Dobra niekonkurencyjne to dobra publiczne. Dobra publiczne. Dobra publiczne to dobra, które są powszechnie dostępne dla wszystkich ludzi w społeczeństwie lub społeczności i które mają dwie szczególne cechy: nie można ich wykluczyć i nie konkurują. Każdy ma dostęp do ich używania, a ich używanie nie zmniejsza ich dostępności do wykorzystania w przyszłości. które są konsumowane przez ludzi, ale na których podaż nie ma wpływu konsumpcja ludzi. Innymi słowy, gdy jednostka lub grupa osób korzysta z określonego towaru, podaż pozostawiona innym osobom pozostaje niezmieniona. Dlatego towary niekonkurencyjne mogą być konsumowane w kółko bez obawy o wyczerpanie podaży Prawo podaży Prawo podaży jest podstawową zasadą ekonomii, która stwierdza, że przy założeniu, że wszystko inne jest niezmienne,wzrost ceny towarów będzie miał odpowiedni bezpośredni wzrost ich podaży. Prawo podaży przedstawia zachowanie producenta, gdy cena dobra rośnie lub spada. .
Jednym z przykładów towarów niekonkurencyjnych jest program telewizyjny. Kiedy program jest emitowany w telewizji i grupa dwudziestu osób ogląda go z domu, inne grupy ludzi oglądają ten sam program, niezależnie od tego, ilu z nich ogląda go razem.
Innym przykładem może być powietrze. Każda osoba, niezależnie od sektora społecznego, może faktycznie oddychać tym samym powietrzem z dowolnego miejsca na świecie. Oddychanie jednej osoby nie wpływa - przynajmniej niezauważalnie - na ilość powietrza pozostałego dla innych ludzi.
Rywalizacja a nie rywalizacja
Towary mogą być rywalizujące lub nie rywalizujące. Towary konkurencyjne, będące przeciwieństwem towarów nie rywalizujących, to towary, które może skonsumować tylko jedna osoba, np. Kawałek kurczaka w wiadrze.
Powiedzmy na przykład, że wiadro zawiera osiem kawałków różnych części kurczaka. Oznacza to, że idealnie tylko osiem osób może go skonsumować, a dziewiąta osoba może już nie otrzymać udziału. W przeciwieństwie do towarów niekonkurencyjnych, towary konkurencyjne oznaczają, że ich konsumpcja Konsumpcja jest definiowana jako korzystanie z dóbr i usług przez gospodarstwo domowe. Jest to składnik stosowany przy obliczaniu produktu krajowego brutto (PKB). Makroekonomiści zwykle używają konsumpcji jako wskaźnika ogólnej gospodarki. przez jedną osobę wpływa na ogólną dostawę towarów.
Towary niekonkurencyjne i towary niepodlegające wykluczeniu
Dobro niekonkurencyjne, którego nie można wykluczyć, jest najbardziej idealnym rodzajem dobra publicznego. Krótko mówiąc, jest to doskonałe dobro publiczne.
Produkt, którego nie można wykluczyć, oznacza, że zakazanie jakiejkolwiek osobie korzystania z tego towaru jest trudne lub wręcz niemożliwe. Na przykład, jeśli jednostka samorządu terytorialnego umieści system przeciwpowodziowy w mieście w pobliżu rzeki, aby chronić go w ekstremalnych warunkach pogodowych, wszyscy w tej społeczności lub mieście korzystają z systemu przeciwpowodziowego, nawet jeśli niektórzy ludzie się na to nie zgadzają .
Innym przykładem jest park publiczny dostępny dla wszystkich, nawet dla osób spoza tego miasta. Ponadto pokaz sztucznych ogni pozwala wszystkim cieszyć się pokazem. Zauważ, że te przykłady są również niekonkurencyjne, ponieważ nie są zmieniane przez więcej osób z nich korzystających.
System przeciwpowodziowy chroni wszystkich w ten sam sposób. Park publiczny oferuje wszystkim takie samo schronienie. Pokaz sztucznych ogni pokazuje wszystkim widzom te same światła i kolory.
Towary konkurencyjne i towary niepodlegające wykluczeniu
Towary mogą również nie podlegać wykluczeniu, ale mogą być rywalizujące, co oznacza, że każdy może mieć do nich dostęp, ale ich konsumpcja może wpływać na ogólną podaż i jednostki pozostawione do użytku innym konsumentom.
Na przykład uczniowie w akademiku, w którym występuje słaby zapas wody, mogą w dowolnym momencie używać wody z kranu do kąpieli i do innych celów. Jednak podaż może nie być taka sama dla wszystkich. Im więcej osób korzysta z wody, tym mniejsza jest jej podaż dla mieszkańców, którzy chcą z niej skorzystać w późniejszym czasie.
Towary niekonkurencyjne + niepodlegające wykluczeniu = dobra publiczne
Dobra publiczne to usługi i produkty oferowane konsumentom przez rząd. Występują w dwóch rodzajach - dóbr publicznych i dóbr prywatnych. Dobra publiczne są opisane jako niepodlegające wykluczeniu i nie rywalizujące.
Dlatego też, jeśli określone dobro jest zarówno niepodlegające wykluczeniu, jak i niekonkurencyjne, uznaje się je za dobro publiczne. Oznacza to, że wszyscy ludzie odnoszą z niego równe korzyści i nikomu nie odmawia się dostępu do niego. Spożycie towaru przez jedną osobę nie wpływa również na podaż dostępną do spożycia przez inną osobę.
Dodatkowe zasoby
Finance jest oficjalnym dostawcą programu Financial Modeling and Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, w ramach programu certyfikacji, którego celem jest przekształcenie każdego w światowej klasy analityka finansowego.
Aby dalej uczyć się i rozwijać swoją wiedzę na temat analizy finansowej, zdecydowanie zalecamy poniższe dodatkowe zasoby finansowe:
- Zagregowana podaż i popyt Zagregowana podaż i popyt Zagregowana podaż i popyt to pojęcie podaży i popytu, ale stosowane w skali makroekonomicznej. Zagregowana podaż i zagregowany popyt są wykreślane w odniesieniu do zagregowanego poziomu cen w kraju oraz zagregowanej ilości wymienianych towarów i usług
- Dobra klubowe Dobra klubowe W ekonomii dobra klubowe - czasami nazywane również dobrami rzadkimi lub sztucznie rzadkimi - są podzbiorem dóbr publicznych, które posiadają jeden z dwóch kluczowych czynników, które niosą dobra publiczne - a mianowicie są niekonkurencyjne.
- Efektywność ekonomiczna Efektywność ekonomiczna Efektywność ekonomiczna jest w najbardziej ogólnym sensie pewną funkcją stosunku rzeczywistej wartości zmiennej ekonomicznej do potencjalnej wartości tej samej zmiennej ekonomicznej. Wzór na ekonomiczność, efektywność Pareto
- Niedobór Niedobór Niedobór, znany również jako niedostatek, jest terminem ekonomicznym używanym do określenia luki między niewystarczającymi zasobami a wieloma teoretycznymi potrzebami, których zaspokojenie spodziewają się ludzie. W rezultacie ludzie są zmuszeni zdecydować, jak najlepiej przydzielić rzadkie zasoby
