Negatywne przymierze, znane również jako restrykcyjne, to przymierze, które ogranicza jedną stronę do wykonywania pewnych działań. Czasami umowa obejmuje jakąś formę wynagrodzenia. Wynagrodzenie. Wynagrodzenie to dowolny rodzaj wynagrodzenia lub płatności, którą osoba lub pracownik otrzymuje jako zapłatę za swoje usługi lub pracę, którą wykonują dla organizacji lub firmy. Obejmuje to wynagrodzenie podstawowe, które pracownik otrzymuje, wraz z innymi rodzajami płatności, które powstają w trakcie jego pracy, na które strona zgadza się na ograniczenie. Negatywne zobowiązania są uważane za legalne, ale stwierdzono, że niektóre z ich postanowień ograniczają zdolność strony do normalnego prowadzenia działalności gospodarczej.
Na przykład porozumienia o zakazie konkurowania ograniczają konkurowanie jednej strony w działalności gospodarczej, która będzie miała bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą drugiej strony. W takich przypadkach osoba podpisująca umowę o zakazie konkurencji powinna otrzymać jakąś formę rekompensaty, która jest relatywnie równa wartości tego, z czego rezygnuje. Negatywne warunki można znaleźć w umowach o pracę, fuzjach i przejęciach. Fuzje i przejęcia. Dowiedz się, jak przeprowadzane są fuzje, przejęcia i transakcje. W tym przewodniku opiszemy proces przejęcia od początku do końca, różne rodzaje nabywców (zakupy strategiczne i finansowe), znaczenie synergii oraz koszty transakcji, dokumenty dotyczące obligacji i użytkowanie gruntów.
Rodzaje negatywnych przymierzy
Negatywne przymierze można znaleźć w oddzielnych umowach lub jako część większej umowy lub porozumienia. Często są wykorzystywane przez firmy przy zatrudnianiu nowych pracowników lub niezależnych wykonawców. Podczas fuzji i przejęć sprzedawca może być zobowiązany do podpisania negatywnego porozumienia, które uniemożliwia bezpośrednią konkurencję lub ujawnianie ważnych informacji o działalności.
Poniżej przedstawiono główne typy negatywnych przymierzy:
1. Umowa o zakazie konkurencji
W umowie o pracę umowa o zakazie konkurencji zakazuje pracownikowi konkurowania bezpośrednio z pracodawcą przez określony czas i na określonym obszarze geograficznym. Idealnie byłoby, gdyby zapis ten uniemożliwił pracownikowi opuszczenie firmy pracodawcy i rozpoczęcie podobnej działalności w sąsiedztwie, zwłaszcza po odbyciu szkolenia Rozwój korporacyjny Rozwój korporacyjny to grupa w korporacji odpowiedzialna za strategiczne decyzje dotyczące rozwoju i restrukturyzacji działalności, nawiązywania partnerstw strategicznych, angażowania w fuzjach i przejęciach (M&A) i / lub osiągnięciu doskonałości organizacyjnej. Corp Dev wykorzystuje również możliwości, które wykorzystują wartość platformy biznesowej firmy. i doświadczenie na koszt pracodawcy.Większość umów o zakazie konkurowania ogranicza pracownikom konkurowanie z firmą przez okres sześciu miesięcy, a czasem nawet do dwóch lat. W niektórych stanach, na przykład w Kalifornii, istnieje stały zakaz zawierania porozumień o zakazie konkurowania ze względu na potencjalne negatywne skutki, jakie mają one dla handlu i konkurencji.
Umowy o zakazie konkurencji są również wykorzystywane w sprzedaży biznesowej. Kiedy nowy właściciel przejmuje własność firmy, poprzedni właściciel może zostać poproszony o podpisanie umowy o zakazie konkurowania. Umowa ogranicza możliwość konkurowania pierwotnego właściciela z nowym właścicielem w tej samej firmie przez określony czas i w określonej lokalizacji geograficznej. Jednak nowy właściciel powinien zapewnić odpowiednie wynagrodzenie (korzyści pieniężne lub inne), aby zrekompensować pierwotnemu właścicielowi utratę dochodu.
2. Umowa o zakazie składania zamówień
Umowa o zakazie pozyskiwania to negatywne zobowiązanie, które ogranicza jednej stronie do pozyskiwania pracowników lub klientów od drugiej strony. W przypadku odejścia pracownika z organizacji umowa o zakazie pozyskiwania osób zabrania mu pozyskiwania klientów, z którymi współpracował w imieniu pracodawcy. Takie umowy nie są ograniczone czasowo i geograficznie, jak ma to miejsce w przypadku umów o zakazie konkurowania.
Umowa o zakazie pozyskiwania osób ma również zastosowanie w praktyce zawodowej, w której konsultanci i specjaliści nie mogą pozyskiwać interesów od obecnych klientów ich byłego pracodawcy. Specjaliści ci obejmują audytorów, księgowych, dietetyków, inżynierów, elektryków, lekarzy itp. Zbudowali bliskie relacje z klientami swojego byłego pracodawcy i mogą mieć pokusę, by zabiegać o interesy klientów ich byłego pracodawcy.
3. Umowa o zachowaniu poufności
Umowa o zachowaniu poufności Umowa o zachowaniu poufności (NDA) Umowa o zachowaniu poufności (NDA) to dokument wymieniany pomiędzy potencjalnym kupującym a sprzedającym na początkowych etapach transakcji fuzji i przejęć. ogranicza jedną ze stron do ujawniania informacji zastrzeżonych, tajemnic handlowych, innowacji lub innych informacji, których rzeczywisty właściciel używa w ramach zwykłej działalności.
