Obligacje korporacyjne są emitowane przez korporacje Korporacja Korporacja to osoba prawna utworzona przez osoby fizyczne, akcjonariuszy lub akcjonariuszy w celu działania dla zysku. Korporacje mogą zawierać umowy, pozywać i być pozywanymi, posiadać majątek, przekazywać federalne i stanowe podatki oraz pożyczać pieniądze od instytucji finansowych. i zwykle dojrzewają w ciągu 1 do 30 lat. Obligacje te zwykle oferują wyższą rentowność niż obligacje rządowe, ale wiążą się z większym ryzykiem. Obligacje korporacyjne można podzielić na grupy, w zależności od sektora rynku, w którym działa firma. Można je również rozróżnić na podstawie zabezpieczenia stanowiącego zabezpieczenie lub braku zabezpieczenia.
Szybkie podsumowanie punktów
- Obligacje korporacyjne są emitowane przez korporacje i zwykle rozprowadzane przez powiernika, takiego jak bank
- Obligacje korporacyjne są podzielone na pięć kategorii: przedsiębiorstwa użyteczności publicznej, transport, przemysł, banki i firmy finansowe oraz emisje międzynarodowe
- Obligacje mogą być zabezpieczone różnymi aktywami, takimi jak hipoteki, sprzęt lub inne firmy
Jak dystrybuowane są obligacje korporacyjne?
Obligacje korporacyjne są zwykle sprzedawane za pośrednictwem strony trzeciej, zwanej powiernikiem korporacyjnym. Posiadanie strony trzeciej pomaga rozwiązać wiele problemów. Na przykład, zrozumienie warunków umowy przez inwestorów może być trudne. i określić, czy firmy przestrzegają szczegółów umowy. Mając kompetentną stronę trzecią, inwestorzy mogą polegać na powierniku w zakresie zarządzania relacjami z korporacjami.
Powiernikami korporacyjnymi może być bank lub firma powiernicza, która uwierzytelnia obligacje i śledzi ich sprzedaż. Jeżeli emitent korporacyjny nie spłaca odsetek lub kapitału, powiernik jest odpowiedzialny za podjęcie działań mających na celu ochronę praw obligatariusza. Jednak powiernicy są opłacani przez emitenta długu i mogą robić tylko to, co przewiduje umowa. Dlatego powiernik może nie mieć prawa do przeprowadzenia pewnych dochodzeń w korporacji i często musi polegać na opiniach przedstawionych przez korporację.
Rodzaje obligacji korporacyjnych
Istnieje pięć podstawowych kategorii obligacji korporacyjnych: obligacje użyteczności publicznej, transport, przemysł, banki i firmy finansowe oraz emisje międzynarodowe. Pięć kategorii można dalej podzielić. Na przykład kategoria transportu obejmuje linie lotnicze, koleje i firmy przewozowe.
Bezpieczeństwo obligacji
Zabezpieczenie obligacji sugeruje rodzaj aktywów bazowych, które stanowią zabezpieczenie emisji. Jest to preferowane rozwiązanie dla inwestorów, ponieważ zapewnia ochronę przed potencjalnym niewypłacalnością przedsiębiorstwa. Niespłacenie długu ma miejsce, gdy pożyczkobiorca nie spłaci swojej pożyczki w terminie jej wymagalności. Czas, w którym dochodzi do niewykonania zobowiązania, jest różny, w zależności od warunków uzgodnionych przez kredytodawcę i pożyczkobiorcę. Niektóre pożyczki nie spłacają się po braku jednej płatności, podczas gdy inne nie są spłacane tylko po trzech lub więcej płatnościach. . Aktywa stanowiące zabezpieczenie obligacji stanowią zabezpieczenie wykraczające poza kredyt emitenta.
List zastawny
Obligacje mogą być zabezpieczone różnymi aktywami. Na przykład obligacje zabezpieczone hipoteką to papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS). List zastawny daje posiadaczom obligacji możliwość sprzedaży nieruchomości obciążonych hipoteką w celu zaspokojenia wszelkich niespłaconych zobowiązań wobec obligatariuszy.
Zabezpieczenie obligacji powierniczych
Zabezpieczające obligacje powiernicze są podobne do listów zastawnych, z tym wyjątkiem, że domy nie są wykorzystywane do zabezpieczenia obligacji. Są one wykorzystywane przez firmy, które nie posiadają środków trwałych ani nieruchomości. Zamiast tego spółki te posiadają papiery wartościowe innych firm. Emitując obligacje, zastawiają takie akcje, obligacje lub inne inwestycje, które posiadają w innych spółkach.
