Klauzula najwyższego uprzywilejowania to postanowienie, które wymaga od państwa zapewnienia koncesji, przywilejów lub immunitetów, które mają być przyznane jednemu krajowi w umowie handlowej Regionalne umowy handlowe Regionalne umowy handlowe odnoszą się do traktatu podpisanego przez dwa lub więcej krajów, aby zachęcać do swobodnego przepływu towarów i usług przez granice swoich członków. Umowa zawiera wewnętrzne zasady, których kraje członkowskie przestrzegają między sobą. lub do przyznania wszystkim innym krajom, które są członkami Światowej Organizacji Handlu (WTO). W międzynarodowych stosunkach gospodarczych jest to status, który ma na celu promowanie równego traktowania wszystkich krajów członkowskich w handlu międzynarodowym.
Zrozumienie klauzuli najwyższego uprzywilejowania
Klauzula najwyższego uprzywilejowania to termin nadany określonemu krajowi i oznacza, że odbiorca uprzywilejowanego traktowania musi otrzymać takie same korzyści handlowe, jak naród najbardziej uprzywilejowany w polityce handlowej danego kraju.
Zasadniczo oznacza to, że żaden kraj o statusie „najbardziej uprzywilejowanego” nie może być traktowany mniej korzystnie niż inne kraje w ramach Światowej Organizacji Handlu. WTO promuje równe traktowanie wszystkich krajów w zakresie umów handlowych.
Na przykład, jeśli kraj należący do Światowej Organizacji Handlu normalnie dałby cło w wysokości 5% jednemu krajowi, ale stawkę 7% innym krajom członkowskim. Klauzula największego uprzywilejowania nakłada na nie obowiązek stosowania stawki 5% we wszystkich krajach członkowskich.
Klauzula najwyższego uprzywilejowania, obok zasady traktowania narodowego, będącej zasadą prawa międzynarodowego, która wymaga równego traktowania cudzoziemców i miejscowych, stanowi podstawę prawa handlowego WTO. Prawo handlowe organizacji ma na celu promowanie niedyskryminacyjnej polityki handlowej między krajami członkowskimi.
Wyjątek od klauzuli największego uprzywilejowania można przyznać krajom rozwijającym się, które mogą otrzymać korzystniejsze traktowanie niż kraj najbardziej uprzywilejowany.
Korzystne traktowanie obejmuje wykorzystanie korzyści handlowych, takich jak:
- Niskie taryfy
- Wysokie kwoty importowe
- Zasady wolnego handlu
- Unie celne Unia celna Unia celna to porozumienie między dwoma lub więcej sąsiadującymi krajami, mające na celu usunięcie barier handlowych, zmniejszenie lub zniesienie ceł oraz zniesienie kontyngentów. Takie związki zostały określone w Układzie Ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) i są trzecim etapem integracji gospodarczej.
Taryfy
Taryfa jest zasadniczo podatkiem od importu i eksportu. Import i eksport Import to towary i usługi, które są kupowane od reszty świata przez mieszkańców danego kraju, a nie kupowane w kraju. Eksport to towary i usługi, które są produkowane w kraju, ale następnie sprzedawane klientom zamieszkałym w innych krajach. między krajami handlowymi. Jest to polityka zwykle stosowana w celu opodatkowania towarów zagranicznych i zachęcania do konsumpcji produktów krajowych. Taryfy są również wykorzystywane jako forma dochodu dla rządu danego kraju. W przypadku krajów eksportujących niska taryfa jest korzystna, ponieważ eksporter może prowadzić bardziej swobodny handel.
Limity importu
Kontyngenty importowe odnoszą się do ograniczeń handlowych, które określają górny limit liczby towarów, które można importować do kraju w określonym czasie. Zachęca do mniejszej konsumpcji towarów zagranicznych i podobnie jak cła, zachęca do konsumpcji produktów krajowych. W przypadku krajów eksportujących zabezpieczenie wysokiego kontyngentu importowego jest korzystne, ponieważ eksporter może eksportować więcej towarów.
Umowa o wolnym handlu
Umowa o wolnym handlu to traktat lub umowa prawa międzynarodowego, która tworzy strefę wolnego handlu między współpracującymi krajami. Zachęca do większego handlu i może skutkować zniesieniem ceł i kontyngentów importowych Kontyngenty importowe Kontyngenty importowe to narzucone przez rząd ograniczenia ilości określonego towaru, które można importować do kraju. Ogólnie rzecz biorąc, takie kwoty są wprowadzane w celu ochrony rodzimego przemysłu i wrażliwych producentów. .
