Podstawowym sposobem zarabiania pieniędzy przez rząd Stanów Zjednoczonych jest opodatkowanie. W sekcji 8 pierwszego artykułu Konstytucji Kongresowi Stanów Zjednoczonych przysługuje prawo do cedowania i pobierania podatków. Istnieje kilka źródeł dochodów podatkowych. Podział dochodów podatkowych rządu federalnego przedstawia się następująco:
- 45% pochodzi z podatku dochodowego od osób fizycznych
- 39% pochodzi z podatków na ubezpieczenie społeczne i Medicare
- 12% pochodzi z podatku dochodowego od osób prawnych
- 4% pochodzi z podatków od majątku, darowizn i innych różnych podatków
Należy jednak zauważyć, że ponieważ połowa Social Security Social Security jest programem rządu federalnego Stanów Zjednoczonych, który zapewnia ubezpieczenie społeczne i świadczenia osobom o niewystarczających dochodach lub bez. Pierwsze podatki socjalne i medyczne są pobierane bezpośrednio z dochodu osoby fizycznej, co oznacza, że rząd uzyskuje 65% swoich dochodów podatkowych od osób fizycznych.
Podsumowanie
- Rząd generuje dochody głównie poprzez nakładanie podatków - indywidualnych podatków dochodowych, podatków na ubezpieczenie społeczne / Medicare i podatków korporacyjnych.
- Rząd generuje również dochody poprzez emisję instrumentów dłużnych, takich jak obligacje skarbowe, bony skarbowe i bony skarbowe - papiery wartościowe o różnych stopach zapadalności.
- Mniej tradycyjną metodą generowania dochodu jest nałożenie tak zwanego „podatku inflacyjnego”, kiedy Rezerwa Federalna po prostu drukuje więcej pieniędzy.
Dochody z zadłużenia
Rząd musi co roku generować wystarczającą ilość pieniędzy na pokrycie swoich wydatków, zgodnie z rocznym budżetem. Jak wspomniano wcześniej, dąży do osiągnięcia swojego celu przede wszystkim poprzez pobór podatków. Jeśli rząd zbierze w ciągu roku więcej podatków, niż musi pokryć swoje wydatki, wówczas kraj zaksięguje nadwyżkę budżetową. Jeżeli jednak pobór podatków nie pokrywa rocznych wydatków, wówczas rząd federalny ma deficyt.
Należy zauważyć, że rząd Stanów Zjednoczonych ma deficyt - który zwykle wynosi około 3% całej gospodarki - przez ostatnie 45 lat, czyli mniej więcej od czasu, gdy były prezydent Richard Nixon zdjął ten kraj ze złota. standard. Rezygnacja ze standardu złota i porozumienia z Bretton Woods Porozumienie z Bretton Woods Porozumienie z Bretton Woods zostało osiągnięte podczas szczytu w New Hampshire w USA w 1944 r. W miejscu o tej samej nazwie. Porozumienie osiągnęło 730 delegatów, którzy byli przedstawicielami 44 krajów sojuszniczych, które wzięły udział w szczycie. Delegaci, w ramach porozumienia, wykorzystali standard złota do stworzenia stałej wymiany walut w 1971 r., A pod koniec dekady nastąpiła hiperinflacja.
Deficyt na poziomie federalnym jest prawie określony na 2020 r., Głównie dzięki ogromnemu długowi federalnemu. Dług podwoił się pod rządami byłego prezydenta George'a W. Busha (z 5 bilionów do 10 bilionów dolarów), a następnie podwoił się ponownie za czasów byłego prezydenta Baracka Obamy (z 10 bilionów do 20 bilionów dolarów). Począwszy od 2019 r. Obsługa długu publicznego - tylko spłata odsetek - wymagała ponad pół biliona dolarów (około 590 miliardów dolarów).
W szczególnie trudnych latach - takich jak światowy kryzys finansowy w 2008 r. 2008-2009 Globalny kryzys finansowy Globalny kryzys finansowy z lat 2008-2009 odnosi się do ogromnego kryzysu finansowego, z jakim borykał się świat w latach 2008-2009. Kryzys finansowy odcisnął piętno na osobach fizycznych i instytucje na całym świecie, co ma głęboki wpływ na miliony Amerykanów. Instytucje finansowe zaczęły tonąć, wiele zostało wchłoniętych przez większe podmioty, a rząd USA został zmuszony do zaoferowania pomocy finansowej (i najprawdopodobniej zapowiadającej się recesji w 2020 r.) - wydatki rządowe rosną w celu pokrycia programów opartych na potrzebach, takich jak jako zasiłki dla bezrobotnych, Medicaid i bony żywnościowe. Podczas recesji rząd zazwyczaj pobiera mniej całkowitych dochodów z podatków, ponieważ osoby fizyczne pracują mniej godzin, a zatem płacą mniej podatków dochodowych.
