Prawa rejestracyjne są formą przepisu kontrolnego, który umożliwia inwestorom zmuszanie spółek do złożenia dokumentu rejestracyjnego, aby służyć zarówno przejrzystości, jak i audytowi. Dokument należy złożyć w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), zgodnie z ustawą o papierach wartościowych z 1933 r. Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r. Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r. Była pierwszą ważną federalną ustawą o papierach wartościowych uchwaloną po krachu na giełdzie w 1929 r. określane jako Ustawa Prawda o Papierach Wartościowych, Federalna Ustawa o Papierach Wartościowych lub Ustawa z 1933 r. Został uchwalony 27 maja 1933 roku podczas Wielkiego Kryzysu. ... prawo miało na celu naprawienie niektórych wykroczeń. Zgodnie z tym prawem wszystkie papiery wartościowe muszą zostać zarejestrowane przed sprzedażą lub jakąkolwiek formą wymiany.
Gdy firma zarejestruje papiery wartościowe, stają się one bardziej płynne, co umożliwia inwestorom łatwiejszą sprzedaż akcji. Z możliwością sprzedaży akcji, prawa rejestracyjne są uważane za potencjalną strategię wyjścia Strategie wyjścia Strategie wyjścia to plany realizowane przez właścicieli firm, inwestorów, handlowców lub inwestorów venture capital w celu zamknięcia pozycji w aktywach w określonym momencie, szczególnie dla tych inwestorzy, którzy mają pesymistyczny pogląd na to, jak zmieni się cena akcji.
Rodzaje praw rejestracyjnych
Prawa z rejestracji można podzielić na dwie główne kategorie: prawa do żądania i prawa piggyback .
1. Żądaj praw rejestracyjnych
Jak sama nazwa wskazuje, prawa z rejestracji na żądanie to prawa, które dają inwestorom prawo do zmuszenia firmy do zarejestrowania akcji zwykłych Akcje zwykłe Akcje zwykłe to rodzaj papieru wartościowego, który reprezentuje własność kapitału w spółce. Istnieją inne terminy - takie jak akcja zwykła, akcja zwykła lub akcja z prawem głosu - które są równoważne z akcjami zwykłymi. , umożliwiając im w ten sposób sprzedaż ich opinii publicznej. Oznacza to, że dana firma musi stać się podmiotem notowanym na giełdzie, jeśli jeszcze nią nie jest. Typowymi atrybutami takich praw są:
Rejestracja S-3
Często firmy, które są zmuszone zarejestrować akcje, robią to, rejestrując się na formularzu S-3. Jednak aby firma mogła używać formularza S-3 dla papierów wartościowych, zamiast formularza S-1 używanego do pierwotnego wprowadzenia na rynek, musi spełniać poniższe warunki:
- Być firmą, która ma siedzibę i prowadzi główną działalność w Stanach Zjednoczonych, na terytorium Stanów Zjednoczonych lub w Dystrykcie Kolumbii.
- Posiadaj co najmniej 75 milionów dolarów w publicznym obrocie. Publiczny obrót to termin używany do opisania części akcji posiadanych przez inwestorów publicznych.
- Być firmą, która w ciągu ostatnich trzech lat dokonała obrotu o wartości co najmniej 1 miliarda USD w akcjach niewymiennych (z wyłączeniem akcji zwykłych).
- Nie powinien był zalegać z wypłatą dywidend lub spadającymi ratami funduszu.
Liczba rejestracji
Innym atrybutem praw do rejestracji na żądanie jest to, że istnieje ograniczenie liczby akcji, które mają akcjonariusze uprzywilejowani Akcje uprzywilejowane Akcje uprzywilejowane (akcje uprzywilejowane, akcje uprzywilejowane) to klasa własności akcji w korporacji, która ma pierwszeństwo w stosunku do aktywów spółki w stosunku do zwykłych akcje. Akcje są starsze niż akcje zwykłe, ale są bardziej podporządkowane w stosunku do długu, takiego jak obligacje. może żądać.
Termin rejestracji
Idealny czas na rejestrację praw zwykle przypada w związku z dużym wydarzeniem finansowym, na przykład dwa lata po pierwotnej inwestycji kapitału lub 180 dni po pierwszej ofercie publicznej (IPO).
Wartość rejestracji
Prawa do rejestracji są ograniczone do określonych okresów, w których wartość akcji uprzywilejowanych jest trzy do pięciu razy wyższa od ceny zakupu i łącznej wartości emisji.
Wydatki
Inwestorzy mogą nie tylko zmusić firmę do rejestracji, ale także przenieść koszty rejestracji na spółkę. Koszty poniesione w trakcie tego procesu, takie jak opłaty prawne, są niewiarygodnie wysokie. Dlatego możliwość uniknięcia wydatków jest korzystna dla inwestorów.
