Ustawa Fair Credit Billing Act (FCBA) jest prawem federalnym, które nakazuje ochronę konsumentów przed wyzyskiem ze strony kredytodawców. Rodzaje banków detalicznych Mówiąc ogólnie, istnieją trzy główne typy banków detalicznych. Są to banki komercyjne, spółdzielcze kasy pożyczkowe i niektóre fundusze inwestycyjne, które oferują usługi bankowości detalicznej. Wszyscy trzej pracują nad świadczeniem podobnych usług bankowych. Obejmują one rachunki czekowe, konta oszczędnościowe, kredyty hipoteczne, karty debetowe, karty kredytowe i pożyczki osobiste. przez błędy w rozliczeniach. Uchwalona w 1974 r. FCBA została wprowadzona jako poprawka do ustawy Truth in Lending Act (1968).
Ustawa Fair Credit Billing Act zapewnia mechanizm, za pomocą którego można zająć się spornymi kwotami faktur. Gdy konsument zakwestionuje błąd w rozliczeniu, wierzyciel jest zobowiązany do udzielenia odpowiedzi na spór bez konieczności zapłaty przez konsumenta spornej kwoty do czasu zakończenia dochodzenia.
Typowe błędy w rozliczeniach w ramach ustawy Fair Credit Billing Act
Poniżej przedstawiono niektóre z typowych błędów rozpoznawanych przez FCBA:
- Nieautoryzowane opłaty zapisane na rachunku klienta, które nie zostały przetworzone przez konsumenta
- Niewłaściwa kwota rozliczenia
- Błędy obliczeniowe
- Opłaty za towary, które nie zostały dostarczone konsumentowi, zgodnie z ustaleniami w momencie zakupu
- Opłaty za towary lub usługi Produkty i usługi Produkt to rzecz materialna, która jest wprowadzana na rynek w celu nabycia, uwagi lub konsumpcji, podczas gdy usługa jest wartością niematerialną, która wynika z nieotrzymania
- Wyciąg z karty kredytowej wysłany na niewłaściwe konto
- Opłaty za towar uszkodzony przy dostawie
- Opłaty, których wyjaśnienia lub dowodu żąda konsument
- Brak odpowiedniego odzwierciedlenia prawidłowych opłat Opłata za usługę Opłata za usługę, zwana również opłatą za usługę, odnosi się do opłaty pobieranej w celu zapłaty za usługi związane z kupowanym produktem lub usługą. do kredytowania lub obciążania rachunków
Prawa konsumenta do zakwestionowania błędu rozliczeniowego
Kwestionowanie błędów w rozliczeniach jest prostym procesem, a konsumenci muszą przestrzegać określonych zasad określonych w ustawie Fair Credit Billing Act, aby uzyskać ochronę na mocy prawa. Oto niektóre z praw konsumenta przewidzianych w FCBA:
- Konsumenci mają 60 dni od daty otrzymania rachunku na zakwestionowanie błędu rozliczeniowego z wierzycielem. Kwota będąca przedmiotem sporu musi przekraczać 50 USD, aby kwalifikowała się do rozpatrzenia przez FCBA. Błąd rozliczeniowy może wynikać z błędów w obliczeniach, nieautoryzowanej transakcji lub rachunku z nieprawidłową kwotą lub datą.
- Konsument musi przesłać swoją reklamację w formie pisemnej na właściwy adres podany dla zapytań rozliczeniowych, a nie na adres do wysyłania płatności. FCBA dostarczyła przykładową skargę, z której mogą skorzystać konsumenci. Niektóre dane osobowe konsumenta wskazane w piśmie reklamacyjnym obejmują oficjalne imię i nazwisko, adres fizyczny oraz szczegóły spornego błędu rozliczeniowego.
- Po otrzymaniu listu reklamacyjnego wystawca karty powinien w ciągu 30 dni wydać potwierdzenie odbioru. Ustawa nakłada na emitenta obowiązek przeprowadzenia dochodzenia w ciągu dwóch cykli rozliczeniowych (nieprzekraczających 90 dni). W trakcie tego okresu dochodzenia emitent nie może pobrać płatności od spornej kwoty faktury ani zgłosić jej do biura informacji kredytowej jako zaległego długu. Konsument nadal jest jednak zobowiązany do dokonywania płatności przy kolejnym rozliczeniu za towary dostarczone przez emitenta.