Aby pokryć wszelkie niedobory, rząd generuje dochody poprzez pożyczanie pieniędzy poprzez emisję instrumentów finansowych, takich jak obligacje skarbowe. Obligacje są efektywnym sposobem na dywersyfikację portfeli inwestycyjnych dla osób fizycznych, instytucji i innych krajów, jednocześnie pomagając rządowi w ułatwieniu jego wydatków.
Rząd Stanów Zjednoczonych ma do dyspozycji cztery podstawowe instrumenty dłużne. Oprócz obligacji skarbowych może również wykorzystywać bony skarbowe, bony skarbowe i skarbowe papiery wartościowe chronione przed inflacją (TIPS).
Największym posiadaczem amerykańskich papierów wartościowych jest Japonia, która w 2019 r. Wyprzedziła obecnie drugie miejsce w Chinach. Na koniec 2019 r. Japonia miała około 1,2 bln USD w amerykańskich obligacjach skarbowych. Pozostałymi głównymi posiadaczami papierów skarbowych USA są - kolejno - Chiny, Wielka Brytania i Brazylia.
Podatek od „drukowanych pieniędzy”
Rząd Stanów Zjednoczonych ma inną, mniej tradycyjną metodę generowania dochodów - Rezerwa Federalna po prostu drukuje więcej pieniędzy! Ale w jaki sposób generuje dochody? Weź pod uwagę, że przed 1933 r. Gospodarka Stanów Zjednoczonych była oparta na standardzie złota - rząd nie mógł po prostu drukować waluty według własnego uznania. Mogła jedynie produkować gotówkę w przybliżeniu równą temu, co posiadała w fizycznym złocie, ponieważ wszystkie banknoty Rezerwy Federalnej w tamtym czasie były wymienialne na złoto.
To ograniczenie zdolności rządu do drukowania pieniędzy zostało skutecznie zniesione, gdy były prezydent Nixon porzucił standard złota. Teraz rząd może wprowadzić podatek inflacyjny. Ponieważ Rezerwa Federalna drukuje więcej pieniędzy, zwiększając podaż pieniądza, powoduje to inflację, która zmniejsza siłę nabywczą każdego dolara amerykańskiego. Dotyczy to fizycznych rachunków w portfelu osoby lub pieniędzy na koncie bankowym osoby.
Rząd drukuje pieniądze na zakup rzeczy, a tym samym zmniejsza wartość pieniędzy, które każdy posiada. Oznacza to, że rząd w zasadzie opodatkował osobę fizyczną za przedmioty, za które wydrukował pieniądze.
Krach roku 2020
Kryzys gospodarczy 2020 r. Kryzys gospodarczy 2020 r. Kryzys gospodarczy 2020 r. Został przyspieszony przez pandemię COVID-19. Nagłe pojawienie się wirusa, jego szybkie rozprzestrzenianie się i niepewność co do tego, jak wywołała pandemia koronawirusa, doprowadziły do wydrukowania przez Rezerwę Federalną bezprecedensowych kwot pieniędzy. Od 1 maja 2020 r. Pomoc finansowa rządu USA i programy ratunkowe związane z pandemią przekroczyły już cały budżet z poprzedniego roku w wysokości 4,4 bln USD. Wielu ekonomistów obawia się, że masowa ekspansja podaży pieniądza przez Fed może ostatecznie doprowadzić do gwałtownej inflacji.
Ucz się więcej
Mamy nadzieję, że lektura wyjaśnień Finance na temat sposobu zarabiania pieniędzy przez rząd sprawiła Ci wiele radości. Finance jest oficjalnym dostawcą globalnego certyfikatu Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ Akredytacja Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ to globalny standard dla analityków kredytowych obejmujący finanse, księgowość, analizę kredytową, analizę przepływów pieniężnych , modelowanie warunków umowy, spłaty pożyczek i nie tylko. program certyfikacji, mający pomóc każdemu zostać światowej klasy analitykiem finansowym. Poniższe zasoby finansowe będą pomocne w dalszej edukacji finansowej:
- Rezerwa Federalna (Fed) Rezerwa Federalna (Fed) Rezerwa Federalna to bank centralny Stanów Zjednoczonych i organ finansowy odpowiedzialny za największą na świecie gospodarkę wolnorynkową.
- Podatek od spadków Podatek od spadków Podatek od spadków to podatek płacony przez osobę lub osoby, które dziedziczą majątek (pieniądze lub majątek) zmarłej osoby. W niektórych jurysdykcjach terminy „podatek od nieruchomości” i „podatek od spadków” mogą być używane zamiennie.
- Deficyt budżetowy Deficyt budżetowy Deficyt budżetowy występuje, gdy wydatki rządowe przekraczają dochody z podatków i innych źródeł. Jest najczęściej stosowany do budżetów rządowych.
- Podatek na ubezpieczenie społeczne Podatek na ubezpieczenie społeczne Amerykański podatek na ubezpieczenie społeczne odnosi się do podatku nakładanego zarówno na pracownika, jak i pracodawcę, aby pomóc pokryć koszty ubezpieczenia społecznego. W trakcie
