Aktywa ważone ryzykiem to termin bankowy odnoszący się do systemu klasyfikacji aktywów, który służy do określania minimalnego kapitału, który banki powinny utrzymywać jako rezerwę, aby zmniejszyć ryzyko niewypłacalności. Banki narażone są na ryzyko niespłacenia pożyczki przez pożyczkobiorców lub zrównania inwestycji, a utrzymywanie minimalnej kwoty kapitału pomaga ograniczyć to ryzyko.
Różne klasy aktywów posiadanych przez banki mają różne wagi ryzyka, a korekta aktywów według poziomu ryzyka umożliwia bankom dyskontowanie aktywów o niższym ryzyku. Na przykład aktywa, takie jak skrypty dłużne Skrypt dłużny Skrypt dłużny to niezabezpieczony dług lub obligacje, które w terminie zapadalności spłacają określoną kwotę pieniędzy wraz z odsetkami. Skrypt dłużny to długoterminowy instrument dłużny emitowany przez korporacje i rządy w celu zabezpieczenia nowych funduszy lub kapitału. Kupony lub oprocentowanie są oferowane jako rekompensata dla pożyczkodawcy. mają wyższą wagę ryzyka niż obligacje rządowe, które są uważane za obarczone niskim ryzykiem i którym przypisuje się wagę ryzyka 0%.
Zrozumienie aktywów ważonych ryzykiem
Obliczając aktywa ważone ryzykiem banku, najpierw dzieli się je na różne klasy w oparciu o poziom ryzyka i możliwość poniesienia straty. Portfel kredytowy banków, wraz z innymi aktywami, takimi jak środki pieniężne i inwestycje, jest mierzony w celu określenia ogólnego poziomu ryzyka banku. Ta metoda jest preferowana przez Komitet Bazylejski, ponieważ obejmuje ryzyka pozabilansowe. Ułatwia również porównywanie banków z różnych krajów na całym świecie.
Bardziej ryzykowne aktywa, takie jak niezabezpieczone pożyczki, niosą ze sobą większe ryzyko niewypłacalności i dlatego przypisuje się im wyższą wagę ryzyka niż aktywa, takie jak gotówka i bony skarbowe Bony skarbowe (lub w skrócie bony skarbowe) krótkoterminowy instrument finansowy emitowany przez Departament Skarbu USA z okresami zapadalności od kilku dni do 52 tygodni (jeden rok). Są uważane za jedne z najbezpieczniejszych inwestycji, ponieważ są wspierane przez pełną wiarę i kredyt rządu Stanów Zjednoczonych. . Im wyższa kwota ryzyka, które posiada składnik aktywów, tym wyższy jest współczynnik wypłacalności i wyższe wymogi kapitałowe. Z drugiej strony bony skarbowe są zabezpieczone zdolnością rządu krajowego do generowania przychodów i podlegają znacznie niższym wymogom kapitałowym niż pożyczki niezabezpieczone.
Ustalanie zasad dotyczących wagi ryzyka
Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego (BCBS) jest globalnym organem nadzoru bankowego, który określa zasady ważenia ryzykiem. Pierwszy krok w zakresie międzynarodowych regulacji bankowych rozpoczął się wraz z opublikowaniem ram Bazylea I, które określają wymogi kapitałowe dla banków. Następnie uchwalono Drugą Umowę Bazylejską z 2004 r., Która zmieniła przepisy bankowe dotyczące kwoty, jaką banki kapitałowe powinny utrzymywać na pokrycie ryzyka. Bazylea II zaleciła bankom posiadanie odpowiedniego kapitału, który stanowi co najmniej 8% aktywów ważonych ryzykiem.
Kryzys finansowy 2007/08 obnażył niewydolność sektora bankowego, która doprowadziła do upadku dużych amerykańskich banków. Główną przyczyną kryzysu były inwestycje w hipoteczne kredyty hipoteczne typu sub-prime, które wiązały się z wyższym ryzykiem niewypłacalności, niż oczekiwali menedżerowie banków - lub przynajmniej przyznali, że.
