Produkcja odnosi się do liczby jednostek, które firma produkuje w danym okresie. Z punktu widzenia mikroekonomii firma, która działa efektywnie, powinna uzyskać solidną wiedzę na temat swojego produktu całkowitego, produktu marginalnego i produktu przeciętnego. W praktyce firmy mogą wykorzystywać liczby jako mierniki do podejmowania lepszych decyzji operacyjnych.
Krótkie i długie dystanse
Produkcja krótkoseryjna odnosi się do całkowitej produkcji, jaką firma może osiągnąć w krótkim okresie czasu. Długość tego okresu zależy od tego, jak szybko firma może wprowadzać zmiany w stałych czynnikach produkcyjnych, takich jak maszyny PP&E (rzeczowe aktywa trwałe) PP&E (rzeczowe, maszynowe i sprzętowe) są jednym z podstawowych aktywów trwałych znajdujących się na bilans. Na PP&E wpływają nakłady inwestycyjne, amortyzacja oraz nabycie / zbycie środków trwałych. Aktywa te odgrywają kluczową rolę w planowaniu finansowym i analizie działalności firmy i przyszłych wydatków, wielkości fabryki, zarządzaniu lub liczbie fabryk. Na krótką metę firmy mogą manipulować zmiennymi czynnikami produkcji, takimi jak praca, nadgodziny lub surowce, w celu dostosowania poziomu produkcji.
Produkcja długoterminowa odnosi się do produkcji, jaką firma może osiągnąć po wprowadzeniu zmian w swoich maszynach, fabrykach, wielkości fabryki, strukturze kapitału Struktura kapitału Struktura kapitału odnosi się do kwoty zadłużenia i / lub kapitału zaangażowanego przez firmę do finansowania jej działalności i finansowania swoje aktywa. Struktura kapitałowa firmy itp. Czynniki te wymagają więcej czasu na manipulowanie niż zmienne nakłady produkcyjne, a zatem są uważane za „stałe” w krótkim okresie.
Rozważmy rafinerię ropy, która chce zwiększyć produkcję benzyny. W krótkim okresie rafineria mogłaby zatrudnić więcej pracowników, zachęcić do nadgodzin lub zakupić większe ilości ropy naftowej w celu uzupełnienia produkcji i zwiększenia wykorzystania mocy produkcyjnych. Jeśli jednak takie środki są niewystarczające, aby osiągnąć pożądany poziom produkcji, rafineria musiałaby zmienić swoje stałe czynniki produkcyjne. Na przykład może zakupić dodatkowe maszyny, rozszerzyć obecną powierzchnię fabryki lub zainwestować w nową technologię.
Wskaźniki produkcji
Istnieją trzy główne wskaźniki, których firma może używać do śledzenia swoich wyników:
Produkt ogółem (TP)
Produkt całkowity to całkowita liczba (ilość) jednostek produkcji, które firma wytwarza w jednostce czasu.
Produkt krańcowy (MP)
Produkt krańcowy odnosi się do liczby dodatkowych jednostek, które można wyprodukować, gdy firma ma dostęp do jednej dodatkowej jednostki określonego czynnika produkcji. Zatem produkt krańcowy jest podany w kategoriach czynnika produkcji, który opisuje. Na przykład, gdybyśmy mierzyli, o ile wzrosłaby produkcja, gdyby firma wykorzystała jedną dodatkową jednostkę pracy (jednego dodatkowego pracownika), mierzylibyśmy krańcowy produkt pracy (MPL). Prawie wszystkie czynniki produkcji mają do czynienia z malejącym produktem krańcowym, co oznacza, że każda dodatkowa jednostka czynnika prowadzi do mniejszej dodatkowej produkcji. Równanie do obliczenia MP jest następujące:
Gdzie:
TP1 - całkowity produkt w czasie 1
TP0 - początkowy produkt całkowity
K0 - Początkowa liczba jednostek czynnika produkcji
K1 - Liczba jednostek czynnika produkcji w czasie 1
Przeciętny produkt (AP)
Produkt średni to produkt całkowity podzielony przez liczbę jednostek określonego czynnika produkcji. Podobnie jak produkt krańcowy, produkt przeciętny jest wyrażany dla pewnego czynnika produkcji. Na przykład, gdybyśmy mierzyli całkowity produkt podzielony przez pracę, mierzylibyśmy przeciętny produkt pracy. Równanie do obliczenia średniego iloczynu jest następujące:
Gdzie:
TP1 - całkowity produkt w czasie 1
K1 - Liczba jednostek czynnika produkcji w czasie 1
Przykład TP, MP i AP
W poniższym przykładzie przyjrzyjmy się, jak zmiany w pracy wpływają na TP, MP i AP. Patrząc na zmiany siły roboczej, przyjmiemy, że scenariusz ma miejsce w krótkim okresie i że maszyny, fabryki, wielkość fabryk, struktura kapitału itp. Są utrzymywane na stałym poziomie.
Patrząc na produkt krańcowy, widzimy, że każda dodatkowa jednostka pracy ma coraz mniejszy udział w produkcie całkowitym. To sygnał, że ilość pracy zaangażowanej w produkcję w tej firmie jest już optymalna. Ponadto jest to sygnał, że firma powinna rozważyć modyfikację innych czynników produkcji, które mają rosnącą użyteczność krańcową z obecnych poziomów.
Więcej zasobów
Finance oferuje program Financial Modeling & Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, z programem certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby dowiedzieć się więcej na temat pokrewnych tematów, zapoznaj się z następującymi zasobami finansowymi:
- Makrofinansowanie Makrofinansowanie Makrofinansowanie jest ukierunkowane na szerokie korzyści dla danej sekcji gospodarki lub całej gospodarki. Jest dostosowany do poszukiwania rozwiązań dla wzrostu gospodarczego
- Elastyczność cenowa Elastyczność cenowa Elastyczność cenowa odnosi się do tego, jak zmienia się popyt lub podaż towaru, gdy zmienia się jego cena. Innymi słowy, mierzy, jak ludzie reagują na zmianę ceny przedmiotu.
- Teoria użyteczności Teoria użyteczności W dziedzinie ekonomii użyteczność (u) jest miarą korzyści, jakie konsumenci czerpią z określonych towarów lub usług. Z finansowego punktu widzenia odnosi się do tego, ile korzyści inwestorzy odnoszą z wyników portfela.
- Ekspozycja ekonomiczna Ekspozycja ekonomiczna Ekspozycja ekonomiczna, zwana także czasami ekspozycją operacyjną, jest miarą zmiany wartości bieżącej netto (NPV) przedsiębiorstwa w wyniku fluktuacji przepływów pieniężnych spowodowanych zmianami kursów wymiany walut (FX). Tego narażenia nie można łatwo złagodzić, ponieważ jest związane z
