Repo 105 to sztuczka księgowa Najważniejsze skandale księgowe W ciągu ostatnich dwóch dekad doszło do jednych z najgorszych skandali księgowych w historii. W wyniku tych katastrof finansowych stracono miliardy dolarów. W tym przypadku Lehman Brothers wykorzystywał je do klasyfikowania pożyczek krótkoterminowych jako sprzedaży. Jest to forma umowy odkupu, która umożliwia firmom pożyczanie nadwyżek środków innych firm na krótki okres w zamian za zabezpieczenie. Aktywa rzeczowe Aktywa materialne to aktywa posiadające fizyczną postać i utrzymujące wartość. Przykłady obejmują rzeczowe aktywa trwałe. Rzeczowe aktywa są widoczne i wyczuwalne i mogą zostać zniszczone przez pożar, klęskę żywiołową lub wypadek. Z drugiej strony wartości niematerialne i prawne nie mają formy fizycznej i składają się z takich rzeczy, jak własność intelektualna. Pożyczkobiorca zobowiązuje się spłacić pożyczkę krótkoterminową wraz z odsetkami,a zabezpieczenie nie zmienia właściciela. Zabezpieczenie, zwykle obligacja Publiczne papiery wartościowe Publiczne papiery wartościowe lub zbywalne papiery wartościowe to inwestycje, którymi można w sposób otwarty lub łatwy handlować na rynku. Papiery wartościowe mają charakter kapitałowy lub dłużny. zakłada się, że został sprzedany, a następnie odkupiony. Wpływy ze sprzedaży są wykorzystywane na spłatę zadłużenia, umożliwiając spółce czasowe zmniejszenie zobowiązań na potrzeby sprawozdawczości finansowej. Po opublikowaniu bilansu spółka pożycza środki pieniężne i natychmiast odkupuje aktywa.Wpływy ze sprzedaży są wykorzystywane na spłatę zadłużenia, umożliwiając spółce czasowe zmniejszenie zobowiązań na potrzeby sprawozdawczości finansowej. Po opublikowaniu bilansu spółka pożycza środki pieniężne i natychmiast odkupuje aktywa.Wpływy ze sprzedaży są wykorzystywane na spłatę zadłużenia, umożliwiając spółce tymczasowe zmniejszenie zobowiązań na potrzeby sprawozdawczości finansowej. Po opublikowaniu bilansu spółka pożycza środki pieniężne i natychmiast odkupuje aktywa.
Termin Repo 105 stał się popularny po upadku Lehman Brothers, banku inwestycyjnego z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Księgowi firmy Lehman wykorzystali sztuczkę księgową, aby spłacić 50 miliardów dolarów pasywów w celu zmniejszenia zobowiązań w bilansie przed publikacją sprawozdań finansowych firmy Trzy sprawozdania finansowe Trzy sprawozdania finansowe to rachunek zysków i strat, bilans i sprawozdanie z przepływów pieniężnych. Te trzy podstawowe stwierdzenia są zawiłe. Manipulacja bilansem nie została ujawniona akcjonariuszom spółki ani ujęta w przypisach do sprawozdania finansowego. Bank wykorzystał tę technikę, aby wyglądało na to, że był mniej zależny od pożyczek niż w rzeczywistości.
Jak Lehman użył Repo 105
Kiedy Lehman Brothers zaprojektował Repo 105 w 2001 roku, nie mógł uzyskać prawdziwej opinii o sprzedaży od amerykańskiego prawnika, ponieważ taka praktyka jest niedozwolona w Stanach Zjednoczonych. Alternatywnie bank zasięgnął opinii londyńskiej firmy prawniczej Linklaters. Kancelaria przedstawiła swoje wytyczne prawne w oparciu o prawo angielskie w przeciwieństwie do prawa amerykańskiego. Linklaters stwierdził, że „jeśli dwie strony wymieniają aktywa na gotówkę, a strona otrzymująca aktywa zdecyduje się zwrócić równoważne aktywa zamiast tych samych aktywów pierwotnie dostarczonych, transakcja jest równoznaczna ze sprzedażą”. Opierając się na tej opinii, Lehman przeprowadził wszystkie transakcje Repo 105 i Repo 108 w Wielkiej Brytanii za pośrednictwem Lehman Brothers International (Europa).
Raport sądu
Według raportu powołanego przez sąd rzeczoznawcy, Antona R. Valukasa, Lehman wykorzystał Repo 105 trzykrotnie w swoich sprawozdaniach finansowych. Ekspert ujawnił, że Lehman wykorzystał Repo 105 i Repo 108 do tymczasowego usunięcia zapasów papierów wartościowych ze sprawozdania finansowego na okres od siedmiu do dziesięciu dni. Manipulacja przedstawiała mylący obraz sytuacji finansowej banku jego inwestorom, zarządowi i agencjom ratingowym. Transakcje repo 105 wykorzystywane przez Lehman były prawie podobne do zwykłych transakcji repo, których banki używają do pożyczek krótkoterminowych - z tym wyjątkiem, że Lehman zgłosił transakcję jako sprzedaż, a nie jako transakcję finansowania. Ujmowanie Repo 105 jako transakcji sprzedaży, a nie transakcji finansowania, pozwoliło bankowi na usunięcie transakcji z bilansu.
