Transakcje bazowe to strategia arbitrażu finansowego, która obejmuje handel instrumentem finansowym, takim jak finansowy instrument pochodny lub towar. Towary Towary to kolejna klasa aktywów, podobnie jak akcje i obligacje. Jednak różnią się w tym sensie, że są produktami pochodzącymi z ziemi, do których należą bawełna, ropa, gaz, kukurydza, pszenica, pomarańcze, złoto i uran. Zasadniczo towary są surowcami, a ich motywem jest czerpanie korzyści z widocznej błędnej wyceny papierów wartościowych. Nazywa się to również handlem cash-and-carry.
Obrót podstawowy ma miejsce, gdy inwestor uważa, że papiery wartościowe, w które zainwestował, są niewłaściwie wycenione. Aby wypełnić lukę, handlowcy przeprowadzają transakcje bazowe, aby czerpać z tego korzyści, unikając wszystkich postrzeganych potencjalnych strat w tym procesie.
Szybkie podsumowanie:
- Transakcje bazowe to strategia handlu opartego na arbitrażu finansowym, która obejmuje handel instrumentem finansowym, takim jak finansowy instrument pochodny lub towar, w celu czerpania zysków z widocznej błędnej wyceny papierów wartościowych.
- Transakcje bazowe są przeprowadzane z wrażenia lub gdy przedsiębiorca jest zdania, że papiery wartościowe, w które zainwestował, są niewłaściwie wycenione.
- Aby wykonać podstawową transakcję handlową, trader po prostu zająłby pozycję długą na towar, instrument pochodny lub instrument bazowy, które postrzegają jako niedowartościowane, i wybrałby pozycję krótką dla instrumentu pochodnego lub instrumentu bazowego, który uważa za przeszacowany.
Podstawowy handel - instrumenty handlowe
Transakcje bazowe są najczęściej związane z finansowymi instrumentami pochodnymi lub towarami, które są między sobą płynne. Obejmują one kontrakty futures Kontrakt futures Kontrakt futures to umowa kupna lub sprzedaży instrumentu bazowego w późniejszym terminie za z góry określoną cenę. Jest również znany jako instrument pochodny, ponieważ kontrakty terminowe wywodzą swoją wartość z aktywów bazowych. Inwestorzy mogą nabyć prawo do kupna lub sprzedaży instrumentu bazowego w późniejszym terminie za z góry określoną cenę. , kontrakty walutowe, kontrakty na instrumenty dłużne itp. Aby wykonać podstawową transakcję handlową, trader po prostu zająłby pozycję długą na towar, instrument pochodny lub instrument bazowy, które uważają za niedowartościowane i wybrałby pozycję krótką dla instrumentu bazowego lub instrumentu pochodnego, który postrzega. być przewartościowany.
Jednak, aby osiągnąć legalny i znaczny zysk, przedsiębiorca często podejmuje hojną dźwignię finansową, decydując się na długie i krótkie pozycje Długie i krótkie pozycje W inwestowaniu długie i krótkie pozycje reprezentują kierunkowe zakłady inwestorów, że albo zabezpieczenie pójdzie w górę (gdy jest długi) lub w dół (gdy jest krótki). W obrocie aktywami inwestor może zajmować dwa rodzaje pozycji: długie i krótkie. Inwestor może kupić aktywa (zajmując pozycję długą) lub je sprzedać (zajmując pozycję krótką). . Jest to najbardziej znaczące ryzyko w handlu bazowym, które zazwyczaj podejmuje trader, ponieważ zyski są bardzo korzystne i korzystne. Podstawa handlu jest obliczana w następujący sposób:
1. Długa pozycja
Pozycja długa w świecie handlowym odnosi się do kupowania i posiadania akcji, towarów itp., Co do których trader spodziewa się korzystnych perspektyw handlowych, tj. Wzrostu ich wartości w przyszłości. Decydowanie się na zajęcie długiej pozycji jest po prostu określane jako „długie”, a o przedsiębiorcy mówi się po prostu, że „zajmuje pozycję długą”.
2. Pozycja krótka
Krótka pozycja jest dokładnym przeciwieństwem długiej pozycji. Kiedy trader przewiduje przyszły spadek lub spadek ceny papieru wartościowego, sprzedaje papier wartościowy z zamiarem lub pomysłem odkupienia go po późniejszej niższej cenie. W związku z tym przedsiębiorca sprzedając papiery wartościowe „brakuje” papierów wartościowych i zamierza je nabyć po przyszłej niższej cenie.
Znaczące ryzyko transakcji bazowych - dźwignia finansowa
Dźwignia finansowa to po prostu wykorzystanie pożyczonego finansowania lub pożyczonego kapitału do sfinansowania inwestycji tradera. Najczęściej stosowana jest jako strategia inwestycyjna polegająca na wykorzystaniu pożyczonego kapitału (w tym różnego rodzaju instrumentów finansowych) w celu zwiększenia potencjalnego zwrotu z inwestycji.
O ile taki sposób finansowania inwestycji wiąże się z dużym ryzykiem, jest on jednocześnie bardzo owocny i opłacalny, jeśli jest właściwie stosowany. Właśnie dlatego inwestorzy podejmują ryzyko, zwłaszcza przewidując korzystny zwrot w końcu. Zajęcie krótkiej pozycji przy użyciu dźwigni wiąże się z nieograniczonym ryzykiem spadku, ponieważ cena aktywa nie ma górnej granicy.
Powiązane odczyty
Finance oferuje program Financial Modeling & Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, z programem certyfikacji dla tych, którzy chcą przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją karierę, pomocne będą następujące zasoby:
- Ryzyko podstawy Ryzyko podstawy jest to ryzyko, że cena kontraktów futures może nie zmieniać się w normalnej, stałej korelacji z ceną aktywów bazowych, tak aby zanegować skuteczność strategii zabezpieczającej w minimalizowaniu narażenia tradera na potencjalną stratę. Ryzyko bazowe jest akceptowane przy próbie zabezpieczenia się przed ryzykiem cenowym.
- Data wygaśnięcia (instrumenty pochodne) Data wygaśnięcia (instrumenty pochodne) Data wygaśnięcia w instrumentach pochodnych odnosi się do dnia, w którym wygasają opcje lub kontrakty futures. Innymi słowy, data wygaśnięcia to ostatni dzień
- Pozagiełdowe (OTC) Pozagiełdowe (OTC) Pozagiełdowe (OTC) to obrót papierami wartościowymi pomiędzy dwoma kontrahentami, dokonywany poza formalnymi giełdami i bez nadzoru regulatora giełdowego. Handel pozagiełdowy odbywa się na rynkach pozagiełdowych (zdecentralizowane miejsce bez fizycznej lokalizacji) za pośrednictwem sieci dealerskich.
- Handel spreadem Handel spreadem Handel spreadem - znany również jako handel wartościami względnymi - to metoda handlu, w ramach której inwestor jednocześnie kupuje jeden papier wartościowy i sprzedaje
