Współczesna teoria portfela (MPT) odnosi się do teorii inwestycji, która pozwala inwestorom na złożenie portfela aktywów, który maksymalizuje oczekiwany zwrot przy danym poziomie ryzyka. Teoria zakłada, że inwestorzy mają awersję do ryzyka; przy danym poziomie oczekiwanego zwrotu inwestorzy zawsze będą preferować portfel mniej ryzykowny.
W związku z tym, zgodnie z teorią nowoczesnego portfela, inwestor musi zostać skompensowany za wyższy poziom ryzyka poprzez wyższe oczekiwane zwroty. MPT kieruje się podstawową ideą dywersyfikacji - posiadanie portfela aktywów z różnych klas jest mniej ryzykowne niż posiadanie portfela podobnych aktywów.
Dywersyfikacja
Dywersyfikacja to strategia alokacji portfela, która ma na celu zminimalizowanie ryzyka idiosynkratycznego. pozytywnie skorelowany. Korelacja to po prostu związek dzielący dwie zmienne, mierzony za pomocą współczynnika korelacji, który mieści się w przedziale -1≤ρ≤1.
- Współczynnik korelacji wynoszący -1 wskazuje na doskonałą ujemną korelację między dwoma aktywami. Oznacza to, że pozytywny ruch w jednym jest powiązany z negatywnym ruchem w drugim.
- Współczynnik korelacji równy 1 wskazuje na doskonałą korelację dodatnią. Oba aktywa poruszają się w tym samym kierunku w odpowiedzi na ruchy rynkowe.
Doskonała dodatnia korelacja między aktywami w portfelu zwiększa odchylenie standardowe / ryzyko portfela. Dywersyfikacja zmniejsza ryzyko idiosynkratyczne poprzez posiadanie portfela aktywów, które nie są idealnie dodatnio skorelowane.
Na przykład załóżmy, że portfel składa się z aktywów A i B. Współczynnik korelacji dla A i B wynosi -0,9. Rysunek przedstawia silną korelację ujemną Korelacja ujemna Korelacja ujemna to związek między dwiema zmiennymi, które poruszają się w przeciwnych kierunkach. Innymi słowy, gdy zmienna A rośnie, zmienna B maleje. Ujemna korelacja jest również nazywana korelacją odwrotną. Zobacz przykłady, wykresy i - strata w A może zostać zrównoważona przez zysk w B. Jest to zaleta posiadania zdywersyfikowanego portfela.
Czy dywersyfikacja eliminuje ryzyko?
- Ryzyko idiosynkratyczne związane z portfelem jest mniejsze lub nieistotne, jeśli jest zdywersyfikowany. Dzieje się tak, ponieważ każda strata z jednego składnika aktywów zostanie prawdopodobnie skompensowana zyskiem z innego składnika aktywów (który jest ujemnie skorelowany).
- Ryzyko systemowe Ryzyko systemowe Ryzyko systemowe to ta część całkowitego ryzyka, która jest spowodowana czynnikami pozostającymi poza kontrolą określonej firmy lub osoby. Systematyczne ryzyko jest spowodowane czynnikami zewnętrznymi w stosunku do organizacji. Wszystkie inwestycje lub papiery wartościowe podlegają systematycznemu ryzyku, dlatego jest to ryzyko niezdywersyfikowalne. odnosi się do ryzyka, które jest wspólne dla całego rynku, w przeciwieństwie do ryzyka idiosynkratycznego, które jest specyficzne dla każdego aktywa. Dywersyfikacja nie może obniżyć ryzyka systemowego, ponieważ wszystkie aktywa niosą ze sobą to ryzyko.
Portfele można zróżnicować na wiele sposobów. Aktywa mogą pochodzić z różnych branż, różnych klas aktywów, różnych rynków (tj. Krajów) i charakteryzować się różnymi poziomami ryzyka. Kluczem do zdywersyfikowanego portfela jest posiadanie aktywów, które nie są idealnie dodatnio skorelowane.
