W rachunku kosztów metoda wysokiego-niskiego jest techniką używaną do dzielenia kosztów mieszanych na koszty stałe i zmienne. Koszty stałe i zmienne Koszt można sklasyfikować na kilka sposobów w zależności od jego charakteru. Jedną z najpopularniejszych metod jest klasyfikacja według kosztów stałych i kosztów zmiennych. Koszty stałe nie zmieniają się wraz ze wzrostem / spadkiem jednostek wielkości produkcji, podczas gdy koszty zmienne są wyłącznie zależne. Chociaż metoda high-low jest łatwa do zastosowania, jest rzadko stosowana, ponieważ może zniekształcać koszty, ze względu na zależność od dwóch skrajnych wartości z danego zbioru danych.
Formuła metody High-Low
Wzór na opracowanie modelu kosztów przy użyciu metody wysoki-niski jest następujący:
Po określeniu kosztu zmiennego na jednostkę:
Koszt stały = Najwyższy koszt czynności - (Zmienny koszt na jednostkę x Najwyższe jednostki aktywności)
lub
Koszt stały = Najniższy koszt czynności - (Koszt zmienny na jednostkę x Najniższe jednostki aktywności)
Wynikowy model kosztów po zastosowaniu metody wysoki-niski wyglądałby następująco:
Model kosztowy = koszt stały + koszt zmienny x aktywność jednostkowa
Przykład metody High-Low
Zarządca hotelu chciałby opracować model kosztowy, aby przewidzieć przyszłe koszty prowadzenia hotelu. Niestety jedyne dostępne mu dane to poziom aktywności (liczba gości) w danym miesiącu oraz koszty całkowite Koszty zapasowe, zwane też kosztami produktu, odnoszą się do kosztów bezpośrednich związanych z wytworzeniem produktów do generowania przychodów. Przed sprzedażą zapasów są one rejestrowane w bilansie jako aktywa. Sprzedaż tych produktów przenosi zapasy z bilansu do pozycji kosztów sprzedanych towarów (COGS) w rachunku zysków i strat. poniesione w każdym miesiącu. Będąc nowym pracownikiem w firmie, kierownik przydziela Ci zadanie przewidywania kosztów, które będą poniesione w następnym miesiącu (wrzesień).
Przewiduje, że we wrześniu liczba gości wyniesie 3000. Biorąc pod uwagę poniższy zestaw danych, opracuj model kosztów i przewiduj koszty, które zostaną poniesione we wrześniu.
Stosując metodę high-low:
Uwaga: Ważne jest, aby wybrać wartości od najwyższego do najniższego spośród jednostek (tj. Liczba gości), a nie całkowite koszty . Liczba jednostek decyduje o całkowitych kosztach. Na przykład zauważ, że najwyższy całkowity koszt to 454255 USD, co odpowiada poziomowi aktywności 4323. Jednak prawidłowe wartości wysoki-niski pochodzą ze zmiennej niezależnej (zmiennej, która przewiduje koszty). W takim przypadku najwyższy i najniższy będzie 4545 gości w maju (łączne koszty: 371225 $) i 1500 gości w styczniu (łączne koszty: 143 000 $).
Biorąc pod uwagę zmienny koszt na liczbę gości, możemy teraz określić nasze koszty stałe.
Korzystanie z wysokich kosztów działalności:
Koszt stały = 371225 USD - (74,97 USD x 4545) = 30 486,35 USD
Korzystanie z niskich kosztów działalności:
Koszt stały = 105450 $ - (74,97 $ x 1000) = 30480 $
Użycie wysokiego lub niskiego kosztu działania powinno dać w przybliżeniu taką samą wartość kosztu stałego. Zwróć uwagę, że nasz koszt stały różni się o 6,35 USD w zależności od tego, czy stosujemy wysoki, czy niski koszt aktywności. Jest to różnica nominalna i wystarczy wybrać jeden z kosztów stałych w naszym modelu kosztów.
Model kosztów dla hotelu = 30 480 USD + 74,97 USD x liczba gości
W związku z tym przewidywane koszty na wrzesień wyniosą:
Koszty za wrzesień = 30480 $ + 74,97 $ x 3000 = 255,390 $
Zalety metody High-Low
Metoda wysoki-niski to łatwy sposób na rozdzielenie kosztów stałych i zmiennych. Wymagając tylko dwóch wartości danych i pewnej algebry, księgowi kosztów mogą szybko i łatwo określić informacje o zachowaniu kosztów. Ponadto metoda high-low nie wykorzystuje ani nie wymaga żadnych skomplikowanych narzędzi lub programów.
Wady metody
Ze względu na prostotę korzystania z metody wysokiego-niskiego w celu uzyskania wglądu w relację kosztów do czynności Kalkulacja kosztów w oparciu o działania Rachunek oparty na działaniach jest bardziej specyficznym sposobem alokowania kosztów ogólnych na podstawie „działań”, które faktycznie przyczyniają się do kosztów ogólnych. Działanie polega na tym, że nie uwzględnia drobnych szczegółów, takich jak wahania kosztów. Metoda high-low zakłada, że koszty stałe i jednostkowe koszty zmienne są stałe, co nie ma miejsca w rzeczywistości. Ponieważ w swoich obliczeniach wykorzystuje tylko dwie wartości danych, zmiany kosztów nie są uwzględniane w oszacowaniu.
Inną wadą metody high-low jest łatwa dostępność lepszych narzędzi do szacowania kosztów. Na przykład regresja metodą najmniejszych kwadratów jest metodą, która bierze pod uwagę wszystkie punkty danych i tworzy zoptymalizowane oszacowanie kosztów. Można ją łatwo i szybko wykorzystać, aby uzyskać znacznie lepsze szacunki niż metoda wysoki-niski.
Powiązane odczyty
Finance jest oficjalnym dostawcą globalnego Financial Modeling & Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, dla każdego, kto chce zostać światowej klasy analitykiem finansowym. Aby kontynuować karierę, przydatne będą poniższe dodatkowe zasoby finansowe:
- Analiza zachowań kosztowych Analiza zachowań kosztowych Analiza zachowań kosztowych odnosi się do próby zrozumienia przez kierownictwo, jak zmieniają się koszty operacyjne w stosunku do zmiany poziomu działalności organizacji. Koszty te mogą obejmować bezpośrednie materiały, bezpośrednią robociznę i koszty ogólne, które są ponoszone podczas opracowywania produktu.
- Metoda kosztowa Metoda kosztowa Metoda kosztowa to rodzaj rozliczania inwestycji, w którym inwestor ma niewielki lub żaden wpływ na jednostkę, w której dokonano inwestycji. W przeciwieństwie do metody konsolidacyjnej, terminologia „jednostka dominująca” i „jednostka zależna” nie jest stosowana, ponieważ inwestor nie sprawuje pełnej kontroli. Zamiast tego termin „inwestycja” jest po prostu używany
- Formuła kosztów krańcowych Formuła kosztów krańcowych Formuła kosztów krańcowych reprezentuje koszty przyrostowe poniesione przy produkcji dodatkowych jednostek towaru lub usługi. Formuła kosztu krańcowego = (zmiana kosztów) / (zmiana ilości). Koszty zmienne uwzględnione w kalkulacji to robocizna i materiały plus wzrost kosztów stałych, administracji i kosztów ogólnych
- Szablony modelowania finansowego