Certyfikaty zaufania sprzętu
Certyfikaty zaufania w zakresie sprzętu zwykle dotyczą wypożyczania sprzętu. Na przykład załóżmy, że firma kolejowa potrzebuje samochodów i zamawia je u producenta. Producent zrealizuje zamówienie i przeniesie własność samochodów na powiernika. Powiernik będzie następnie sprzedawał certyfikaty zaufania sprzętu inwestorom, aby zapłacić producentowi za samochody. Aby nadal płacić odsetki od ETC, powiernik pobiera opłaty za dzierżawę od przedsiębiorstwa kolejowego. Po wygaśnięciu noty spółka kolejowa otrzymuje następnie od powiernika tytuły do wagonów.
Wynajem wagonów nie jest prawdziwym leasingiem, ponieważ spółka kolejowa uzyska tytuł własności wagonów po wygaśnięciu umowy EWT. Zatem w istocie certyfikaty zaufania do sprzętu są rodzajem zabezpieczonego finansowania dłużnego.
Obligacje dłużne
Obligacje dłużne to niezabezpieczone obligacje, które nie są zabezpieczone, na przykład, wyznaczonymi nieruchomościami lub innymi aktywami. W kategorii obligacji skarbowych przykładem obligacji dłużnych są bony skarbowe. Obligacje dłużne są zwykle emitowane przez korporacje o dobrych ratingach kredytowych, a zatem zazwyczaj nie oferują bardzo wysokich stóp procentowych. Korporacje, które już wyemitowały listy zastawne lub obligacje zabezpieczające, mogą również oferować obligacje dłużne. Uważa się, że obligacje dłużne wyemitowane w takich przypadkach mają niższą jakość.
Obligacje zamienne
Obligacje dłużne mogą być zamienne - to znaczy obligatariusze mają możliwość zamiany obligacji na określoną liczbę akcji spółki po określonym czasie (np. Po dwóch latach). Obligacje zamienne są generalnie bardziej atrakcyjne dla inwestorów, w związku z czym zazwyczaj dają niższe oprocentowanie kuponowe.
Gwarantowane obligacje
Jak sama nazwa wskazuje, obligacje gwarantowane to obligacje objęte gwarancją. Gwarancji udziela inna korporacja. Pomaga to zmniejszyć ryzyko niewypłacalności, ponieważ inna korporacja zgodziła się wkroczyć i wypełnić kowenanty Zobowiązania dotyczące zadłużenia Zobowiązania dotyczące zadłużenia to ograniczenia, które pożyczkodawcy (wierzyciele, posiadacze długu, inwestorzy) nakładają na umowy pożyczki w celu ograniczenia działań pożyczkobiorcy (dłużnika). więzi, jeśli zajdzie taka potrzeba. Nie oznacza to jednak, że obligacja jest całkowicie wolna od ryzyka niewykonania zobowiązania, ponieważ korporacja gwarantująca obligację może nie być w stanie wywiązać się z umowy gwarancyjnej.
Obligacje korporacyjne o wysokiej rentowności
Obligacje wysokodochodowe lub obligacje śmieciowe Obligacje śmieciowe Obligacje śmieciowe, znane również jako obligacje wysokodochodowe, to obligacje, które są oceniane poniżej poziomu inwestycyjnego przez trzy duże agencje ratingowe (patrz ilustracja poniżej). Obligacje śmieciowe niosą ze sobą większe ryzyko niewypłacalności niż inne obligacje, ale przynoszą większe zyski, aby były atrakcyjne dla inwestorów. , są oceniane przez agencje ratingowe poniżej poziomu inwestycyjnego. Termin ten sugeruje, że obligacja wiąże się z wyższym ryzykiem, ale nie oznacza, że korporacja, która wyemitowała obligacje, nie wywiąże się z zobowiązań lub jest w stanie upadłości. Obligacje wysokodochodowe dzielą się na trzy rodzaje emitentów: emitenci pierwotni, upadłe anioły Upadły anioł Upadły anioł to obligacja o ratingu inwestycyjnym, która od tego czasu została obniżona do statusu śmieciowego ze względu na pogarszającą się sytuację finansową emitenta. Obligacja jest obniżana o co najmniej jedną z trzech największych agencji ratingowych - Fitch,Moody's oraz Standard & Poor's (S&P). oraz restrukturyzacje i wykupy lewarowane.
