Wydatki autonomiczne to wydatki, które nie zmieniają się w zależności od rzeczywistego poziomu dochodów gospodarki. Dochód Dochód odnosi się do pieniędzy zarobionych przez osobę fizyczną za świadczenie usługi lub w zamian za dostarczenie produktu. Dochód uzyskany przez osobę fizyczną jest wykorzystywany do finansowania jej bieżących wydatków, a także inwestycji. Niektóre z najczęstszych rodzajów dochodów obejmują pensje, dochody z samozatrudnienia, prowizje i premie. . Są uważane za konieczne i wiążą się ze zdolnością do utrzymania stanu autonomii na poziomie jednostki lub rządu.
Wydatki autonomiczne muszą być ponoszone niezależnie od poziomu dochodów osobistych i są w większości finansowane z oszczędności osobistych i innych mechanizmów kredytowych, takich jak pożyczki i karty kredytowe, gdy poziom dochodów jest zerowy.
Wydatki rządowe, eksport Import i eksport Import to towary i usługi kupowane od reszty świata przez mieszkańców danego kraju, a nie kupowane w kraju. Eksport to towary i usługi, które są produkowane w kraju, ale następnie sprzedawane klientom zamieszkałym w innych krajach. podstawowe wydatki na życie, takie jak żywność, schronienie itp., są przykładami wydatków autonomicznych. Wpływają na nie głównie czynniki zewnętrzne, takie jak polityka handlowa, niepewność polityczna, stopy procentowe itp.
Podsumowanie
- Wydatki, które nie zmieniają się w zależności od realnego poziomu dochodów gospodarki, nazywane są wydatkami autonomicznymi.
- Na wydatki autonomiczne wpływają głównie czynniki zewnętrzne, takie jak polityka handlowa, niepewność polityczna, stopy procentowe itp.
- Model SSM podkreśla rolę autonomicznego wzrostu popytu w kształtowaniu dynamiki całkowitej produkcji gospodarki.
Co to są wydatki indukowane?
Na wydatki indukowane wpływają zmiany dochodu do dyspozycji i ukazują efekt bogactwa - pogląd, że konsumenci wydają więcej, gdy ich bogactwo rośnie. Na przykład uważa się, że wydatki poniesione na zwykłe towary są indukowane.
Różnica między wydatkami autonomicznymi a wydatkami indukowanymi
Wydatki autonomiczne są reprezentowane przez poziomą linię równoległą do osi x, podczas gdy krzywa reprezentująca zagregowane wydatki indukowane ma nachylenie w górę i nachylenie większe od zera.
Funkcja konsumpcji i łączne wydatki
Keynesowska funkcja konsumpcji opisuje związek funkcjonalny między całkowitą konsumpcją a dochodem narodowym brutto i symbolicznie związek ten przedstawia się jako:
C = f (Y)
C = Cauto + MPC.Yd
Gdzie:
- Cauto to autonomiczna konsumpcja
- RPP ma marginalną skłonność do konsumpcji
- Yd to dochód do dyspozycji
Zagregowane wydatki (AE) = Cauto + MPC.Yd + Iplanned + G + NX
= AEauto + MPC.Yd
Model wydatków i wyników
Supermnożnik Sraffiana
Model SSM podkreśla rolę autonomicznego wzrostu popytu w kształtowaniu dynamiki całkowitej produkcji gospodarki. Opiera się na następujących założeniach:
- Istnienie składników autonomicznego popytu, które nie generują mocy wytwórczych - eksportu, wydatków rządowych, autonomicznych wydatków przedsiębiorstw i autonomicznej konsumpcji.
- Wydatki inwestycyjne nie są autonomiczne, nawet w krótkim okresie.
- Konkurencja kapitalistyczna powoduje stopniowe zmiany krańcowej skłonności do inwestowania.
W modelu SSM warunki zaopatrzeniowe gospodarki determinują wykorzystanie mocy produkcyjnych. Wykorzystanie zdolności produkcyjnych. Wykorzystanie zdolności produkcyjnych odnosi się do zdolności produkcyjnych i produkcyjnych, które są wykorzystywane przez państwo lub przedsiębiorstwo w danym momencie. Jest to związek między produkcją wytworzoną przy danych zasobach a produktem potencjalnym, który można wytworzyć, gdyby moce produkcyjne zostały w pełni wykorzystane. w końcu. Jednak tempo wzrostu produkcji i zasobu kapitału jest zdeterminowane przez tempo wzrostu nie-zdolności kreujących autonomiczny popyt. Przyczynowość rozciąga się od autonomicznego popytu do wyjścia poprzez supermnożnik.
