Agencja ratingowa to firma, która ocenia kondycję finansową przedsiębiorstw i jednostek rządowych, zwłaszcza ich zdolność do spłaty kwoty głównej i odsetek od ich długów. Rating przypisany danemu długowi pokazuje poziom zaufania agencji, że pożyczkobiorca wywiąże się ze swoich zobowiązań dłużnych zgodnie z ustaleniami.
Każda agencja wykorzystuje unikalne oceny literowe, aby wskazać, czy dług ma niskie, czy wysokie ryzyko niewykonania zobowiązania. Ryzyko systemowe Ryzyko systemowe można zdefiniować jako ryzyko związane z upadkiem lub upadkiem przedsiębiorstwa, branży, instytucji finansowej lub całej gospodarki. Jest to ryzyko poważnej porażki systemu finansowego, w wyniku której dochodzi do kryzysu, gdy dostawcy kapitału tracą zaufanie do użytkowników kapitału i stabilności finansowej jego emitenta. Emitentami długu mogą być suwerenne państwa, władze lokalne i stanowe, instytucje specjalnego przeznaczenia, firmy lub organizacje non-profit.
W następstwie globalnego kryzysu finansowego z 2008 r. Agencje kredytowe były krytykowane za przyznawanie wysokiej oceny kredytowej długom, które później okazały się inwestycjami wysokiego ryzyka. Nie zidentyfikowali ryzyk, które ostrzegałyby inwestorów przed inwestowaniem w pewne rodzaje długów, takie jak papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) Papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) to dłużne papiery wartościowe, które są zabezpieczone hipoteką lub ściąganie kredytów hipotecznych. MBS to papier wartościowy zabezpieczony aktywami, który jest przedmiotem obrotu na rynku wtórnym i który umożliwia inwestorom czerpanie zysków z działalności hipotecznej.
Agencje ratingowe były również krytykowane za możliwy konflikt interesów między nimi a emitentami papierów wartościowych. Emitenci papierów wartościowych płacą agencjom ratingowym za świadczenie usług ratingowych, dlatego agencje te mogą niechętnie wystawiać bardzo niskie oceny papierom wartościowym emitowanym przez osoby wypłacające im pensje.
Wielkie trzy agencje ratingowe
Sektor ratingów kredytowych jest zdominowany przez trzy duże agencje, które kontrolują 95% działalności ratingowej. Do czołowych firm należą Moody's Investor Services, Standard and Poor's S&P - Standard and Poor's Standard and Poor's (S&P) jest liderem na rynku w dostarczaniu analiz rynków finansowych, w szczególności w zakresie analizy porównawczej i inwestycji (S&P) oraz Fitch Group. Moody's i S&P są zlokalizowane w Stanach Zjednoczonych i zajmują 80% rynku międzynarodowego. Fitch ma siedzibę w Stanach Zjednoczonych i Londynie i kontroluje około 15% światowego rynku.
W ostatnim czasie Morningstar Inc. zwiększała swój udział w rynku i oczekuje się, że znajdzie się w „czwórce największych agencji ratingowych”. Amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) określiła trzy duże agencje jako Narodowo Uznane Statystyczne Organizacje Ratingowe (NRSRO) w 1975 roku.
Wielkie trzy agencje spotkały się z ostrą krytyką po światowym kryzysie finansowym za wystawianie korzystnych ocen niewypłacalnym instytucjom, takim jak Lehman Brothers. Obwiniano ich również za to, że nie zidentyfikowali ryzykownych papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką, co doprowadziło do załamania się rynku nieruchomości w Stanach Zjednoczonych.
W raporcie zatytułowanym „Financial Crisis Inquiry Report”, trzy wielkie agencje ratingowe zostały oskarżone o to, że przyczyniły się do krachu finansowego w 2008 roku. Chcąc okiełznać dominację wielkiej trójki na rynku, kraje strefy euro zachęcały firmy finansowe i inne firmy do przeprowadzania własnych ocen kredytowych, zamiast polegać na trzech największych agencjach ratingowych.
Rola agencji ratingowych na rynkach kapitałowych
Agencje ratingowe oceniają ryzyko kredytowe określonych dłużnych papierów wartościowych i pożyczkobiorców. Na rynku obligacji agencja ratingowa przeprowadza niezależną ocenę zdolności kredytowej dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez rządy i przedsiębiorstwa. Duzi emitenci obligacji otrzymują ratingi od jednej lub dwóch z trzech dużych agencji ratingowych. W Stanach Zjednoczonych agencje ponoszą odpowiedzialność za straty wynikające z niedokładnych i fałszywych ocen.
Ratingi są wykorzystywane w strukturyzowanych transakcjach finansowych, takich jak papiery wartościowe zabezpieczone aktywami, papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką i zabezpieczone zobowiązania dłużne Zabezpieczone zobowiązania dłużne (CDO) Zabezpieczone zobowiązania dłużne (CDO) to syntetyczny produkt inwestycyjny, który obejmuje różne pożyczki powiązane i sprzedane przez pożyczkodawcę na rynku. Posiadacz zabezpieczonego zobowiązania dłużnego może teoretycznie pobrać pożyczoną kwotę od pierwotnego pożyczkobiorcy na koniec okresu pożyczki. . Agencje ratingowe koncentrują się na rodzaju puli stanowiącej podstawę zabezpieczenia i proponowanej strukturze kapitałowej w celu oceny strukturyzowanych produktów finansowych. Emitenci produktów strukturyzowanych płacą agencjom ratingowym nie tylko za ich ocenę, ale także za doradzanie im w zakresie struktury transz.