Gdy kwota rozliczenia jest nieprawidłowa / nieprawidłowa
Jeśli wystawca karty stwierdzi, że wystąpił błąd w kwocie rozliczenia, jest zobowiązany do poprawienia tego błędu i zwrotu konsumentowi wszelkich opłat i odsetek naliczonych w wyniku tego błędu. Wystawca musi następnie napisać do konsumenta, wyjaśniając, w jaki sposób błąd zostanie naprawiony.
Jeżeli konsument jest winien wierzycielowi część spornej kwoty, wierzyciel musi wyjaśnić, dlaczego taka kwota istnieje i jaką kwotę konsument ma zapłacić, aby uregulować rachunek. Konsument ma do dziesięciu dni na zakwestionowanie wyniku dochodzenia, jeśli jest niezadowolony.
Kiedy kwota rozliczenia jest ważna / poprawna
Jeżeli wystawca karty dojdzie do wniosku, że rachunek rzeczywiście był prawidłowy, powinien poinformować o tym konsumenta na piśmie, podając, ile jest winien i dlaczego. Wierzyciel może dołączyć dokumentację potwierdzającą jego stanowisko.
W przypadku niezadowolenia z wyniku konsument ma do dziesięciu dni na zakwestionowanie wyników. Wierzyciel może wówczas rozpocząć proces ściągania spornej kwoty i zgłosić konsumenta jako zalegającego z zapłatą należnych rachunków.
Gdy wierzyciel nie przestrzega wytycznych FCBA
W przypadku, gdy wierzyciel nie dotrzyma któregokolwiek z terminów określonych w ustawie Fair Credit Billing Act, nie może pobrać spornej kwoty rachunku, niezależnie od tego, czy uznał fakturowanie za prawidłowe, czy nieprawidłowe. Ponadto, jeżeli wierzyciel nie przestrzega procedur ugodowych FCBA, nie może pobrać spornej kwoty.
Przykładem takiego scenariusza jest sytuacja, w której wierzyciel potwierdza otrzymanie pisma reklamacyjnego od konsumenta po upływie wyznaczonego terminu. Nawet jeśli fakturowanie okaże się prawidłowe, nadal nie mogą pobrać spornej kwoty rozliczeniowej.
W przypadku naruszenia praw konsumenta wynikających z ustawy FCBA, może on wytoczyć powództwo przeciwko wierzycielowi. Jeżeli sąd uzna, że wierzyciel popełnił błąd, może przyznać konsumentowi odszkodowanie.
Sąd może również zażądać od wierzyciela podwójnej opłaty finansowej, jeśli kwota rachunku waha się od 500 USD do 5000 USD. Kwota może być wyższa, jeśli sąd stwierdzi, że wierzyciel miał historię naruszeń. W niektórych przypadkach sąd może nakazać wierzycielowi poniesienie kosztów adwokata i kosztów poniesionych w trakcie postępowania.
Powiązane odczyty
Finance oferuje program Financial Modeling & Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, z programem certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, pomocne będą następujące zasoby finansowe:
- Roczna stopa procentowa (APR) Roczna stopa procentowa (APR) Roczna stopa procentowa (APR) to roczna stopa oprocentowania, którą osoba fizyczna musi zapłacić z tytułu pożyczki lub które otrzyma na koncie depozytowym. Ostatecznie APR jest prostym terminem procentowym używanym do wyrażenia liczbowej kwoty płaconej rocznie przez osobę fizyczną lub podmiot za przywilej pożyczania pieniędzy.
- Wynik FICO Wynik FICO Wynik FICO, powszechnie znany jako ocena kredytowa, to trzycyfrowa liczba używana do oceny prawdopodobieństwa spłaty kredytu, jeśli dana osoba otrzyma kartę kredytową lub pożyczkodawca ją pożyczy pieniądze. Wyniki FICO służą również do określenia oprocentowania każdego udzielonego kredytu
- Prime Rate Prime Rate Termin „podstawowa stopa procentowa” (nazywana również główną stopą pożyczkową lub główną stopą procentową) odnosi się do stopy procentowej, jaką duże banki komercyjne pobierają od pożyczek i produktów posiadanych przez ich klientów o najwyższym ratingu kredytowym.
- Pożyczka krótkoterminowa Pożyczka krótkoterminowa Pożyczka krótkoterminowa to rodzaj pożyczki, którą uzyskuje się w celu pokrycia tymczasowych potrzeb kapitałowych, osobistych lub biznesowych. Ponieważ jest to rodzaj kredytu, wiąże się z kwotą pożyczonego kapitału oraz odsetkami, które należy spłacić w określonym terminie, czyli zazwyczaj w ciągu roku od otrzymania pożyczki.