Portfolio Frontier
Zgodnie z nowoczesną teorią portfela granica portfela , znana również jako granica efektywna, to zestaw portfeli, który maksymalizuje oczekiwane zwroty dla każdego poziomu odchylenia standardowego (ryzyka). Poniżej przedstawiono typową granicę portfela:
Spodziewany powrót
Oczekiwany zwrot z portfela to oczekiwana wartość rozkładu prawdopodobieństwa możliwych zwrotów, jakie może on zapewnić inwestorom.
Rozważmy, że inwestor posiada portfel, w którym 4000 USD zainwestowano w aktywa Z i 1000 USD w aktywa Y. Oczekiwany zwrot z Z wynosi 10%, a oczekiwany zwrot z Y to 3%. Oczekiwany zwrot z portfela to:
Oczekiwany zwrot = [(4000 USD / 5000 USD) * 10%] + [(1000 USD / 5000 USD) * 3%] = [0,8 * 10%] + [0,2 * 3%] = 8,6%
Odchylenie standardowe
Odchylenie standardowe mierzy poziom ryzyka lub zmienności składnika aktywów. Służy do określenia, jak szeroko rozłożone są ruchy aktywów w czasie (pod względem wartości). Aktywa o szerszym zakresie ruchów wiążą się z wyższym ryzykiem.
Odchylenie standardowe portfela zależy od:
- Odchylenie standardowe poszczególnych aktywów w portfelu.
- Te ciężary poszczególnych aktywów
- Korelacja pomiędzy poszczególnych aktywów.
Więcej informacji na temat sposobu obliczania odchylenia standardowego portfela można znaleźć w artykule Finance's Portfolio Variance Odchylenie portfela Wariancja portfela to wartość statystyczna, która ocenia stopień rozproszenia zwrotów z portfela. Jest to ważna koncepcja we współczesnej teorii inwestowania. Chociaż sama miara statystyczna może nie zapewniać istotnych informacji, możemy obliczyć odchylenie standardowe portfela przy użyciu wariancji portfela. .
Stopa wolna od ryzyka
Stopa wolna od ryzyka odnosi się do stopy zwrotu, jaką inwestor spodziewa się zarobić na aktywach o zerowym ryzyku. Wszystkie aktywa są obarczone pewnym stopniem ryzyka; w związku z tym aktywa, które generalnie charakteryzują się niskim ryzykiem niewypłacalności i stałym zwrotem, są uważane za wolne od ryzyka. Przykładem aktywów wolnych od ryzyka jest trzymiesięczny weksel skarbowy.
Efficient Frontier
Górna część krzywej (od punktu A) to „granica efektywna” - jest to połączenie aktywów ryzykownych, które maksymalizują oczekiwany zwrot przy danym poziomie odchylenia standardowego. Dlatego każdy portfel na tej części krzywej oferuje najlepsze możliwe oczekiwane zwroty przy danym poziomie ryzyka.
- Punkt „A” na granicy efektywnej to minimalny portfel odchyleń -
połączenie aktywów ryzykownych, które minimalizuje odchylenie standardowe / ryzyko.
- Punkt „B” to optymalny portfel rynkowy , który składa się z co najmniej jednego aktywa wolnego od ryzyka. Przedstawia ją linia styczna do granicy efektywnej, zwana również linią alokacji kapitału (CAL).
Linia alokacji kapitału (CAL)
Linia alokacji kapitału (CAL) to linia przedstawiająca kompromis między ryzykiem a nagrodą aktywów, które niosą ze sobą ryzyko idiosynkratyczne. Nachylenie CAL jest nazywane współczynnikiem Sharpe'a, który oznacza wzrost oczekiwanego zwrotu na dodatkową jednostkę odchylenia standardowego (stosunek nagrody do ryzyka).