Pierwotni emitenci to nowsze firmy, które nie mają mocnych bilansów. Bilans Bilans jest jednym z trzech podstawowych sprawozdań finansowych. Stwierdzenia te mają kluczowe znaczenie zarówno dla modelowania finansowego, jak i rachunkowości. Bilans przedstawia łączne aktywa firmy oraz sposób ich finansowania, poprzez zadłużenie lub kapitał własny. Aktywa = zobowiązania + kapitał własny lub rachunek zysków i strat Rachunek zysków i strat Rachunek zysków i strat jest jednym z podstawowych sprawozdań finansowych firmy, które przedstawia jej zyski i straty w okresie. Zysk lub stratę ustala się poprzez uwzględnienie wszystkich przychodów i odjęcie wszystkich kosztów zarówno z działalności operacyjnej, jak i nieoperacyjnej. Niniejsze sprawozdanie jest jednym z trzech zestawień stosowanych zarówno w finansach przedsiębiorstw (w tym modelowaniu finansowym), jak i rachunkowości. .Sprzedają obligacje w oparciu o obietnice przyszłego wzrostu i rentowności. Upadłe anioły to firmy, które mają zadłużenie na poziomie inwestycyjnym. Jednak firmy te przez lata borykały się z problemami, które doprowadziły do pogorszenia ich zdolności kredytowej. Restrukturyzacja i wykupy lewarowane to przedsiębiorstwa, które dobrowolnie zwiększyły zadłużenie w celu maksymalizacji wartości dla akcjonariuszy. Nowe obligacje emitowane przez te korporacje są uważane za obligacje śmieciowe ze względu na i tak wysokie zadłużenie spółki.Nowe obligacje emitowane przez te korporacje są uważane za obligacje śmieciowe ze względu na i tak wysokie zadłużenie spółki.Nowe obligacje emitowane przez te korporacje są uważane za obligacje śmieciowe ze względu na i tak wysokie zadłużenie spółki.
Stopy niewypłacalności obligacji korporacyjnych
Stopa domyślna to prawdopodobieństwo, że emitent nie zapłaci stopy kuponu lub kwoty głównej. Pierwszym sposobem obliczenia współczynnika niewypłacalności jest podzielenie liczby emitentów, którzy nie wywiązali się ze zobowiązań, przez całkowitą liczbę emitentów na początku roku. Drugi sposób polega na podzieleniu kwoty obligacji, których dotyczy niewykonanie zobowiązania, w dolarach i podzieleniu jej przez łączną wartość nominalną wszystkich obligacji pozostających w obrocie. W ciągu 25 lat między 1970 a 1994 rokiem 640 z 4800 emitentów korporacyjnych, tylko 0,13%, nie spłacało obligacji. Należy zauważyć, że „niewykonanie zobowiązania” obejmuje również korporacje, które przegapiły płatności lub opóźniły płatności.
Ze względu na sposób obliczania zaległej płatności ważne jest, aby wziąć pod uwagę stawki odzysku. Dzieje się tak, ponieważ inwestorzy często odzyskują płatności, które zostały pominięte lub spóźnione. Stopa zwrotu dla obligacji korporacyjnych wynosi około 38%.
Dodatkowe zasoby
Dziękujemy za przeczytanie artykułu Finance na temat obligacji korporacyjnych. Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, zalecamy następujące dodatkowe zasoby finansowe:
- Glosariusz instrumentów o stałym dochodzie Glosariusz dotyczący instrumentów o stałym dochodzie Ten słownik dotyczący instrumentów o stałym dochodzie obejmuje najważniejsze terminy i definicje dotyczące obligacji wymagane od analityków finansowych. Warunki te są szczegółowo omówione w kursie Podstawy finansów o stałym dochodzie. Stała bezterminowość, korelacja, stopa kuponu, kowariancja, spread kredytowy
- Obligacje międzynarodowe Obligacje międzynarodowe Obligacje międzynarodowe to obligacje emitowane przez kraj lub firmę, która nie jest krajowa dla inwestora. Międzynarodowy rynek obligacji szybko się rozwija, ponieważ firmy wciąż szukają najtańszego sposobu na pożyczenie pieniędzy. Emitując dług na skalę międzynarodową, firma może dotrzeć do większej liczby inwestorów.
- Ryzyko stałego dochodu Ryzyko stałego dochodu Ryzyko stałego dochodu występuje w oparciu o zmienność otoczenia rynkowego obligacji. Ryzyko wpływa na wartość rynkową papieru wartościowego w momencie jego sprzedaży, przepływy pieniężne z tytułu posiadania papieru wartościowego w czasie jego posiadania oraz dodatkowy dochód uzyskany w wyniku reinwestycji przepływów pieniężnych.
- Kapitał własny Kapitał własny W finansach kapitał własny to wartość rynkowa aktywów posiadanych przez akcjonariuszy po spłaceniu wszystkich długów. W rachunkowości kapitał własny odnosi się do wartości księgowej kapitału własnego akcjonariusza w bilansie, która jest równa wartości aktywów minus pasywa. Termin „kapitał własny” w finansach i rachunkowości wiąże się z pojęciem sprawiedliwego i równego traktowania
