Co to jest proces IPO?

Proces pierwszej oferty publicznej pierwszej oferty publicznej polega na tym, że wcześniej nienotowana spółka sprzedaje nowe lub istniejące papiery wartościowe Rynkowe papiery wartościowe Rynkowe papiery wartościowe to nieograniczone krótkoterminowe instrumenty finansowe, które są emitowane albo na udziałowe papiery wartościowe, albo na dłużne papiery wartościowe spółki notowanej na giełdzie. Spółka emitująca tworzy te instrumenty w celu pozyskania środków na dalsze finansowanie działalności i ekspansji. i oferuje je publiczności po raz pierwszy.

Przed IPO, spółka jest uważana za prywatną - z mniejszą liczbą akcjonariuszy, ograniczoną do akredytowanych inwestorów (takich jak aniołowie biznesu / inwestorzy kapitału wysokiego ryzyka Private Equity vs Venture Capital, Angel / Seed Investors Porównaj private equity vs venture capital vs angel and inwestorów początkowych pod względem ryzyka, etapu działalności, wielkości i rodzaju inwestycji, wskaźników, zarządzania. W tym przewodniku przedstawiono szczegółowe porównanie funduszy private equity i venture capital a aniołów i inwestorów początkowych. Łatwo jest pomylić te trzy kategorie inwestorów i osoby posiadające majątek netto) i / lub wczesni inwestorzy (na przykład założyciel, rodzina i przyjaciele).

Po debiucie spółka emitująca staje się spółką notowaną na renomowanej giełdzie papierów wartościowych. W związku z tym IPO jest również powszechnie znane jako „wejście na giełdę”.

Proces IPO - wejście na giełdę

Omówienie procesu IPO

W tym przewodniku opisano etapy procesu, którego ukończenie może zająć od sześciu miesięcy do ponad roku.

Poniżej znajdują się kroki, które firma musi podjąć, aby wejść na giełdę w ramach procesu IPO:

  1. Wybierz bank
  2. Należyta staranność i zgłoszenia
  3. cennik
  4. Stabilizacja
  5. Przejście

Schemat procesu IPO w 5 krokach

Krok 1: Wybierz bank inwestycyjny

Pierwszym krokiem w procesie IPO jest wybór banku inwestycyjnego przez emitenta. Bankowość inwestycyjna Bankowość inwestycyjna to podział banku lub instytucji finansowej, która obsługuje rządy, korporacje i instytucje, zapewniając gwarantowanie (pozyskiwanie kapitału) oraz fuzje i przejęcia ( Usługi doradcze w zakresie fuzji i przejęć. Banki inwestycyjne działają jako pośrednicy, doradzając spółce w zakresie jej debiutu giełdowego i świadcząc usługi ubezpieczeniowe. Bank inwestycyjny jest wybierany według następujących kryteriów:

  • Reputacja
  • Jakość badań
  • Znajomość branży
  • Dystrybucja, tj. Czy bank inwestycyjny może dostarczyć wyemitowane papiery wartościowe większej liczbie inwestorów instytucjonalnych lub większej liczbie inwestorów indywidualnych
  • Wcześniejsza relacja z bankiem inwestycyjnym

Krok 2: Należyta staranność i wnioski regulacyjne

Underwriting to proces, w ramach którego bank inwestycyjny (subemitent) działa jako pośrednik między emitentem a inwestującą publicznością, pomagając emitentowi sprzedać początkowy pakiet akcji. Firma emitująca ma do dyspozycji następujące ustalenia dotyczące gwarantowania emisji:

  • Mocne zobowiązanie : Na mocy takiej umowy subemitent kupuje całą ofertę i odsprzedaje akcje inwestorowi. Umowa dotycząca gwarantowania emisji usługowej gwarantuje spółce emitującej, że zostanie zebrana określona kwota pieniędzy.
  • Umowa najlepszych starań : W ramach takiej umowy subemitent nie gwarantuje kwoty, którą zgromadzi na rzecz emitenta. Sprzedaje papiery wartościowe wyłącznie w imieniu firmy.
  • Umowa All or None : O ile nie można sprzedać wszystkich oferowanych akcji, oferta zostaje anulowana.
  • Syndicate of Underwriter : Oferty publiczne mogą być zarządzane przez jednego subemitenta (zarządzanego wyłącznie przez jednego) lub przez wielu menedżerów. W przypadku wielu menedżerów jeden bank inwestycyjny jest wybierany jako główny lub zarządzający księgowością. Na mocy takiej umowy wiodący bank inwestycyjny tworzy konsorcjum subemitentów, tworząc sojusze strategiczne z innymi bankami, z których każdy następnie sprzedaje część oferty publicznej. Taka umowa pojawia się, gdy wiodący bank inwestycyjny chce zdywersyfikować ryzyko pierwszej oferty publicznej na wiele banków.

