Dodawanie poziome jest strategią sumowania, która rozbija sumy, biorąc pod uwagę wartość pozycyjną i kontynuując dodawanie. Sumy w łańcuchu dodawania nie łączą wartości pozycyjnych, co ułatwia uczniom zrozumienie dodawania. Przy dodawaniu podzielonych wartości tysiące są dodawane do tysięcy, setki do setek, dziesiątki do dziesiątek itd.
Jak działa dodawanie poziome (przykład)
Podczas dodawania poziomego, pierwszym krokiem jest rozłożenie szczytów, a następnie kontynuacja łańcucha dodawania. Skorzystajmy z następującego dodatkowego przykładu:
4553 + 1424 =?
Pierwszym krokiem przy obliczaniu sumowania jest użycie poniższej metody składu i łańcucha dodawania:
Krok 1 : Rozbij szczyty
4553 = 4000 + 500 + 50 + 3
1424 = 1000 + 400 + 20 + 4
Krok 2 : Dodaj rozłożone liczby
= (4000 + 1000) + (500 + 400) + (50 + 20) + (3 + 4)
= 5000 + 900 + 70 + 7
= 5977
Alternatywnie,
Możesz rozbić tylko jedno z podsumowań i dodać rozbite liczby do drugiego zsumowania, jak pokazano poniżej:
4553 + 1424 =?
4553 = 4000 + 500 + 50 + 3
Razem = 1424 + 4000 + 500 + 50 +3
= 5977
Krzywa popytu rynkowego na dobra prywatne i publiczne
Koncepcja poziomego dodawania pojawia się również przy określaniu krzywej popytu rynkowego Krzywa popytu Krzywa popytu to linia pokazująca, ile jednostek towaru lub usługi zostanie zakupionych po różnych cenach. Cena jest wykreślana na osi pionowej (Y), a ilość na osi poziomej (X). dla dobra publicznego i prywatnego. Dobra publiczne definiuje się jako towary niepodlegające wykluczeniu, z których nie można wykluczyć osoby fizycznej. Ponadto, kiedy jednostka wykorzystuje dobro publiczne, nie wpływa to na dostępność tego dobra dla innych konsumentów.
Przykładem dobra publicznego jest publiczny park lub oświetlenie uliczne. Z drugiej strony, dobro prywatne to dobro, którego ilość jest ograniczona, a jego posiadacze / właściciele mogą ograniczać innym osobom korzystanie z jego dobrodziejstw. Ze względu na ograniczoną dostępność osoba fizyczna musi dokonać płatności, aby skorzystać z jej zalet. Przykładem dobra prywatnego jest żywność, woda lub mieszkanie.
1. Dobra prywatne (dodanie poziome)
Dobra prywatne mają ograniczoną podaż, a ich rynkową krzywą popytu uzyskuje się poprzez poziome sumowanie poszczególnych krzywych popytu. W przeciwieństwie do dóbr publicznych, dobra prywatne rywalizują w konsumpcji. Produkty konsumenckie Produkty konsumenckie, zwane również dobrami końcowymi, to produkty kupowane przez osoby fizyczne lub gospodarstwa domowe na własny użytek. Z marketingowego punktu widzenia istnieją cztery rodzaje produktów konsumenckich, z których każdy ma inne względy marketingowe. , co oznacza, że ich popyt jest obliczany poprzez dodanie ilości, którą potencjalni konsumenci są skłonni kupić po określonej cenie. Popyt na rynku dóbr prywatnych koncentruje się na rzeczywistej cenie, jaką klient jest skłonny zapłacić za określoną ilość towarów.
Na przykład, jeśli rynek frytek ma dwóch nabywców, Piotra i Jana, dodalibyśmy ceny, które są skłonni kupić po cenie P1 za określoną ilość towaru. Byłoby to następnie rejestrowane jako zagregowany popyt dla P1. Następnie dodalibyśmy określoną ilość, którą dwaj kupujący są skłonni kupić po cenie P2, i zarejestrowalibyśmy ją jako zagregowany popyt na P2. Krzywa zagregowanego popytu na frytki wyglądałaby następująco:
Popyt rynkowy na dobra prywatne uzyskuje się poprzez dodawanie poziome, ponieważ trzeba spojrzeć na poziom cen i ilości dóbr, na które jest popyt na każdym poziomie i uzyskać całkowitą ilość, której żądali dwaj kupujący na poziomie cen.