Lehman zwiększył wykorzystanie Repo 105 od dwóch do trzech razy przed końcem okresu obrachunkowego, aby ukryć trudności finansowe. Przeniesie własność papierów wartościowych wysokiej jakości w 105% lub 108% otrzymanej kwoty (stąd nazwy Repo 105 i Repo 108). Lehman wykorzystałby wówczas wpływy ze sprzedaży papierów wartościowych na zmniejszenie swoich zobowiązań i poprawę wskaźników dźwigni. Zaraz po rozpoczęciu nowego kwartału bank pożyczyłby środki na spłatę wcześniejszej pożyczki gotówkowej wraz z odsetkami, odkupiłby papiery wartościowe i przywrócił te aktywa do swojego bilansu. Na przykład w ostatnim kwartale 2007 roku Lehman wykorzystał 38 miliardów dolarów, a zgłoszona dźwignia netto wyniosła 16,1, podczas gdy faktyczna dźwignia bez repo 105 wyniosła 17,8. Podobnie w pierwszym kwartale 2008 roku bank wykorzystał 49 dolarów.1 miliarda i podał dźwignię netto jako 15,4, podczas gdy rzeczywisty wskaźnik dźwigni firmy wynosił 17,3.
Lehman's Defense of Repo 105
Byli dyrektorzy Lehman Brothers bronili korzystania z Repo 105 argumentując, że inne instytucje finansowe stosowały jakąś formę ozdabiania okien w celu dostosowania swoich sprawozdań finansowych. Twierdzili, że 50 miliardów dolarów wyłączone z ich bilansu było zbyt nieznaczne w porównaniu z ilością pieniędzy utraconych podczas globalnego kryzysu finansowego. Bank wykorzystał Repo, aby obniżyć swój wskaźnik dźwigni netto i wprowadzić w błąd agencje ratingowe, aby agencje nie wystawiały firmie słabego ratingu, który przedstawiałby negatywny wizerunek jej interesariuszy. Od marca do września 2008 r. Trzy duże agencje ratingowe na zmianę obniżały perspektywy kredytowe i rating Lehmana.
Wyniki raportu egzaminatora
Antony Valukas, prezes kancelarii Jenner and Block, został wyznaczony przez sąd upadłościowy w Nowym Jorku do zbadania przyczyn upadłości Lehmana. Egzaminator stwierdził, że istnieją wystarczające dowody, aby uznać kierownictwo Lehmana za winne rażącego wykroczenia. Funkcjonariusze narazili Lehmana na potencjalną odpowiedzialność poprzez celowe wyłączenie określonych transakcji, które były istotne dla działalności banku. Ekspert stwierdził, że zarząd nie przewidział kryzysu hipotecznego. Zamiast tego bank zignorował trudności finansowe i spodziewał się wysokich przychodów, gdy rynki ożyją.
Ukrywanie trudnej sytuacji finansowej dzięki repo 105
Kierownictwo banku zaryzykowało podejmowanie nadmiernego ryzyka i stosowanie dużej dźwigni finansowej. W momencie niewypłacalności Lehman posiadał 700 miliardów dolarów w aktywach i tylko 25 miliardów dolarów w kapitale własnym. Bank posiadał aktywa o terminie zapadalności powyżej roku, natomiast zobowiązania w większości były krótkoterminowe, z terminem zapadalności poniżej jednego roku. Ta nierównowaga zmusiła Lehmana do pożyczenia miliardów dolarów na rynku repo, aby spłacić swoje krótkoterminowe zobowiązania dłużne. Nadmierne pożyczki krótkoterminowe sprawiły, że pożyczkodawcy stracili zaufanie co do zdolności banku do spłaty pożyczek. Bank zwrócił się do manipulacji sprawozdaniami finansowymi, aby ukryć swoje problemy finansowe przed agencjami ratingowymi i inwestorami. W ocenie eksperta istniały wystarczające dowody uzasadniające podjęcie kroków prawnych i odzyskanie strat od kadry zarządzającej banku.
Zaniedbania firmy księgowej
W raporcie eksperta stwierdzono również, że audytorzy banku, firma Ernst & Young, dopuścili się zaniedbań zawodowych, ponieważ nie zakwestionowali dokładności opublikowanych sprawozdań finansowych. Ponadto firma nie zbadała zarzutów wysuniętych przez ówczesnego starszego wiceprezesa Lehmana, Matthew Lee, dotyczących niewłaściwego wykorzystania repo 105. The Wall Street Journal wskazał również na możliwy konflikt interesów, kiedy Ernst & Young otrzymał zwiększony poziom opłat od Lehman od 2001 do 2008 roku.
Powiązane odczyty
Mamy nadzieję, że podobało Ci się wyjaśnienie Finanse dotyczące Repo 105. Aby kontynuować rozwój swojej edukacji finansowej, pomocne będą następujące zasoby finansowe:
- Teoria rachunkowości finansowej Teoria rachunkowości finansowej Teoria rachunkowości finansowej wyjaśnia „dlaczego” za rachunkowością - powody, dla których transakcje są raportowane w określony sposób. Ten przewodnik pomoże ci zrozumieć główne zasady teorii rachunkowości finansowej
- Etyka księgowa Etyka księgowa Etyka księgowa jest ważnym tematem, ponieważ jako księgowi jesteśmy kluczowym personelem, który ma dostęp do informacji finansowych osób i podmiotów. Taka władza obejmuje również potencjał i możliwości nadużycia informacji lub manipulacji liczbami w celu poprawy postrzegania firmy lub wymuszenia zarządzania dochodami.
- Zasada rozpoznawania przychodów Zasada rozpoznawania przychodów Zasada rozpoznawania przychodów określa proces i czas, w jakim przychody są rejestrowane i ujmowane jako pozycja w sprawozdaniu finansowym przedsiębiorstwa. Teoretycznie istnieje wiele momentów w czasie, w których firmy mogą rozpoznać przychody.
- Koszt zadłużenia Koszt zadłużenia Koszt zadłużenia to zwrot, jaki firma zapewnia swoim dłużnikom i wierzycielom. Koszt długu jest wykorzystywany w obliczeniach WACC do analizy wyceny.