Związki niestandardowe
Unia celna to rodzaj bloku handlowego, który jest obszarem wolnego handlu w krajach członkowskich, które dzielą wspólną taryfę zewnętrzną z krajami trzecimi. Są one zawierane na podstawie paktów handlowych i zachęcają do swobodnego handlu między krajami członkowskimi.
Historia klauzuli najwyższego uprzywilejowania
Status najbardziej uprzywilejowanego narodu został ustanowiony między krajami już w XI wieku. Nowoczesna koncepcja pojawiła się około XVIII wieku, kiedy była zwykle stosowana między dwoma krajami - jeden kraj nadawał drugiemu status „najbardziej uprzywilejowanego narodu”.
Po II wojnie światowej było wiele umów handlowych i taryf negocjowanych w ramach Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT), co zaowocowało utworzeniem Światowej Organizacji Handlu w 1995 r. Światowa Organizacja Handlu jest organizacją, której celem jest utrzymanie regulacja handlu międzynarodowego między krajami.
Korzyści wynikające z klauzuli największego uprzywilejowania
Klauzula największego uprzywilejowania zapewnia następujące korzyści:
1. Zwiększa wolny handel
Klauzula najwyższego uprzywilejowania zwiększa kreowanie handlu i zmniejsza jego przekierowanie, zasadniczo zachęcając do swobodnego handlu między krajami. Pozwala na bardziej efektywne rezultaty, ponieważ najtańsi producenci mogą eksportować towary do obszarów o największym popycie bez interwencji rządu.
2. Równe traktowanie krajów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji
Klauzula największego uprzywilejowania pozwala mniejszym krajom na uczestniczenie w korzyściach, których normalnie nie otrzymują, ponieważ są pomijane wśród dużych światowych graczy handlowych. Klauzula pomaga małym krajom negocjować korzystne warunki handlowe, których normalnie by nie otrzymały.
3. Upraszcza przepisy handlowe
Wdrożenie klauzuli największego uprzywilejowania upraszcza złożone umowy handlowe zawierane dwustronnie między krajami. Jeśli wszystkie kraje mają takie same warunki handlowe, znacznie upraszcza to przepisy handlowe.
Powiązane odczyty
Finance jest oficjalnym dostawcą Certyfikatu Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ Akredytacja Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ to globalny standard dla analityków kredytowych obejmujący finanse, rachunkowość, analizę kredytową, analizę przepływów pieniężnych, modelowanie warunków umowy, spłaty pożyczek i nie tylko. program certyfikacji, mający na celu przekształcenie każdego w światowej klasy analityka finansowego.
Aby dalej uczyć się i rozwijać swoją wiedzę na temat analizy finansowej, gorąco polecamy poniższe dodatkowe zasoby:
- Strefa wolnego handlu Strefa wolnego handlu Strefa wolnego handlu (FTA) to konkretny region, w którym grupa krajów w tym regionie podpisuje porozumienie, które przypieczętowuje współpracę gospodarczą między nimi. Głównym celem umowy o wolnym handlu jest zniesienie barier w handlu, w szczególności ceł i kontyngentów importowych, oraz zachęcanie do swobodnego handlu towarami
- Północnoamerykańska umowa o wolnym handlu (NAFTA) Północnoamerykańska umowa o wolnym handlu (NAFTA) Północnoamerykańska umowa o wolnym handlu (NAFTA) to umowa, która połączyła trzy kraje Ameryki Północnej, tj. Stany Zjednoczone, Kanadę i
- Bariery pozataryfowe Bariery pozataryfowe Bariery pozataryfowe to bariery handlowe, które ograniczają import lub eksport towarów środkami innymi niż taryfy. Światowa Organizacja Handlu (WTO)
- Unia gospodarcza Unia gospodarcza Unia gospodarcza to jeden z różnych typów bloków zawodowych. Odnosi się do umowy między krajami, która pozwala produktom, usługom i pracownikom na swobodne przekraczanie granic. Związek ma na celu zniesienie wewnętrznych barier handlowych między krajami członkowskimi, aby przynosić korzyści gospodarcze wszystkim krajom członkowskim.
