W ekonomii hiperinflacja jest używana do opisania sytuacji, w których ceny towarów i usług rosną w sposób niekontrolowany w określonym czasie. Innymi słowy, hiperinflacja to niezwykle szybka inflacja Inflacja Inflacja to pojęcie ekonomiczne, które odnosi się do wzrostu poziomu cen towarów w określonym czasie. Wzrost poziomu cen oznacza, że waluta w danej gospodarce traci siłę nabywczą (czyli mniej można kupić za taką samą kwotę). .
Ogólnie rzecz biorąc, inflacja nazywana jest hiperinflacją, gdy stopa inflacji rośnie o ponad 50% miesięcznie. Amerykański profesor ekonomii Phillip Cagan po raz pierwszy przestudiował koncepcję ekonomii w swojej książce „Monetary Dynamics of Hyperinflation ”.
Przyczyny hiperinflacji
Hiperinflacja często występuje, gdy następuje znaczący wzrost podaży pieniądza. Teoria ilościowa pieniądza Teoria ilościowa pieniądza odnosi się do idei, że ilość dostępnego pieniądza (podaż pieniądza) rośnie w tym samym tempie, co poziomy cen w długim okresie. Gdy stopy procentowe spadają lub spadają podatki, a dostęp do pieniędzy staje się mniej ograniczony, konsumenci stają się mniej wrażliwi na zmiany cen, które nie są wspierane przez wzrost gospodarczy. Mówiąc najprościej, jest to spowodowane dramatycznym wzrostem ilości pieniędzy w gospodarce.
Wzrost podaży pieniądza jest często spowodowany drukowaniem przez rząd i wprowadzaniem większej ilości pieniędzy do krajowej gospodarki. Ponieważ w obiegu jest więcej pieniędzy, ceny rosną.
Skutki hiperinflacji
Hiperinflacja szybko dewaluuje lokalną walutę na rynkach walutowych. Rodzaje rynków - dealerzy, brokerzy, giełdy Rynki obejmują brokerów, dealerów i rynki wymiany. Każdy rynek działa w ramach różnych mechanizmów handlowych, które wpływają na płynność i kontrolę. Różne rodzaje rynków pozwalają na różne cechy handlowe, opisane w tym przewodniku, gdy ceny towarów i usług rosną wraz ze wzrostem podaży pieniądza. W efekcie taka sytuacja często powoduje, że posiadacze lokalnej waluty minimalizują swoje zasoby i przechodzą na bardziej stabilne waluty obce.
Próbując uniknąć płacenia jutro za wyższe ceny z powodu hiperinflacji, ludzie zazwyczaj zaczynają gromadzić dobra trwałe, takie jak sprzęt, maszyny, biżuteria itp. W sytuacjach przedłużającej się hiperinflacji, ludzie zaczną gromadzić nietrwałe dobra.
Taka praktyka powoduje jednak błędne koło - wraz ze wzrostem cen ludzie gromadzą więcej towarów, co z kolei powoduje wzrost popytu na towary i dalszy wzrost cen. Jeśli hiperinflacja będzie trwała nieprzerwanie, prawie zawsze ostatecznie doprowadzi do poważnego załamania gospodarczego. Załamanie gospodarcze Załamanie gospodarcze oznacza okres krajowego lub regionalnego załamania gospodarczego, w którym gospodarka jest w trudnej sytuacji przez długi okres, który może trwać od kilku lat do kilkudziesięciu. W okresach trudności gospodarczych kraj charakteryzuje się chaosem społecznym, niepokojami społecznymi, bankructwami, ograniczonymi obrotami handlowymi.
Silna hiperinflacja może spowodować przejście krajowej gospodarki na gospodarkę barterową, co będzie miało znaczący wpływ na zaufanie przedsiębiorców. Może również zniszczyć system finansowy, ponieważ banki nie chcą pożyczać pieniędzy.
Słynny przykład hiperinflacji na świecie
Zimbabwe to kraj, który w przeszłości doświadczył znacznej hiperinflacji. Obecnie dolar Zimbabwe nie jest już aktywnie używany; jest oficjalnie zawieszony przez rząd z powodu szalejącej hiperinflacji.
Dziesięć lat temu, podczas kryzysu finansowego, Zimbabwe odnotowało drugi pod względem wielkości przypadek hiperinflacji w historii - stopa inflacji w tym kraju w listopadzie 2008 r. Wyniosła oszałamiające 79 600 000 000% (zasadniczo dzienna stopa inflacji wynosiła 98%).
