Zarządzający portfelem Zarządzanie portfelem Profil kariery Zarządzanie portfelem to zarządzanie inwestycjami i aktywami klientów, w tym fundusze emerytalne, banki, fundusze hedgingowe, biura rodzinne. Zarządzający portfelem jest odpowiedzialny za utrzymanie właściwej struktury aktywów i strategii inwestycyjnej, która odpowiada potrzebom klienta. Wynagrodzenie, umiejętności, to profesjonaliści, którzy zarządzają portfelami inwestycyjnymi, mając na celu realizację celów inwestycyjnych swoich klientów. W ostatnich latach zarządzanie portfelem stało się jedną z najbardziej pożądanych karier w branży usług finansowych. W tym artykule odpowiemy na pytanie, czym zajmuje się menedżer portfela?
Istnieją dwa typy zarządzających portfelami, różniące się od rodzaju klientów, których obsługują: indywidualni lub instytucjonalni. Oba typy menedżerów portfela służą zaspokojeniu celów zarobkowych ich klientów.
Co robi menedżer portfela? - Różne style inwestycyjne
Styl inwestowania ogólnie odnosi się do filozofii inwestycyjnej, którą kieruje się menadżerem w swoich próbach dodania wartości (np. Pokonania rynkowej stopy zwrotu). Aby odpowiedzieć na pytanie „Czym zajmuje się zarządzający portfelem?”, Musimy przyjrzeć się różnym stylom inwestowania, których może używać. Niektóre kategorie głównych stylów inwestowania to: mały kontra duży, wartość vs. wzrost, aktywny vs. pasywny oraz momentum vs. przeciwieństwo.
- Style małe i duże odnoszą się do preferencji dla akcji spółek o małej kapitalizacji (kapitalizacja rynkowa) lub spółek o dużej kapitalizacji.
- Wartość vs. style wzrostu opierają się na preferencji pomiędzy skupieniem się na bieżącej wycenie a analizą skoncentrowaną na potencjale przyszłego wzrostu.
- Style inwestowania aktywnego i pasywnego odnoszą się do względnego poziomu aktywnego inwestowania, w który zarządzający portfelem woli się angażować. Aktywne zarządzanie portfelem ma na celu osiągnięcie lepszych wyników niż indeksy wzorcowe, podczas gdy inwestowanie pasywne ma na celu dopasowanie wyników indeksu wzorcowego.
- Styl pędu kontra przeciwieństwo odzwierciedla preferencje menedżera dotyczące handlu z dominującym trendem rynkowym lub wbrew nim.
Aby dowiedzieć się więcej, uruchom nasze kursy z zakresu finansów korporacyjnych!
Co robi menedżer portfela? - Sześciostopniowy proces zarządzania portfelem
W jaki więc dokładnie sposób zarządzający portfelami dążą do osiągnięcia celów finansowych swoich klientów? W większości przypadków zarządzający portfelem wykonują następujące sześć kroków, aby dodać wartość:
# 1 Określ cel klienta
Klienci indywidualni zazwyczaj mają mniejsze inwestycje z krótszymi, bardziej szczegółowymi horyzontami czasowymi. Dla porównania, klienci instytucjonalni inwestują większe kwoty i zazwyczaj mają dłuższe horyzonty inwestycyjne. Na tym etapie menedżerowie komunikują się z każdym klientem, aby określić jego pożądany zwrot oraz apetyt na ryzyko lub tolerancję.
# 2 Wybierz optymalne klasy aktywów
Menedżerowie określają następnie najbardziej odpowiednie klasy aktywów (np. Akcje, obligacje, nieruchomości, private equity itp.) W oparciu o cele inwestycyjne klienta.
# 3 Przeprowadź strategiczną alokację aktywów (SAA)
Strategiczna alokacja aktywów (SAA) to proces ustalania wag dla każdej klasy aktywów - na przykład 60% akcji, 40% obligacji - w portfelu klienta na początku okresów inwestycyjnych, tak aby kompromis między ryzykiem a zwrotem w portfelu był zgodne z życzeniem klienta. Portfele wymagają okresowego równoważenia, ponieważ wagi aktywów mogą znacznie odbiegać od pierwotnych alokacji w horyzoncie inwestycyjnym z powodu nieoczekiwanych zwrotów z różnych aktywów.
