Ryzyko niewykonania zobowiązania, zwane również prawdopodobieństwem niewypłacalności, to prawdopodobieństwo, że pożyczkobiorca nie dokona pełnej i terminowej spłaty kwoty głównej i odsetek, zgodnie z warunkami danego dłużnego papieru wartościowego. Ryzyko kredytowe, wraz z dotkliwością strat, jest jednym z dwóch elementów ryzyka kredytowego. Ryzyko kredytowe Ryzyko kredytowe to ryzyko straty, które może wyniknąć z nieprzestrzegania przez którąkolwiek ze stron warunków umowy finansowej.
Ocena ryzyka niewykonania zobowiązania
Chociaż często przydatne jest rozważenie całego rozkładu potencjalnych strat i odpowiadających im prawdopodobieństw, na ogół wygodnie jest obliczyć prosty wskaźnik ryzyka, który uwzględnia pojedyncze prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania i wagę straty. Wskaźnik nazywa się oczekiwaną stratą i można go obliczyć w następujący sposób:
Oczekiwana strata = prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania x dotkliwość strat
Ocena ryzyka niewykonania zobowiązania jest niezbędnym krokiem w wycenie obligacji rządowych i korporacyjnych lub kredytowych instrumentów pochodnych, takich jak swapy ryzyka kredytowego (CDS) Swap ryzyka kredytowego Swap ryzyka kredytowego (CDS) jest rodzajem kredytowego instrumentu pochodnego, który zapewnia kupującemu ochrona przed niewykonaniem zobowiązania i innymi zagrożeniami. Kupujący CDS dokonuje okresowych płatności na rzecz sprzedającego do terminu zapadalności kredytu. W umowie sprzedawca zobowiązuje się, że w przypadku niewywiązania się przez emitenta z zobowiązań, sprzedający zapłaci kupującemu wszystkie składki i odsetki. Ponieważ obligacje wysokiej jakości generalnie charakteryzują się niskimi wskaźnikami niewykonania zobowiązania, ocena ryzyka niewykonania zobowiązania dla takich instrumentów jest na ogół ważniejsza niż oszacowanie wagi straty w przypadku niewykonania zobowiązania.
Dlatego ryzyko niewykonania zobowiązania jest kluczowe przy określaniu ceny i rentowności instrumentów finansowych. Wyższe ryzyko niewypłacalności generalnie odpowiada wyższym stopom procentowym, a emitentom obligacji, którzy są obarczeni wyższym ryzykiem niewypłacalności, często będzie miał trudny dostęp do rynków kapitałowych (co może mieć wpływ na potencjał finansowania).
Zdolność pożyczkowa
Chociaż definicja ryzyka niewykonania zobowiązania jest dość prosta, jego pomiar już nie. Poziom ryzyka niewykonania zobowiązania zależy głównie od zdolności kredytobiorcy; to znaczy zdolność pożyczkobiorcy do terminowej spłaty zadłużenia. Na zdolność pożyczkobiorcy wpływa wiele czynników, które omówiono poniżej.
1. Kondycja finansowa dłużnika
- Jeśli inne warunki są równe, firmy o wysokim poziomie zadłużenia w stosunku do przepływów pieniężnych, rezerw gotówkowych lub aktywów będą generalnie miały mniejszą zdolność kredytową niż te, które mają wolne lub słabe saldo dług.
- Kondycję finansową dłużnika ogólnie ocenia się poprzez dogłębną analizę podstaw, w tym analizę rentowności, przepływów pieniężnych, wskaźników pokrycia Wskaźnik pokrycia Wskaźnik pokrycia służy do pomiaru zdolności firmy do spłaty zobowiązań finansowych. Wyższy wskaźnik oznacza większą zdolność do wywiązywania się z zobowiązań, płynności i dźwigni finansowej.
2. Cykl koniunkturalny i uwarunkowania branżowe
- Na wyniki przedsiębiorstwa mogą negatywnie wpływać zewnętrzne warunki gospodarcze lub problemy, z którymi borykają się jego klienci lub dostawcy.
- W czasach pogorszenia koniunktury makroekonomicznej lub słabości branżowej, nawet stosunkowo zdrowe przedsiębiorstwa mogą stanąć w obliczu pogorszenia się zdolności kredytowej. Zdolność kredytowa Zdolność kredytowa, mówiąc najprościej, jest „godna” lub zasługująca na kredyt. Jeżeli pożyczkodawca jest przekonany, że pożyczkobiorca spłaci swoje zobowiązanie w terminie, uznaje się, że ma on zdolność kredytową. oraz wzrost ryzyka niewypłacalności ich obligacji.
- I odwrotnie, w okresie boomu gospodarczego lub bardzo dobrego okresu dla określonej branży, nawet przedsiębiorstwa o stosunkowo słabej kondycji finansowej i słabej pozycji konkurencyjnej mogą doświadczyć poprawy zdolności kredytowej i spadku ryzyka niewypłacalności.