Inflacja w Zimbabwe prawie się podwajała każdego dnia - towary i usługi kosztowałyby dwa razy więcej każdego dnia. Przy stopie bezrobocia przekraczającej 70% działalność gospodarcza w Zimbabwe praktycznie została zamknięta i przekształciła krajową gospodarkę w gospodarkę barterową.
Przyczynę hiperinflacji w Zimbabwe przypisano licznym wstrząsom gospodarczym. Rząd narodowy zwiększył podaż pieniądza w odpowiedzi na rosnące zadłużenie narodowe, nastąpił znaczny spadek produkcji gospodarczej i eksportu, a korupcja polityczna była połączona z fundamentalnie słabą gospodarką.
Hiperinflacja w Zimbabwe wymknęła się spod kontroli, przez co waluta obca (taka jak rand południowoafrykański, pula botswańska, dolar amerykański itp.) Została użyta jako środek wymiany zamiast dolara zimbabwe.
Kontrolowanie inflacji w Stanach Zjednoczonych: Rezerwa Federalna
Po omówieniu szkodliwości hiperinflacji możemy spojrzeć na Stany Zjednoczone, jak kontrolują inflację. W Stanach Zjednoczonych Rezerwa Federalna (Fed) Rezerwa Federalna to bank centralny Stanów Zjednoczonych i organ finansowy odpowiedzialny za największą na świecie gospodarkę wolnorynkową. kontroluje inflację poprzez politykę pieniężną. Fed powszechnie kontroluje inflację poprzez kurczącą się politykę pieniężną. Zmniejszająca się polityka pieniężna. Zmniejszająca się polityka pieniężna to rodzaj polityki pieniężnej, która ma na celu zmniejszenie tempa ekspansji monetarnej w celu zwalczania inflacji. Wzrost inflacji jest uważany za główny wskaźnik przegrzanej gospodarki. Polityka ogranicza podaż pieniądza w gospodarce - zmniejszając podaż pieniądza w gospodarce. Ponieważ następuje spadek podaży pieniądza,osoby dysponujące pieniędzmi wolą raczej oszczędzać pieniądze. To z kolei ogranicza wydatki, spowalnia gospodarkę i obniża stopę inflacji.
Narzędzia wykorzystywane przez Rezerwę Federalną do realizacji polityki kurczenia się obejmują podwyższanie stóp procentowych, zwiększanie rezerw obowiązkowych dla banków oraz bezpośrednie / pośrednie ograniczanie podaży pieniądza.
Jednak po kryzysie finansowym w 2008 roku Fed dramatycznie zwiększył podaż pieniądza, próbując ożywić gospodarkę.
Dodatkowe zasoby
Finance jest oficjalnym dostawcą programu Financial Modeling and Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, w ramach programu certyfikacji, którego celem jest przekształcenie każdego w światowej klasy analityka finansowego.
Aby dalej uczyć się i rozwijać swoją wiedzę na temat analizy finansowej, zdecydowanie zalecamy poniższe dodatkowe zasoby finansowe:
- Handel barterowy Handel barterowy to czynność polegająca na wymianie jednego towaru lub usługi na inny bez użycia środka wymiany, takiego jak pieniądze. Gospodarka wymienna różni się od ekonomii monetarnej na wiele sposobów. Podstawowa różnica polega na tym, że wymiana jest wzajemna, co oznacza, że jest to uczciwy handel
- Pieniądze Fiata Pieniądze Fiata to waluta pozbawiona wartości wewnętrznej i ustanowiona jako prawny środek płatniczy na mocy przepisów rządowych. Tradycyjnie waluty bazowały na
- Gospodarka realna Gospodarka realna Gospodarka realna odnosi się do wszystkich realnych lub niefinansowych elementów gospodarki. Gospodarkę można opisać wyłącznie za pomocą rzeczywistych zmiennych. Gospodarka wymienna to przykład gospodarki bez elementów finansowych. Wszystkie towary i usługi są przedstawiane wyłącznie w ujęciu realnym.
- Podaż i popyt Podaż i popyt Prawa podaży i popytu to mikroekonomiczne koncepcje, które stwierdzają, że na efektywnych rynkach ilość podaży dobra i popyt na to dobro są sobie równe. Cena tego dobra jest również określana przez punkt, w którym podaż i popyt są sobie równe.