Gdy zmiany popytu autonomicznego są przenoszone na produkcję, zmiany innych zmiennych, takich jak stopa procentowa, skłonność do inwestowania, dystrybucja dochodów itp., Które odgrywają bardziej istotną rolę w napędzaniu popytu, wywierają jedynie tymczasowy wpływ na wzrost gospodarczy. Z biegiem czasu efekty zanikają.
Ponieważ z założenia system zmierza w kierunku normalnego wykorzystania mocy produkcyjnych, wydatki autonomiczne napędzają długoterminowy wzrost gospodarczy. Zatem cały system rośnie w tempie wzrostu wydatków autonomicznych.
Jak autonomiczny jest „autonomiczny popyt” na dłuższą metę?
Na przykład podczas greckiego kryzysu finansowego prognozowano, że skrajne środki oszczędnościowe nałożone przez grecki rząd będą miały długoterminowy wpływ na zdolność wzrostu gospodarczego. I tak właśnie się stało.
Nawet w sytuacji, gdy egzogeniczny spadek wydatków fiskalnych zostanie odwrócony, a wydatki publiczne zaczną rosnąć zgodnie z trendem, zagregowany popyt nie odrodzi się szybko. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że szok popytowy ostatnich kilku lat doprowadzi do trwałego wzrostu gospodarczego (poprzez endogeniczne dostosowanie normalnego wskaźnika wykorzystania, gwarantowanej stopy wzrostu, efektów produktywności itp.).
Jednak wydatki publiczne są określane, biorąc pod uwagę deficyt fiskalny, potencjalne dochody podatkowe, stosunek wydatków rządowych do PKB itp. W związku z tym wydatki publiczne nie są autonomiczne i rosną tylko wtedy, gdy PKB Produkt krajowy brutto (PKB) Produkt krajowy brutto (PKB) jest standardowa miara stanu ekonomicznego kraju i wskaźnik poziomu jego życia. Ponadto PKB można wykorzystać do porównania poziomów wydajności w różnych krajach. wzrost stwarza wystarczającą przestrzeń fiskalną.
Podobnie, w przypadku wydatków finansowanych długiem, podejście SSM zakłada nieodłącznie, że przyspieszenie wzrostu stabilizuje wskaźnik zadłużenia do dochodów. Jest to absurdalne założenie, ponieważ teoria nie bierze pod uwagę roli uprzedzeń behawioralnych i duchów zwierząt w decyzjach inwestycyjnych.
Dlatego istnieje kilka powodów, dla których należy być sceptycznym co do autonomii wydatków autonomicznych w perspektywie długoterminowej, a ze względu na założenie autonomii wydatków istnieje podstawowy problem teoretyczny z podejściem SSM. Dlatego nie jest to najlepszy model do analizy zadłużenia i kryzysów finansowych.
Więcej zasobów
Finance oferuje Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ Certification Akredytacja Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ to globalny standard dla analityków kredytowych obejmujący finanse, rachunkowość, analizę kredytową, analizę przepływów pieniężnych, modelowanie zobowiązań, pożyczki spłaty i nie tylko. program certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, pomocne będą następujące zasoby:
- Infrastruktura publiczna Infrastruktura publiczna Infrastruktura publiczna odnosi się do obiektów infrastruktury, systemów i struktur, które są własnością i są obsługiwane przez „społeczeństwo”, tj. Rząd. Obejmuje wszystkie obiekty infrastrukturalne, które są ogólnodostępne do użytku. Infrastruktura obejmuje wszystkie niezbędne systemy i urządzenia, które ułatwiają płynny przepływ codziennych działań gospodarki
- Wydatki rządowe Wydatki rządowe Wydatki rządowe odnoszą się do pieniędzy wydawanych przez sektor publiczny na zakup towarów i świadczenie usług, takich jak edukacja, opieka zdrowotna, ochrona socjalna i obronność.
- Koszty operacyjne Koszty operacyjne Koszty operacyjne, wydatki operacyjne lub „koszty operacyjne” odnoszą się do wydatków poniesionych w związku z działalnością operacyjną przedsiębiorstwa. Innymi słowy,
- Nakłady inwestycyjne Nakłady inwestycyjne Nakłady inwestycyjne odnoszą się do środków wykorzystywanych przez firmę na zakup, ulepszenie lub utrzymanie aktywów długoterminowych w celu poprawy wydajności lub wydajności firmy. Aktywa długoterminowe są zazwyczaj fizyczne i mają okres użytkowania dłuższy niż jeden okres rozliczeniowy.