# 4 Przeprowadzenie taktycznej alokacji aktywów (TAA) lub ubezpieczonej alokacji aktywów (IAA)
Zarówno alokacja aktywów taktycznych (TAA), jak i alokacja aktywów ubezpieczonych (IAA) odnoszą się do różnych sposobów korygowania wag aktywów w portfelach w okresie inwestycji. Podejście TAA wprowadza zmiany w oparciu o możliwości rynku kapitałowego, podczas gdy IAA dostosowuje wagi aktywów w oparciu o istniejący majątek klienta w danym momencie.
Zarządzający portfelem może zdecydować się na przeprowadzenie TAA lub IAA, ale nie obydwu w tym samym czasie, ponieważ te dwa podejścia odzwierciedlają odmienne filozofie inwestycyjne. Menedżerowie TAA starają się zidentyfikować i wykorzystać zmienne predykcyjne, które są skorelowane z przyszłymi zwrotami z akcji, a następnie przekształcić szacunki oczekiwanych zwrotów w alokację akcji / obligacji. Z drugiej strony menedżerowie IAA starają się zapewnić klientom ochronę przed spadkiem wartości swoich portfeli, pracując nad tym, aby wartość portfela nigdy nie spadła poniżej progu inwestycyjnego klienta (tj. Minimalnej akceptowalnej wartości portfela).
Aby dowiedzieć się więcej, uruchom nasze kursy z zakresu finansów korporacyjnych!
# 5 Zarządzaj ryzykiem
Wybierając wagi dla każdej klasy aktywów, zarządzający portfelami mają kontrolę nad kwotą 1) ryzyka wyboru zabezpieczeń, 2) ryzyka stylu i 3) ryzyka TAA podejmowanego przez portfel.
- Ryzyko wyboru zabezpieczenia wynika z działań menedżera SAA. Jedynym sposobem, w jaki zarządzający portfelem może uniknąć ryzyka związanego z wyborem papierów wartościowych, jest bezpośrednie posiadanie indeksu rynkowego; gwarantuje to, że zwroty z klasy aktywów zarządzającego są dokładnie takie same, jak w przypadku wskaźnika referencyjnego dla klasy aktywów.
- Ryzyko związane ze stylem wynika ze stylu inwestowania zarządzającego. Na przykład menedżerowie „wzrostu” często pokonują stopy zwrotu podczas hossy, ale osiągają gorsze wyniki niż indeksy rynkowe podczas bessy. Z drugiej strony menedżerowie wartości często mają trudności z pokonaniem zwrotów z indeksów odniesienia podczas hossy, ale często pokonują średnią rynkową podczas bessy.
- Zarządzający może uniknąć ryzyka TAA jedynie poprzez wybranie tego samego systematycznego ryzyka - beta (β) - co indeks odniesienia. Nie wybierając tej ścieżki, a zamiast tego stawiając na TAA, menedżer wystawia portfel na wyższe poziomy zmienności.
# 6 Mierz wydajność
Wyniki portfeli można mierzyć za pomocą modelu CAPM Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) to model, który opisuje związek między oczekiwanym zwrotem a ryzykiem papieru wartościowego. Formuła CAPM pokazuje, że zwrot z papieru wartościowego jest równy zwrotowi bez ryzyka powiększonemu o premię za ryzyko, w oparciu o wartość beta tego papieru wartościowego. Miary wyników CAPM można wyprowadzić z regresji nadwyżki portfela zwrotu z nadwyżki rynkowej. Daje to ryzyko systematyczne (β), oczekiwany zwrot z wartości dodanej portfela (α) i ryzyko rezydualne. Poniżej znajdują się obliczenia współczynnika Treynora i wskaźnika Sharpe'aWspółczynnik Sharpe'a Współczynnik Sharpe'a jest miarą zwrotu skorygowanego o ryzyko, która porównuje nadwyżkę zwrotu z inwestycji z jej odchyleniem standardowym zwrotów. Współczynnik Sharpe'a jest powszechnie używany do mierzenia wyników inwestycji poprzez korygowanie jej ryzyka. , a także stosunek informacji .