Agencje ratingowe wystawiają również ratingi pożyczkobiorcom państwowym, którzy są największymi pożyczkobiorcami na większości rynków finansowych. Do pożyczkobiorców państwowych należą rządy krajowe, rządy stanowe, gminy i inne wspierane przez państwo instytucje. Ratingi państw nadane przez agencję ratingową pokazują zdolność danego państwa do spłaty zadłużenia.
Ratingi pomagają rządom krajów wschodzących i rozwijających się emitować obligacje inwestorom krajowym i międzynarodowym. Rządy sprzedają obligacje, aby uzyskać finansowanie od innych rządów i instytucji Bretton Woods, takich jak Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy.
Korzyści
Na poziomie konsumenckim, ratingi agencji są wykorzystywane przez banki do określania premii za ryzyko naliczanej od kredytów i obligacji. Słaba ocena kredytowa wskazuje, że pożyczka ma wyższą premię za ryzyko, a to powoduje wzrost odsetek naliczanych od osób fizycznych i podmiotów o niskim ratingu kredytowym. Dobry rating kredytowy umożliwia pożyczkobiorcom łatwe pożyczanie pieniędzy na rynku długu publicznego lub od instytucji finansowych po niższym oprocentowaniu.
Na poziomie korporacyjnym firmy planujące wyemitowanie papieru wartościowego muszą znaleźć agencję ratingową, która oceni ich dług. Agencje ratingowe, takie jak Moody's, Standards and Poor's i Fitch, świadczą usługi ratingowe za opłatą. Inwestorzy opierają się na ratingach przy podejmowaniu decyzji o zakupie lub nie kupowaniu papierów wartościowych spółki.
Chociaż inwestorzy mogą również polegać na ratingach wystawianych przez pośredników finansowych. Pośrednik finansowy Pośrednik finansowy odnosi się do instytucji, która działa jako pośrednik między dwiema stronami w celu ułatwienia transakcji finansowej. Do instytucji, które są powszechnie określane jako pośrednicy finansowi, należą banki komercyjne, banki inwestycyjne, fundusze inwestycyjne i fundusze emerytalne. i ubezpieczycieli, oceny wystawiane przez agencje międzynarodowe są uważane za bardziej wiarygodne i dokładne, ponieważ mają dostęp do wielu informacji, które nie są publicznie dostępne.
Na poziomie krajowym inwestorzy opierają się na ratingach wystawianych przez agencje ratingowe przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Wiele krajów sprzedaje swoje papiery wartościowe na rynku międzynarodowym, a dobry rating kredytowy może pomóc im uzyskać dostęp do inwestorów o dużej wartości. Korzystna ocena może również przyciągnąć do kraju inne formy inwestycji, takie jak bezpośrednie inwestycje zagraniczne.
Ponadto niski rating kredytowy lub spadek z wysokiego ratingu do niskiego może zniechęcić inwestorów do zakupu obligacji tego kraju lub dokonywania bezpośrednich inwestycji w tym kraju. Na przykład obniżenie ratingu Grecji, Portugalii i Irlandii przez S&P w 2010 r. Pogorszyło europejski kryzys zadłużeniowy.
Ratingi kredytowe pomagają również w rozwoju rynków finansowych. Agencje ratingowe zapewniają miary ryzyka dla różnych podmiotów, co pozwala inwestorom zrozumieć ryzyko kredytowe różnych kredytobiorców. Instytucje i jednostki rządowe mogą uzyskać dostęp do instrumentów kredytowych bez konieczności przeprowadzania długich ocen przez każdego pożyczkodawcę.
Oceny nadawane przez agencje ratingowe służą również jako punkt odniesienia dla regulacji rynku finansowego. Niektóre przepisy wymagają obecnie, aby pewne instytucje publiczne posiadały obligacje o ratingu inwestycyjnym, które mają rating BBB lub wyższy.
Powiązane odczyty
Finance oferuje Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ Certification Akredytacja Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ to globalny standard dla analityków kredytowych obejmujący finanse, rachunkowość, analizę kredytową, analizę przepływów pieniężnych, modelowanie zobowiązań, pożyczki spłaty i nie tylko. program certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, pomocne będą następujące zasoby:
- Wartość rynkowa długu Wartość rynkowa długu Wartość rynkowa długu odnosi się do ceny rynkowej, po jakiej inwestorzy byliby skłonni kupić dług spółki, która różni się od wartości księgowej w bilansie.
- Koszt zadłużenia Koszt zadłużenia Koszt zadłużenia to zwrot, jaki firma zapewnia swoim dłużnikom i wierzycielom. Koszt długu jest wykorzystywany w obliczeniach WACC do analizy wyceny.
- Ryzyko kredytowe Ryzyko kredytowe Ryzyko kredytowe to ryzyko straty, które może wystąpić w wyniku nieprzestrzegania przez którąkolwiek ze stron warunków jakiejkolwiek umowy finansowej,
- Harmonogram zadłużenia Harmonogram zadłużenia Harmonogram zadłużenia przedstawia całość zadłużenia przedsiębiorstwa w harmonogramie na podstawie jego terminu zapadalności i stopy procentowej. W modelowaniu finansowym przepływy kosztów odsetkowych