Na powyższym wykresie, w punkcie „B”, stosunek nagrody do ryzyka (nachylenie CAL) jest najwyższy i jest to kombinacja, która tworzy optymalny portfel zgodnie z MPT.
Więcej informacji na temat sposobu obliczania efektywnej granicy i linii alokacji kapitału można znaleźć w Finance's Capital Allocation Line (CAL) oraz w artykule o optymalnym portfelu Linia alokacji kapitału (CAL) i optymalnym portfelu Przewodnik krok po kroku dotyczący tworzenia granicy portfela i linii alokacji kapitału (CAL). Linia alokacji kapitału (CAL) to linia, która graficznie przedstawia profil ryzyka i zysku ryzykownych aktywów i może być używana do znalezienia optymalnego portfela. .
Zgodnie z MPT, racjonalni inwestorzy niechętni do ryzyka powinni posiadać portfele, które znajdują się na granicy efektywności (ponieważ zapewniają najwyższe możliwe oczekiwane zwroty przy danym poziomie odchylenia standardowego). Optymalny portfel (zwany również „portfelem rynkowym”) to połączenie aktywów w punkcie „B”, które łączy jeden wolny od ryzyka składnik aktywów z jednym ryzykownym.
Kluczowe wnioski
Nowoczesna teoria portfela koncentruje się na relacji między aktywami w portfelu, a nie tylko na indywidualnym ryzyku, które niesie ze sobą każdy składnik aktywów. Wykorzystuje fakt, że ujemnie skorelowany składnik kompensuje straty poniesione na innym aktywie. Na przykład ceny ropy naftowej i ceny akcji linii lotniczych są ujemnie skorelowane.
Portfel o wadze 50% w ropie naftowej i 50% w akcjach linii lotniczych jest zabezpieczony przed idiosynkratycznym ryzykiem, jakie ponosi każdy z poszczególnych aktywów. Gdy ceny ropy spadną, ceny akcji linii lotniczych prawdopodobnie wzrosną, kompensując straty poniesione na zapasach ropy.
Powiązane odczyty
Finance oferuje Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ Certification Akredytacja Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ to globalny standard dla analityków kredytowych obejmujący finanse, rachunkowość, analizę kredytową, analizę przepływów pieniężnych, modelowanie zobowiązań, pożyczki spłaty i nie tylko. program certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby dalej uczyć się i rozwijać swoją bazę wiedzy, zapoznaj się z dodatkowymi odpowiednimi zasobami poniżej:
- Klasa aktywów Klasa aktywów Klasa aktywów to grupa podobnych instrumentów inwestycyjnych. Różne klasy lub rodzaje aktywów inwestycyjnych - takie jak inwestycje o stałym dochodzie - są grupowane na podstawie podobnej struktury finansowej. Są one zwykle przedmiotem obrotu na tych samych rynkach finansowych i podlegają tym samym zasadom i przepisom.
- Korelacja Korelacja Korelacja to statystyczna miara związku między dwiema zmiennymi. Miarę najlepiej stosować w zmiennych, które wykazują liniową zależność między sobą. Dopasowanie danych można przedstawić wizualnie na wykresie rozrzutu.
- Oczekiwany zwrot Oczekiwany zwrot Oczekiwany zwrot z inwestycji to oczekiwana wartość rozkładu prawdopodobieństwa możliwych zwrotów, jakie może przynieść inwestorom. Zwrot z inwestycji to nieznana zmienna, która ma różne wartości związane z różnymi prawdopodobieństwami.
- Współczynnik Sharpe'a Współczynnik Sharpe'a Współczynnik Sharpe'a jest miarą zwrotu skorygowanego o ryzyko, która porównuje nadwyżkę zwrotu z inwestycji z odchyleniem standardowym zwrotów. Współczynnik Sharpe'a jest powszechnie używany do mierzenia wyników inwestycji poprzez korygowanie jej ryzyka.
