Azjatycki kryzys finansowy to kryzys spowodowany załamaniem kursu walutowego i gorącą bańką pieniężną. Zaczął się w Tajlandii w lipcu 1997 roku i przetoczył się przez Azję Wschodnią i Południowo-Wschodnią. Kryzys finansowy poważnie zaszkodził wartościom walut, giełdom New York Stock Exchange (NYSE) New York Stock Exchange (NYSE) to największa giełda papierów wartościowych na świecie, na której znajduje się 82% S&P 500, a także 70 największych korporacji na świecie. Jest to spółka notowana na giełdzie, która zapewnia platformę do kupowania i sprzedaży oraz innych cen aktywów w wielu krajach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej.
2 lipca 1997 r. Rządowi Tajlandii zabrakło obcej waluty. Rząd, który nie był już w stanie wspierać swojego kursu walutowego, został zmuszony do wprowadzenia tajlandzkiego bahta, który wcześniej był powiązany z dolarem amerykańskim. Kurs wymiany Stały a ustalony kurs wymiany Kursy wymiany walut mierzą siłę jednej waluty w stosunku do drugiej. Siła waluty zależy od wielu czynników, takich jak stopa inflacji, stopy procentowe przeważające w jej kraju ojczystym czy stabilność rządu, by wymienić tylko kilka. baht w ten sposób natychmiast się załamał.
Dwa tygodnie później peso filipińskie i rupia indonezyjska również uległy znacznej dewaluacji. Kryzys rozprzestrzenił się na cały świat, a azjatyckie giełdy spadły w sierpniu do wieloletnich minimów. Rynek kapitałowy Korei Południowej utrzymywał się do października stosunkowo stabilnie. Jednak koreański won spadł do nowego minimum 28 października, a rynek akcji odnotował największy jednodniowy spadek do tej pory 8 listopada.
Podsumowanie
- Azjatycki kryzys finansowy to kryzys spowodowany załamaniem kursu walutowego i gorącą bańką pieniężną.
- Kryzys finansowy rozpoczął się w Tajlandii w lipcu 1997 r. Po spadku wartości tajlandzkiego bahta. Następnie przetoczył się przez Azję Wschodnią i Południowo-Wschodnią.
- W wyniku kryzysu finansowego wartości walut, giełdy i inne wartości aktywów w wielu krajach Azji Południowo-Wschodniej załamały się.
Przyczyny azjatyckiego kryzysu finansowego
Przyczyny azjatyckiego kryzysu finansowego są skomplikowane i dyskusyjne. Za główną przyczynę uważa się załamanie się gorącej bańki pieniężnej. W późnych latach osiemdziesiątych i wczesnych dziewięćdziesiątych w wielu krajach Azji Południowo-Wschodniej, w tym w Tajlandii, Singapurze, Malezji, Indonezji i Korei Południowej, odnotowano ogromny wzrost gospodarczy, wynoszący 8–12% wzrostu produktu krajowego brutto (PKB) produktu krajowego brutto ( PKB) Produkt krajowy brutto (PKB) jest standardową miarą kondycji ekonomicznej kraju i wskaźnikiem jego poziomu życia. Ponadto PKB można wykorzystać do porównania poziomów wydajności w różnych krajach. . Osiągnięcie to było znane jako „azjatycki cud gospodarczy”. Osiągnięcie to wiązało się jednak ze znacznym ryzykiem.
Rozwój gospodarczy w wyżej wymienionych krajach był stymulowany głównie przez wzrost eksportu i inwestycje zagraniczne. Dlatego też wprowadzono wysokie stopy procentowe i stałe kursy wymiany walut (powiązane z dolarem amerykańskim), aby przyciągnąć gorące pieniądze. Ponadto kurs walutowy został ustalony na poziomie korzystnym dla eksporterów. Jednak zarówno rynek kapitałowy, jak i przedsiębiorstwa były narażone na ryzyko walutowe ze względu na politykę sztywnego kursu walutowego.
W połowie lat 90., po wyjściu Stanów Zjednoczonych z recesji, Rezerwa Federalna (Fed) Rezerwa Federalna jest bankiem centralnym Stanów Zjednoczonych i organem finansowym stojącym za największą na świecie gospodarką wolnorynkową. podniósł stopę procentową w stosunku do inflacji. Wyższa stopa procentowa przyciągnęła gorące pieniądze na rynek amerykański, co doprowadziło do aprecjacji dolara amerykańskiego.
Waluty powiązane z dolarem amerykańskim również zyskały na wartości, co zaszkodziło wzrostowi eksportu. Po szoku zarówno w eksporcie, jak i inwestycjach zagranicznych, ceny aktywów, które były lewarowane przez duże kwoty kredytów, zaczęły spadać. Spanikowani zagraniczni inwestorzy zaczęli się wycofywać.
Masowy odpływ kapitału spowodował presję na deprecjację walut krajów azjatyckich. Rządowi Tajlandii po raz pierwszy zabrakło obcej waluty, aby wesprzeć kurs wymiany, co zmusiło go do wprowadzenia bahta na płynność. W ten sposób wartość bahta gwałtownie spadła. To samo stało się wkrótce potem z resztą krajów azjatyckich.