Gwarant musi sporządzić następujące dokumenty:

List intencyjny : List intencyjny zazwyczaj zawiera:

  1. Klauzula zwrotu kosztów: Klauzula ta nakłada na emitenta obowiązek pokrycia wszystkich bieżących wydatków poniesionych przez gwaranta emisji, nawet jeśli oferta publiczna zostanie wycofana na etapie badania due diligence, rejestracji lub na etapie marketingu.
  2. Spread brutto / dyskonto z tytułu gwarantowania emisji: Spread brutto uzyskuje się przez odjęcie ceny, po której gwarant kupuje emisję, od ceny, po której sprzedaje emisję.

Spread brutto = cena sprzedaży emisji sprzedanej przez subemitenta - cena zakupu emisji kupionej przez subemitenta

Zazwyczaj spread brutto jest ustalony na poziomie 7% wpływów. Spread brutto służy do wniesienia opłaty na rzecz gwaranta emisji. Jeśli istnieje syndykat subemitentów, główny subemitent otrzymuje 20% spreadu brutto. 60% pozostałego spreadu, zwanego „koncesją na sprzedaż”, jest dzielone między subemitentów konsorcjalnych proporcjonalnie do liczby emisji sprzedanych przez subemitenta. Pozostałe 20% spreadu brutto jest wykorzystywane na pokrycie kosztów ubezpieczenia (na przykład kosztów pokazów drogowych, doradców ubezpieczeniowych itp.).

List intencyjny : list intencyjny zazwyczaj zawiera następujące informacje:

  1. Zobowiązanie subemitenta do zawarcia umowy o subemisję z emitentem
  2. Zobowiązanie się emitenta do dostarczenia subemitentowi wszelkich istotnych informacji, a tym samym do pełnej współpracy we wszystkich działaniach due diligence.
  3. Umowa wydana przez emitenta na zapewnienie subemitentowi opcji kupna na 15%.

List intencyjny nie wspomina o ostatecznej cenie oferty.

Umowa o subemisję : List intencyjny pozostaje w mocy do czasu wyceny papierów wartościowych, po czym zostaje zawarta Umowa o subemisję. Następnie gwarant jest zobowiązany umową do zakupu emisji od spółki po określonej cenie.

Oświadczenie rejestracyjne : Oświadczenie rejestracyjne składa się z informacji dotyczących pierwszej oferty publicznej, sprawozdania finansowego spółki, przeszłości kadry zarządzającej, posiadanych informacji poufnych, wszelkich problemów prawnych, z którymi boryka się firma, oraz symbolu giełdowego, który ma być używany przez emitującą spółkę po notowaniu na giełdzie. SEC wymaga, aby firma emitująca i jej subemitenci złożyli oświadczenie o rejestracji po ustaleniu szczegółów emisji. Oświadczenie rejestracyjne składa się z dwóch części:

  • Prospekt: jest udostępniany każdemu inwestorowi, który kupuje wyemitowany papier wartościowy
  • Zgłoszenia prywatne: obejmują informacje, które są przekazywane SEC do wglądu, ale niekoniecznie są podawane do wiadomości publicznej

Oświadczenie rejestracyjne zapewnia inwestorom adekwatne i wiarygodne informacje o papierach wartościowych. SEC następnie dokłada należytej staranności, aby zapewnić prawidłowe ujawnienie wszystkich wymaganych szczegółów.

Dokument „Red Herring” : w okresie odstąpienia od umowy subemitent tworzy wstępny prospekt zawierający dane firmy emitującej, zapisuje datę wejścia w życie i cenę oferty. Po utworzeniu dokumentu czerwonego śledzia spółka emitująca i subemitenci sprzedają akcje inwestorom publicznym. Często ubezpieczyciele biorą udział w roadshows (zwanych pokazami psów i kucyków - trwających od 3 do 4 tygodni), aby sprzedać akcje inwestorom instytucjonalnym i ocenić popyt na akcje.

Krok 3: Ceny

Po zatwierdzeniu IPO przez SEC decydowana jest data wejścia w życie. W przeddzień wejścia w życie emitent i subemitent ustalają cenę ofertową (tj. Cenę, po której akcje zostaną zbyte przez emitenta) oraz dokładną liczbę akcji, które mają zostać sprzedane. Decyzja o cenie ofertowej jest ważna, ponieważ jest to cena, po której emitent pozyskuje kapitał dla siebie. Na cenę oferty wpływają następujące czynniki:

  • Sukces / porażka roadshows (zgodnie z zapisami w księgach zamówień)
  • Cel firmy
  • Stan gospodarki rynkowej Gospodarka rynkowa Gospodarkę rynkową definiuje się jako system, w którym produkcja dóbr i usług jest ustalana zgodnie ze zmieniającymi się pragnieniami i możliwościami rynku

Oferty IPO są często niedoszacowane, aby zagwarantować, że emisja zostanie w pełni subskrybowana / nadsubskrybowana przez inwestorów publicznych, nawet jeśli skutkuje to tym, że spółka emitująca nie otrzyma pełnej wartości swoich akcji.