3. Ryzyko walutowe
- Jeżeli firma jest dłużna w jednej walucie, ale generuje przepływy pieniężne w innej, będzie narażona na skutki wahań kursów walut.
- Wysoka zmienność na rynkach walutowych, jeśli nie jest odpowiednio zabezpieczona, może mieć istotny wpływ na stabilność finansową i zdolność kredytową przedsiębiorstwa.
4. Czynniki polityczne i praworządność
- Kwestie geopolityczne, takie jak wojna, zmiany reżimu lub skorumpowane środowisko, mogą utrudnić dłużnikowi skuteczne i wydajne ściąganie płatności lub dochodzenie swoich praw jako wierzyciela.
- Pozostałe warunki są równe, obligacje emitowane przez firmy w krajach o niespokojnym lub niepewnym środowisku społeczno-politycznym będą wiązały się z wyższym ryzykiem niewypłacalności niż obligacje emitowane przez firmy w bardziej stabilnych i bardziej przewidywalnych warunkach.
5. Inne ryzyka
- Niektóre rodzaje ryzyka mogą być trudniejsze, a czasami niemożliwe do zmierzenia.
- Przykłady obejmują ryzyko sporów sądowych, ryzyko środowiskowe i narażenie na klęski żywiołowe.
Agencje ratingowe
Agencje ratingowe, takie jak Fitch Ratings, Moody's Investors Services i Standard & Poor's, odgrywają kluczową rolę w ocenie ryzyka niewykonania zobowiązania. Agencje ratingowe używają podobnych, opartych na symbolach ocen, które podsumowują ich ocenę ryzyka niewypłacalności obligacji. Agencje stosują ratingi do wszystkich rodzajów obligacji, w tym obligacji korporacyjnych, rządowych, rządowych, komunalnych, ponadnarodowych, papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami i tak dalej.
Oceny obligacji
Większość obligacji korporacyjnych i rządowych otrzyma na ogół ratingi od co najmniej dwóch agencji. Ratingi są podzielone na dwie główne kategorie - rating inwestycyjny i nieinwestycyjny , zwane także „wysokodochodowymi” lub „śmieciowymi” - oraz podkategorie, które bardziej szczegółowo definiują ryzyko niewykonania zobowiązania przez papier wartościowy.
Obligacje o ratingu potrójnym A (tj. „AAA” lub „Aaa”) są postrzegane jako obligacje najwyższej jakości i niosące najniższy poziom ryzyka niewykonania zobowiązania. W miarę obniżania się z ratingów AAA rośnie prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania, chociaż tylko poniżej „BB–” lub „Baa3” papier ten traci rating na poziomie inwestycyjnym, stając się papierem wartościowym nieinwestycyjnym.
Oprócz ratingu opartego na symbolach agencje zazwyczaj przedstawiają perspektywę ratingów, która może być pozytywna , stabilna lub negatywna , lub inne wskazówki dotyczące prawdopodobnego kierunku ratingów, takie jak „przegląd w celu obniżenia oceny”.
Więcej zasobów
Finance oferuje Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ Certification Akredytacja Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ to globalny standard dla analityków kredytowych obejmujący finanse, rachunkowość, analizę kredytową, analizę przepływów pieniężnych, modelowanie zobowiązań, pożyczki spłaty i nie tylko. program certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, pomocne będą następujące zasoby:
- Emitenci obligacji Emitenci obligacji Istnieją różne rodzaje emitentów obligacji. Ci emitenci obligacji tworzą obligacje, aby pożyczać środki od posiadaczy obligacji, które mają być spłacane w terminie zapadalności.
- Analiza ryzyka kredytowego Analiza ryzyka kredytowego Analizę ryzyka kredytowego można traktować jako rozszerzenie procesu alokacji kredytów. Po złożeniu wniosku przez osobę fizyczną lub firmę do banku lub instytucji finansowej o pożyczkę instytucja pożyczkowa analizuje potencjalne korzyści i koszty związane z pożyczką.
- Oczekiwana stopa niewykonania zobowiązania Przewidywana częstotliwość niewykonania zobowiązania (EDF) Oczekiwana częstotliwość niewykonania zobowiązania (EDF) to miara kredytowa opracowana przez Moody's Analytics jako część modelu KMV. EDF mierzy prawdopodobieństwo, że a
- Stopa wolna od ryzyka Stopa wolna od ryzyka Stopa zwrotu wolna od ryzyka to stopa procentowa, jakiej inwestor może oczekiwać od inwestycji obarczonej zerowym ryzykiem. W praktyce przyjmuje się, że stopa wolna od ryzyka jest równa odsetkom płaconym od trzymiesięcznego bonu skarbowego, co jest ogólnie najbezpieczniejszą inwestycją, jaką może dokonać inwestor.