2. Dobra publiczne (dodanie pionowe)
Dobro publiczne nie podlega wykluczeniu i uzyskuje się je poprzez zsumowanie w pionie poszczególnych krzywych popytu. Ponieważ dobra publiczne nie są rywalami w konsumpcji, wartość tych dóbr można obliczyć, dodając do siebie wartość, jaką jednostki uzyskują z konsumpcji określonej ilości dobra. Pozbawiony rywalizacji charakter dóbr publicznych sprawia, że ich odchylenie od rzeczywistego popytu różni się od tego, który ma miejsce w przypadku dóbr prywatnych.
Aby zilustrować zapotrzebowanie rynku na dobra publiczne, weźmy przykład dwóch osób, Piotra i Jana, którzy czerpią korzyści z parku publicznego, dobra publicznego. Obie osoby mają różne możliwości ekonomiczne i są skłonne i zdolne do kupowania dobra publicznego.
Załóżmy, że Piotr jest gotów i jest w stanie zapłacić 10 dolarów za korzystanie z parku, podczas gdy Jan jest skłonny zapłacić do 20 dolarów za to samo dobro. Całkowity popyt rynkowy Podaż i popyt Prawa podaży i popytu to mikroekonomiczne koncepcje, które stwierdzają, że na efektywnych rynkach ilość podaży i popyt na to dobro są sobie równe. Cena tego dobra jest również określana przez punkt, w którym podaż i popyt są sobie równe. równa się kwocie, którą obie osoby chcą i są w stanie zapłacić za korzystanie z parku, która w tym przypadku wynosi 30 USD (10 USD + 20 USD). Rynkową krzywą popytu uzyskuje się poprzez zsumowanie cen, które Piotr i Jan są skłonni zapłacić za spożycie określonych ilości dobra publicznego. Ceny są doliczane w pionie za określoną ilość towaru.
Więcej zasobów
Finance jest oficjalnym dostawcą globalnego programu Financial Modeling & Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, program certyfikacji, który ma pomóc każdemu zostać światowej klasy analitykiem finansowym . Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, przydatne będą poniższe dodatkowe zasoby finansowe:
- Zagregowana podaż i popyt Zagregowana podaż i popyt Zagregowana podaż i popyt to pojęcie podaży i popytu, ale stosowane w skali makroekonomicznej. Zagregowana podaż i zagregowany popyt są wykreślane w odniesieniu do zagregowanego poziomu cen w kraju oraz zagregowanej ilości wymienianych towarów i usług
- Przewaga komparatywna Przewaga komparatywna W ekonomii przewaga komparatywna występuje wtedy, gdy kraj może wyprodukować dobro lub usługę po niższych kosztach alternatywnych niż inny kraj. Teorię przewagi komparatywnej przypisuje się ekonomiście politycznemu Davidowi Ricardo, który napisał książkę Principles of Political Economy and Taxation (1817).
- Dochód krańcowy Dochód krańcowy Dochód krańcowy to dochód uzyskany ze sprzedaży dodatkowej jednostki. Jest to dochód, jaki firma może wygenerować za każdą dodatkową sprzedaną jednostkę; wiąże się z tym koszt krańcowy, który należy rozliczyć.
- Krzywa dochodowości Krzywa dochodowości Krzywa dochodowości jest graficznym przedstawieniem stóp procentowych zadłużenia dla różnych okresów zapadalności. Pokazuje zysk, jaki inwestor spodziewa się osiągnąć, jeśli pożyczy pieniądze na określony czas. Wykres przedstawia rentowność obligacji na osi pionowej, a czas do wykupu na osi poziomej.