W następstwie globalnego kryzysu finansowego BCBS wprowadził Bazyleę III Bazylea III Porozumienie Bazylea III to zestaw reform finansowych opracowanych przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego (BCBS) w celu wzmocnienia ram, które miały na celu wzmocnienie wymogi kapitałowe banków. Ustanowił również nowe wymagania dotyczące stabilności finansowania i aktywów płynnych. Bazylea III wymaga od banków grupowania aktywów według kategorii ryzyka, tak aby minimalne wymogi kapitałowe były dopasowane do poziomu ryzyka każdego aktywa. Ramy mają wejść w życie 1 stycznia 2022 r.
Jak ocenić ryzyko związane z aktywami
Określając ryzyko związane z określonym aktywem posiadanym przez bank, organy regulacyjne biorą pod uwagę kilka czynników. Na przykład, jeżeli oceniany składnik aktywów jest pożyczką komercyjną, organ regulacyjny określi spójność spłaty pożyczki przez pożyczkobiorcę i zabezpieczenie zastosowane jako zabezpieczenie pożyczki.
Z drugiej strony, oceniając pożyczkę przeznaczoną na sfinansowanie budowy nadmorskich wspólnot mieszkaniowych, rzeczoznawca weźmie pod uwagę potencjalne przychody ze sprzedaży (lub wynajmu) mieszkań i czy ich wartość jest wystarczająca do spłaty kapitału i odsetek. Zakłada się, że mieszkania stanowią zabezpieczenie kredytu.
Jeżeli rozpatrywanym aktywem jest bon skarbowy, ocena będzie inna niż pożyczka komercyjna, ponieważ bony skarbowe są wspierane przez zdolność rządu do ciągłego generowania dochodów. Rząd federalny ma większą wiarygodność finansową, co przekłada się na mniejsze ryzyko dla banku. Organy regulacyjne wymagają, aby banki posiadające kredyty komercyjne w swoim bilansie utrzymywały wyższą kwotę kapitału, podczas gdy banki posiadające bony skarbowe i inne inwestycje niskiego ryzyka są zobowiązane do utrzymywania znacznie mniejszego kapitału.
Wymogi kapitałowe dla aktywów ważonych ryzykiem
Wymogi kapitałowe odnoszą się do minimalnego kapitału, jaki banki muszą posiadać w zależności od poziomu ryzyka posiadanych aktywów. Minimalne wymogi kapitałowe określone przez agencje regulacyjne, takie jak Rezerwa Federalna (Fed) Rezerwa Federalna to bank centralny Stanów Zjednoczonych i organ finansowy odpowiedzialny za największą na świecie gospodarkę wolnorynkową. oraz Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) powstał w 1930 r. i jest własnością banków centralnych różnych krajów. Służy jako bank dla banków centralnych będących członkami, a jego rolą jest wspieranie międzynarodowej stabilności monetarnej, finansowej i korporacji finansowych. Bank Rozrachunków Międzynarodowych ma na celu zapewnienie, że banki posiadają wystarczający kapitał,proporcjonalne do poziomu ryzyka związanego z posiadanymi aktywami. Kapitał działa jako poduszka pieniężna, jeśli bank ponosi straty operacyjne w trakcie operacji.
Więcej zasobów
Finance oferuje program Financial Modeling & Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, z programem certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, pomocne będą następujące zasoby finansowe:
- Linia alokacji kapitału (CAL) i linia optymalnej alokacji kapitału portfela (CAL) i optymalny portfel Przewodnik krok po kroku do tworzenia granicy portfela i linii alokacji kapitału (CAL). Linia alokacji kapitału (CAL) to linia, która graficznie przedstawia profil ryzyka i zysku ryzykownych aktywów i może być używana do znalezienia optymalnego portfela.
- Struktura kapitału Struktura kapitału Struktura kapitału odnosi się do kwoty zadłużenia i / lub kapitału zaangażowanego przez firmę do finansowania jej działalności i finansowania aktywów. Struktura kapitałowa firmy
- Niewypłacalność Niewypłacalność Termin niewypłacalność odnosi się do sytuacji, w której firma lub osoba fizyczna nie jest w stanie wywiązać się ze zobowiązań finansowych wobec wierzycieli, gdy długi stają się wymagalne. Niewypłacalność to stan trudnej sytuacji finansowej, podczas gdy upadłość to postępowanie prawne.
- Premia za ryzyko rynkowe Premia za ryzyko rynkowe Premia za ryzyko rynkowe to dodatkowy zwrot, jakiego oczekuje inwestor z posiadania ryzykownego portfela rynkowego zamiast aktywów wolnych od ryzyka.