Na przykład konsultanci w firmie informatycznej mogą uzyskać dostęp do niektórych zastrzeżonych danych, takich jak tajne formuły i kody dostępu, a pracodawca może wymagać od nich podpisania umowy o zachowaniu poufności, aby zapobiec wykorzystywaniu danych poza firmą. Umowa może być również wykorzystana przy zatrudnianiu niezależnych kontrahentów, którzy nie są pracownikami firmy na pełny etat.
Negatywne przymierza w umowach o pracę
Najczęstszymi negatywnymi zobowiązaniami w umowach o pracę są umowy o zakazie konkurencji Umowa o zakazie konkurencji to umowa między pracodawcą a pracownikiem, która uniemożliwia pracownikowi wykorzystanie informacji zdobytych podczas zatrudnienia i umów o zachowaniu poufności. Umowy zabraniają pracownikom podejmowania pewnych działań, które mogą być niekorzystne dla ich pracodawcy zarówno w okresie zatrudnienia, jak i po okresie zatrudnienia.
Pracodawcy wprowadzają negatywne zobowiązania, aby zabezpieczyć poniesione przez siebie inwestycje w pracowników poprzez szkolenia i doświadczenie. Pracodawca może również udostępnić pracownikom informacje wrażliwe. W takim przypadku umowa o zachowaniu poufności gwarantuje, że te poufne informacje nie dostaną się w ręce konkurencji.
Negatywne przymierza w emisjach obligacji
W przypadku emisji obligacji cechy obligacji i obowiązki emitenta zawarte są w dokumencie zwanym umową powierniczą. W dokumencie wyszczególniono negatywne warunki, których emitent obligacji musi przestrzegać po wyemitowaniu obligacji inwestorom.
Jednym z tych ograniczeń jest to, że emitent obligacji nie powinien emitować więcej długów, dopóki inne nie osiągną wymagalności. W przypadku niektórych umów powierniczych emitent jest zobowiązany do utrzymywania wskaźnika zadłużenia do kapitału własnego. Wskaźnik zadłużenia do kapitału własnego to wskaźnik dźwigni, który oblicza wartość całkowitego zadłużenia i zobowiązań finansowych w stosunku do całkowitego kapitału własnego akcjonariusza. nie więcej niż jeden.
Ponadto emitent obligacji może być ograniczony w wypłacie dywidendy. Dywidenda Dywidenda to część zysków i niepodzielonych zysków, które spółka wypłaca swoim akcjonariuszom. Kiedy firma generuje zysk i gromadzi zyski zatrzymane, zyski te mogą zostać ponownie zainwestowane w biznes lub wypłacone udziałowcom w formie dywidendy. poza pewną granicę. Pożyczkodawcy wprowadzają przepisy ograniczające ryzyko nieterminowego regulowania spłaty kapitału i odsetek.
Problemy z negatywnymi przymierzami
Jednym z głównych problemów stojących przed wprowadzeniem w życie negatywnych przymierzy jest ich egzekwowanie. Pakty mają na celu zapobieganie utracie klientów, pracowników i zastrzeżonych informacji przez pracodawców lub firmy. Jednak w przypadku popełnienia tych czynów proces egzekucyjny trwa długo, ponieważ prawnicy spierają się z faktami w sądzie, podczas gdy szkoda została już wyrządzona.
Proces ten staje się również kosztowny, ponieważ postępowanie sądowe może być długotrwałe. Zwiększa kwoty należne prawnikom reprezentującym pracodawcę, który jest jednocześnie powodem w sprawie wniesionej do sądu.
Co to jest przymierze afirmatywne?
Przymierze potwierdzające, zwane także przymierzem pozytywnym, to obietnica, która wymaga od strony przestrzegania określonych warunków umowy. Jest to przeciwieństwo negatywnego przymierza, które wymaga od strony unikania robienia czegoś.
Przykładem umowy afirmatywnej jest umowa pomiędzy pożyczkodawcą hipotecznym a pożyczkobiorcą, zobowiązująca tego ostatniego do utrzymywania zabezpieczenia pożyczki do momentu całkowitej spłaty pożyczki. W przypadku emisji obligacji, przymierze potwierdzające chroni interesy emitenta, jak również obligatariusza.
Dodatkowe zasoby
Finance jest oficjalnym dostawcą programu Financial Modeling and Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, w ramach programu certyfikacji, którego celem jest przekształcenie każdego w światowej klasy analityka finansowego.
Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, zdecydowanie zalecamy poniższe dodatkowe zasoby finansowe:
- Emitenci obligacji Emitenci obligacji Istnieją różne rodzaje emitentów obligacji. Ci emitenci obligacji tworzą obligacje, aby pożyczać środki od posiadaczy obligacji, które mają być spłacane w terminie zapadalności.
- Zobowiązania dotyczące zadłużenia Zobowiązania dotyczące zadłużenia Zobowiązania dotyczące zadłużenia to ograniczenia, które pożyczkodawcy (wierzyciele, dłużnicy, inwestorzy) nakładają na umowy pożyczki w celu ograniczenia działań pożyczkobiorcy (dłużnika).
- List intencyjny List intencyjny (LOI) Pobierz szablon listu intencyjnego (LOI) firmy Finance. LOI określa warunki i umowy transakcji przed podpisaniem ostatecznych dokumentów. Główne punkty, które są zwykle zawarte w liście intencyjnym, to: przegląd i struktura transakcji, harmonogram, badanie due diligence, poufność, wyłączność
- Istotne informacje niepubliczne Istotne informacje niepubliczne Istotne informacje niepubliczne to informacje, które mogą wpłynąć na wartość rynkową papieru wartościowego lub obrót papierami wartościowymi i które nie zostały upublicznione. Jest to informacja poufna. Informacje uważa się za „istotne”, jeżeli ich upublicznienie prawdopodobnie wpłynęłoby na cenę rynkową
