, a Gospodarka A chce to wykorzystać, produkując więcej marchwi niż w scenariuszu podstawowym. W ten sposób gospodarka decyduje się na wyprodukowanie 400 marchwi, a po 1-jednostkowym kompromisie, który istnieje w tej gospodarce, w rezultacie zostanie wyprodukowanych tylko 100 ziemniaków.
Jak może zmienić się nachylenie granicy możliwości produkcyjnych?
Zmiany nachylenia PPF są związane głównie z kosztami produkcji dóbr w gospodarce. Biorąc za przykład Gospodarkę A, przypuśćmy, że łączne nakłady pracy i kapitału wymagane do wytworzenia dóbr są podsumowane przez zmienną k. Kompromis 1 do 1 byłby możliwy tylko wtedy, gdyby zarówno marchew, jak i ziemniaki miały tę samą wartość k , powiedzmy 100 w obecnych warunkach ekonomicznych.
Załóżmy, że koszt wyprodukowania 1 ziemniaka wzrasta do k = 200, a koszt wyprodukowania 1 marchewki pozostaje stały. W takim scenariuszu kompromis zmieniłby się, ponieważ produkcja 1 ziemniaka wymagałaby od gospodarki rezygnacji z produkcji 2 marchwi. I odwrotnie, wyprodukowanie 1 marchewki oznaczałoby, że gospodarka musiałaby zrezygnować z produkcji 0,5 ziemniaka. Taka sytuacja uczyniłaby marchew znacznie bardziej atrakcyjną produkcją (przy założeniu, że zyski ze sprzedaży zarówno marchwi, jak i ziemniaków pozostaną stałe).
Jak przesunąć granicę możliwości produkcyjnych?
Przesunięcia PPF na zewnątrz lub do wewnątrz mogą być spowodowane głównie zmianami całkowitej ilości dostępnych czynników produkcji lub postępem technologicznym. Jeśli całkowita liczba czynników produkcji, takich jak praca lub kapitał, wzrośnie, gospodarka jest w stanie wyprodukować więcej dóbr w dowolnym punkcie na granicy. I odwrotnie, w czasach wysokiego bezrobocia i ograniczonej podaży pieniądza granica cofnie się do wewnątrz, a całkowita ilość dóbr, które można wyprodukować, zmniejszy się.
Jeśli opracowane zostaną nowe technologie, które umożliwią produkcję dóbr przy mniejszej liczbie czynników produkcji, kapitał gospodarki zasadniczo wzrośnie parytet siły nabywczej Parytet siły nabywczej Koncepcja parytetu siły nabywczej (PPP) jest wykorzystywana do dokonywania wielostronnych porównań między dochodami narodowymi i standardów życia w różnych krajach. Siłę nabywczą mierzy się ceną określonego koszyka dóbr i usług. Zatem parytet między dwoma krajami oznacza, że kupi jednostka waluty w jednym kraju. W ten sposób gospodarka będzie w stanie produkować więcej w dowolnym momencie wzdłuż granicy, co oznacza, że granica faktycznie przesunęła się na zewnątrz. Teoretycznie mogą wystąpić wewnętrzne przesunięcia PPF, które są powiązane z regresją technologii, ale ponieważ technologia okazała się ogólnie stale ulepszać w czasie,taki scenariusz raczej nie urzeczywistni się w prawdziwym życiu.
Więcej zasobów
Finance oferuje program Financial Modeling & Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, z programem certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby dowiedzieć się więcej na temat pokrewnych tematów, zapoznaj się z następującymi zasobami finansowymi:
- Produkt Krajowy Brutto (PKB) Produkt Krajowy Brutto (PKB) Produkt Krajowy Brutto (PKB) jest standardową miarą kondycji ekonomicznej kraju i wskaźnikiem jego poziomu życia. Ponadto PKB można wykorzystać do porównania poziomów wydajności w różnych krajach.
- Gospodarka rynkowa Gospodarka rynkowa Gospodarka rynkowa jest definiowana jako system, w którym produkcja dóbr i usług jest ustalana zgodnie ze zmieniającymi się pragnieniami i możliwościami rynku
- Efekt Pigou Efekt Pigou Efekt Pigou to teoria zaproponowana przez słynnego antykeynesowskiego ekonomistę Arthura Pigou. Wyjaśnia związek między konsumpcją, zatrudnieniem i produkcją gospodarczą w okresie deflacji i inflacji.
- Podaż i popyt Podaż i popyt Prawa podaży i popytu to mikroekonomiczne koncepcje, które stwierdzają, że na efektywnych rynkach ilość podaży dobra i popyt na to dobro są sobie równe. Cena tego dobra jest również określana przez punkt, w którym podaż i popyt są sobie równe.