Skutki azjatyckiego kryzysu finansowego
Kraje, które najbardziej ucierpiały w wyniku azjatyckiego kryzysu finansowego, to Indonezja, Tajlandia, Malezja, Korea Południowa i Filipiny. Widzieli, jak ich kursy walut, giełdy i ceny innych aktywów spadły. PKB krajów dotkniętych kryzysem spadło nawet dwucyfrowo.
Od 1996 do 1997 roku nominalny PKB na mieszkańca spadł o 43,2% w Indonezji, 21,2% w Tajlandii, 19% w Malezji, 18,5% w Korei Południowej i 12,5% na Filipinach. Hongkong, Chiny kontynentalne, Singapur i Japonia również ucierpiały, ale w mniejszym stopniu.
Oprócz skutków ekonomicznych azjatycki kryzys finansowy przyniósł także reperkusje polityczne. Premier Tajlandii Yongchaiyudh i prezydent Indonezji Suharto złożyli rezygnację. Wywołano nastroje antyzachodnie, zwłaszcza w stosunku do George'a Sorosa, którego niektórzy ludzie obwiniali o wywołanie kryzysu dużymi ilościami spekulacji walutowych.
Skutki azjatyckiego kryzysu finansowego nie ograniczały się do Azji. Międzynarodowi inwestorzy stali się mniej skłonni do inwestowania i pożyczania w krajach rozwijających się, nie tylko w Azji i innych częściach świata. Ceny ropy również spadły w wyniku kryzysu. W rezultacie doszło do kilku poważnych fuzji i przejęć w przemyśle naftowym w celu uzyskania korzyści skali.
Rola MFW w azjatyckim kryzysie finansowym
Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) to międzynarodowa organizacja, która promuje globalną współpracę walutową i handel międzynarodowy, ogranicza ubóstwo i wspiera stabilność finansową. MFW wygenerował kilka pakietów ratunkowych dla krajów najbardziej dotkniętych kryzysem finansowym. Dostarczył pakiety o wartości około 20 miliardów dolarów Tajlandii, 40 miliardów dolarów Indonezji i 59 miliardów dolarów Korei Południowej na ich wsparcie, więc nie doszło do niewypłacalności.
Pakiety ratunkowe to pakiety dostosowania strukturalnego. Kraje, które otrzymały pakiety, zostały poproszone o ograniczenie wydatków rządowych, zezwolenie na upadek niewypłacalnych instytucji finansowych i agresywne podniesienie stóp procentowych. Celem korekt było wsparcie wartości walut i zaufania do wypłacalności krajów.
Wnioski wyciągnięte z azjatyckiego kryzysu finansowego
Wiele krajów wyciągnęło wnioski z kryzysu finansowego, jak zgromadzić rezerwy walutowe w celu zabezpieczenia się przed wstrząsami zewnętrznymi. Wiele krajów azjatyckich osłabiło swoje waluty i dostosowało struktury gospodarcze, aby stworzyć nadwyżkę na rachunku obrotów bieżących. Nadwyżka może zwiększyć ich rezerwy walutowe.
Azjatycki kryzys finansowy wzbudził także obawy o rolę, jaką rząd powinien odgrywać na rynku. Zwolennicy neoliberalizmu promują kapitalizm wolnorynkowy. Uważali kryzys za wynik interwencji rządu i kapitalizmu kumoterskiego.
Warunki postawione przez MFW w pakietach dostosowań strukturalnych miały również na celu osłabienie relacji między rządem a rynkiem kapitałowym w dotkniętych krajach, a tym samym promowanie modelu neoliberalnego.
Więcej zasobów
Finance jest oficjalnym dostawcą globalnego certyfikatu Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ Akredytacja Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ to globalny standard dla analityków kredytowych obejmujący finanse, księgowość, analizę kredytową i analizę przepływów pieniężnych , modelowanie warunków umowy, spłaty pożyczek i nie tylko. program certyfikacji, mający pomóc każdemu zostać światowej klasy analitykiem finansowym. Poniższe dodatkowe zasoby będą przydatne, aby kontynuować karierę:
- 2008-2009 Globalny kryzys finansowy 2008-2009 Globalny kryzys finansowy Globalny kryzys finansowy lat 2008-2009 odnosi się do ogromnego kryzysu finansowego, z jakim borykał się świat w latach 2008-2009. Kryzys finansowy odcisnął piętno na osobach i instytucjach na całym świecie, z milionami głębokiego wpływu Amerykanów. Instytucje finansowe zaczęły tonąć, wiele zostało wchłoniętych przez większe podmioty, a rząd USA został zmuszony do zaoferowania pomocy finansowej
- Czarny poniedziałek Czarny poniedziałek „Czarny poniedziałek” - jak się go dziś nazywa - miał miejsce 19 października (poniedziałek) w 1987 r. Tego dnia giełdy na całym świecie załamały się, chociaż
- Flash Crash 2010 Flash Crash 2010 Flash Crash 2010 to krach rynkowy, który miał miejsce 6 maja 2010 roku. Podczas krachu w 2010 roku czołowe indeksy giełdowe w USA, w tym Dow
- Wielki Kryzys Wielki Kryzys Wielki Kryzys był ogólnoświatową depresją gospodarczą, która miała miejsce od późnych lat dwudziestych do trzydziestych dwudziestego wieku. Przez dziesięciolecia toczyły się debaty o tym, co spowodowało katastrofę gospodarczą, a ekonomiści są podzieleni na różne szkoły myślenia.