Współczynnik Treynor , obliczony jako Tp = (Rp-Rf) / β, mierzy wielkość nadwyżki zwrotu uzyskanej dzięki przejęciu dodatkowej jednostki systematycznego ryzyka.
Współczynnik Sharpe'a , obliczony jako Sp = (Rp-Rf) / σ, gdzie σ = Stdev (Rp-Rf), mierzy nadwyżkę zwrotu na jednostkę całkowitego ryzyka.
Zobacz nasz kalkulator współczynnika Sharpe Kalkulator współczynnika Sharpe'a Kalkulator współczynnika Sharpe'a pozwala zmierzyć zwrot z inwestycji skorygowany o ryzyko. Pobierz szablon Excel Finance i kalkulator Sharpe Ratio. Współczynnik Sharpe'a = (Rx - Rf) / StdDev Rx. Gdzie: Rx = oczekiwany zwrot z portfela, Rf = stopa zwrotu wolna od ryzyka, StdDev Rx = odchylenie standardowe zwrotu / zmienności portfela !
Porównanie wskaźników Treynor i Sharpe może nam powiedzieć, czy menedżer podejmuje wiele niesystematycznego lub specyficznego ryzyka. Ryzykiem indywidualnym można zarządzać poprzez dywersyfikację inwestycji w ramach portfela.
Współczynnik informacji jest obliczany jako Ip = [(Rp-Rf) - β (Rm-Rf)] / ω = α / ω , gdzie ω oznacza ryzyko niesystematyczne. Ponieważ licznik to wartość dodana, a mianownik to ryzyko podejmowane w celu osiągnięcia wartości dodanej, jest to najbardziej przydatne narzędzie do oceny stosunku zysku do ryzyka wartości dodanej menedżera.
Ucz się więcej!
Dziękujemy za przeczytanie tego przeglądu „Czym zajmuje się menedżer portfela?”. W celu dalszego planowania i przygotowania się do kariery w zarządzaniu portfelem Zarządzanie portfelem Profil kariery Zarządzanie portfelem to zarządzanie inwestycjami i aktywami klientów, do których należą fundusze emerytalne, banki, fundusze hedgingowe, biura rodzinne. Zarządzający portfelem jest odpowiedzialny za utrzymanie właściwej struktury aktywów i strategii inwestycyjnej, która odpowiada potrzebom klienta. Wynagrodzenie, umiejętności, zapoznaj się z tymi dodatkowymi zasobami:
- Model wyceny aktywów kapitałowych CAPM Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) to model opisujący związek między oczekiwanym zwrotem a ryzykiem papieru wartościowego. Formuła CAPM pokazuje, że zwrot z papieru wartościowego jest równy zwrotowi bez ryzyka powiększonemu o premię za ryzyko, na podstawie wersji beta tego papieru wartościowego
- Premia za ryzyko rynkowe Premia za ryzyko rynkowe Premia za ryzyko rynkowe to dodatkowy zwrot, jakiego oczekuje inwestor z posiadania ryzykownego portfela rynkowego zamiast aktywów wolnych od ryzyka.
- Unlevered Beta Unlevered Beta / Asset Beta Unlevered Beta (Asset Beta) to zmienność zwrotów dla firmy bez uwzględnienia jej dźwigni finansowej. Uwzględnia tylko swoje aktywa. Porównuje ryzyko spółki nielewarowanej z ryzykiem rynkowym. Oblicza się go, biorąc współczynnik beta kapitału własnego i dzieląc go przez 1 plus dług skorygowany o podatek do kapitału własnego
- Awersja do ryzyka Definicja awersji do ryzyka Ktoś, kto ma awersję do ryzyka ma cechę lub cechę polegającą na tym, że przedkłada unikanie strat nad osiąganie zysków. Ta cecha jest zwykle przypisywana inwestorom lub uczestnikom rynku, którzy wolą inwestycje o niższych zwrotach i stosunkowo znanym ryzyku od inwestycji o potencjalnie wyższych zwrotach, ale także z większą niepewnością i większym ryzykiem.