Jeśli cena oferty publicznej jest zaniżona, inwestorzy oczekujący na ofertę spodziewają się wzrostu ceny akcji w dniu oferty. Zwiększa popyt na problem. Ponadto zaniżanie cen rekompensuje inwestorom ryzyko, które podejmują, inwestując w IPO. Oferta, która jest nadsubskrybowana od dwóch do trzech razy, jest uważana za „dobrą IPO”.

Krok 4: Stabilizacja

Po wprowadzeniu emisji na rynek subemitent musi przedstawić rekomendacje analityków, stabilizację po rynku i stworzyć rynek dla wyemitowanych akcji.

Gwarant przeprowadza stabilizację po rynku w przypadku nierównowagi zleceń, kupując akcje po cenie oferowanej lub poniżej tej ceny.

Działania stabilizacyjne mogą być prowadzone tylko przez krótki okres czasu - jednakże w tym okresie gwarant ma swobodę handlu i wpływania na cenę emisji, ponieważ zakazy manipulacji cenami są zawieszone.

Krok 5: Przejście do konkurencji rynkowej

Ostatni etap procesu IPO, przejście do konkurencji rynkowej, rozpoczyna się 25 dni po pierwszej ofercie publicznej, po zakończeniu „spokojnego okresu” nakazanego przez SEC.

W tym okresie inwestorzy przechodzą od polegania na obowiązkowych ujawnieniach i prospekcie do polegania na siłach rynkowych w zakresie informacji dotyczących ich akcji. Po upływie 25-dniowego okresu subemitenci mogą przedstawić szacunki dotyczące zysków i wyceny. Metody wyceny Przy wycenie spółki jako kontynuującej działalność stosuje się trzy główne metody wyceny: analiza DCF, spółki porównywalne i transakcje precedensowe. Te metody wyceny są wykorzystywane w bankowości inwestycyjnej, badaniach kapitału, private equity, rozwoju korporacyjnym, fuzjach i przejęciach, wykupach lewarowanych i finansach emitenta. W związku z tym ubezpieczyciel przyjmuje rolę doradcy i ewaluatora, gdy problem został rozwiązany.

Wskaźniki oceny udanego procesu IPO

Poniższe wskaźniki służą do oceny wyników oferty publicznej:

Kapitalizacja rynkowa : IPO uważa się za udane, jeśli kapitalizacja rynkowa spółki jest równa lub większa niż kapitalizacja rynkowa konkurentów w branży w ciągu 30 dni od pierwszej oferty publicznej. W przeciwnym razie podważane są wyniki oferty publicznej.

Kapitalizacja rynkowa = cena akcji x całkowita liczba pozostających w obrocie akcji Spółki

Ceny rynkowe : IPO uważa się za udane, jeśli różnica między ceną oferty a kapitalizacją rynkową emitenta 30 dni po ofercie publicznej jest mniejsza niż 20%. W przeciwnym razie podważane są wyniki oferty publicznej.

Więcej zasobów

Proces IPO jest niezbędny dla zdrowego rynku finansowego. Finance jest oficjalnym globalnym dostawcą Financial Modeling and Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, wiodącego programu certyfikacji analityków finansowych. Dowiedz się więcej, klikając następujące zasoby finansowe:

  • Zbywalne papiery wartościowe Zbywalne papiery wartościowe Zbywalne papiery wartościowe to nieograniczone krótkoterminowe instrumenty finansowe, które są emitowane albo na udziałowe papiery wartościowe, albo na dłużne papiery wartościowe spółki notowanej na giełdzie. Spółka emitująca tworzy te instrumenty w celu pozyskania środków na dalsze finansowanie działalności i ekspansji.
  • Publiczne papiery wartościowe Publiczne papiery wartościowe Publiczne papiery wartościowe lub zbywalne papiery wartościowe to inwestycje, którymi można w sposób otwarty lub łatwy handlować na rynku. Papiery wartościowe mają charakter kapitałowy lub dłużny.
  • Co to jest giełda? Magazyn Co to jest zapas? Osoba, która jest właścicielem akcji spółki, jest nazywana udziałowcem i jest uprawniona do ubiegania się o część pozostałych aktywów i zysków firmy (w przypadku rozwiązania spółki). Terminy „akcje”, „akcje” i „kapitał własny” są używane zamiennie.
  • Co robią bankierzy inwestycyjni? Co robią bankierzy inwestycyjni? Co robią bankierzy inwestycyjni? Bankierzy inwestycyjni mogą pracować 100 godzin tygodniowo, wykonując badania, modelowanie finansowe i prezentacje budowlane. Chociaż obejmuje jedne z najbardziej pożądanych i satysfakcjonujących finansowo stanowisk w branży bankowej, bankowość inwestycyjna jest również jedną z najtrudniejszych i najtrudniejszych ścieżek kariery, Przewodnik po IB

Zalecane

Czy Crackstreams zostały zamknięte?
2022
Czy centrum dowodzenia MC jest bezpieczne?
2022
Czy Taliesin opuszcza kluczową rolę?
2022