Okres blokady
Inwestorzy są zgodni, że akcje, które zostaną zarejestrowane w ramach pierwszej oferty publicznej, nie mogą być wymieniane ani sprzedawane przez okres określony w wymogach regulacyjnych. Zwykle okres ten wynosi 180 dni po procesie ubezpieczania.
Wymaganie najlepszych starań
Akcjonariusze mogą również dodać klauzulę zobowiązującą spółkę do dołożenia wszelkich starań przy przeprowadzaniu procesu rejestracji.
2. Prawa rejestracyjne typu piggyback
Prawa rejestracyjne typu „piggyback” to prawa, które uprawniają inwestorów do zarejestrowania swoich niezarejestrowanych akcji w momencie, gdy spółka przeprowadza IPO lub gdy rozpoczyna proces rejestracji.
Uważa się, że prawa piggyback są gorsze od praw żądania, ponieważ akcjonariusze muszą czekać, aż spółka zainicjuje rejestrację. Inne atrybuty praw piggyback obejmują:
Redukcja udziału
Subemitenci IPO mają prawo zminimalizować możliwość udziału inwestorów w ofercie. W niektórych przypadkach subemitenci mogą całkowicie odciąć inwestorów. Jeśli tak się stanie, inwestorzy będą mieli przewagę w kolejnych ofertach. W ten sposób mogą negocjować, że mogą uczestniczyć do określonego procentu.
Priorytet
Prawa piggyback pozwalają również inwestorom mieć pierwszeństwo przed akcjonariuszami udziałów niebędących spółkami. Oznacza to, że będą mogli uczestniczyć w procesie rejestracji, podczas gdy inni będą wykluczeni.
Podsumowanie
Istnieją dwie podstawowe kategorie praw z rejestracji: prawa popytu i prawa piggyback. Dzięki prawom do rejestracji na żądanie inwestorzy mają prawo zmusić spółkę do zarejestrowania akcji w SEC. Po rejestracji akcjonariusze mogą następnie sprzedać swoje udziały inwestorom zewnętrznym i wyjść ze spółki.
I odwrotnie, prawa piggyback pozwalają inwestorom zarejestrować wszelkie niezarejestrowane akcje, które posiadają, ale tylko wtedy, gdy firma lub inny akcjonariusz rozpocznie proces. W takim przypadku inwestorzy nie mają tyle władzy, co ci z prawem do rejestracji na żądanie.
Powiązane odczyty
Finance jest oficjalnym dostawcą programu Financial Modeling and Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, w ramach programu certyfikacji, którego celem jest przekształcenie każdego w światowej klasy analityka finansowego.
Aby pomóc Ci zostać światowej klasy analitykiem finansowym i rozwinąć swoją karierę w pełnym zakresie, te dodatkowe zasoby finansowe będą bardzo pomocne:
- Ustawa Glassa-Steagalla Ustawa Glassa-Steagalla Ustawa Glassa-Steagalla, znana również jako ustawa bankowa z 1933 r., Jest aktem prawnym, który oddziela bankowość inwestycyjną od komercyjnej. Ustawa była awaryjną odpowiedzią na ogromne upadki banków podczas Wielkiego Kryzysu, ponieważ uważano, że spekulacje banków komercyjnych przyczyniły się do krachu
- Pierwsza oferta publiczna (IPO) Pierwsza oferta publiczna (IPO) Pierwsza oferta publiczna (IPO) to pierwsza sprzedaż akcji wyemitowanych przez spółkę publicznie. Przed debiutem giełdowym firma jest uważana za spółkę prywatną, zwykle z niewielką liczbą inwestorów (założyciele, przyjaciele, rodzina i inwestorzy biznesowi, tacy jak inwestorzy kapitału podwyższonego ryzyka lub aniołowie). Dowiedz się, czym jest IPO
- Kapitał akcjonariusza Kapitał udziałowca Kapitał udziałowca (znany również jako kapitał udziałowca) to konto w bilansie firmy, które składa się z kapitału zakładowego i zysków zatrzymanych. Przedstawia również wartość rezydualną aktywów pomniejszoną o zobowiązania. Przestawiając pierwotne równanie księgowe, otrzymujemy kapitał udziałowców = aktywa - pasywa
- Underwriting Underwriting W bankowości inwestycyjnej, underwriting to proces, w którym bank pozyskuje kapitał dla klienta (korporacji, instytucji lub rządu) od inwestorów w formie udziałowych lub dłużnych papierów wartościowych. Ten artykuł ma na celu zapewnienie czytelnikom lepszego zrozumienia procesu pozyskiwania kapitału lub gwarantowania emisji
