Pozabankowe firmy finansowe, zwane także niebankowymi instytucjami finansowymi, to firmy oferujące usługi i produkty finansowe, które nie są oficjalnie uznawane za bank z pełną licencją bankową.
Ogólnie rzecz biorąc, różnica między uznanym bankiem a pozabankową firmą finansową polega na tym, że firmy pozabankowe nie mogą przyjmować tradycyjnych depozytów na żądanie. Wpłaty na żądanie to środki zgromadzone na rachunku bankowym, które można wypłacić w dowolnym momencie, zwykle w formie rachunku czekowego Rachunek czekowy Rachunek bieżący to rodzaj rachunku depozytowego, który osoby fizyczne otwierają w instytucjach finansowych w celu wypłaty i wpłaty pieniędzy . Rachunek bieżący, nazywany również rachunkiem transakcyjnym lub na żądanie, jest bardzo płynny. Mówiąc prościej, zapewnia użytkownikom szybki dostęp do ich pieniędzy. .
Wyjaśnienie niebankowej firmy finansowej
Pozabankowe firmy finansowe nie podlegają przepisom bankowym ani zwykłemu nadzorowi władz federalnych, za którym zwykle odpowiadają uznane banki. Rodzaje firm uważanych za NBFC są następujące:
- Instytucje łączące ryzyko
- Firmy oferujące ubezpieczenia na życie i zdrowie Ubezpieczyciele na życie i zdrowie Ubezpieczyciele na życie i zdrowie (L&H) to firmy, które zapewniają ubezpieczenie od ryzyka utraty życia i kosztów leczenia poniesionych w wyniku choroby lub urazów. Klient - nabywca polisy ubezpieczeniowej - opłaca składkę ubezpieczeniową za ochronę.
- Towarzystwa ubezpieczeń majątkowych i osobowych
- Firmy reasekuracyjne Firmy reasekuracyjne Firmy reasekuracyjne, zwane również reasekuratorami, to firmy, które zapewniają ubezpieczenia firmom ubezpieczeniowym. Innymi słowy, zakłady reasekuracji to firmy, które otrzymują zobowiązania ubezpieczeniowe od firm ubezpieczeniowych.
- Specjalistyczne firmy ubezpieczeniowe
- Instytucje oszczędnościowe
- Fundusze emerytalne
- Fundusze inwestycyjne
- Fundusze rynku pieniężnego
- Fundusze private equity
- Fundusze hedgingowe Hedge Fund Fundusz hedgingowy, alternatywny instrument inwestycyjny, to partnerstwo, w ramach którego inwestorzy (inwestorzy akredytowani lub inwestorzy instytucjonalni) łączą pieniądze i
- Fundusze venture capital
- Animatorzy rynku
- Instytucje maklerskie
- Wyspecjalizowani pożyczkodawcy
- Pożyczkodawcy nieruchomości
- Firmy leasingowe
- Pożyczkodawcy do wypłaty
- Ogólni dostawcy usług finansowych
- Firmy zajmujące się bankowością inwestycyjną
- Agencje ratingowe
- Firmy konsultingowe w zakresie zarządzania
- Doradcy finansowi
- Sprzedawcy i maklerzy papierów wartościowych
NBFC w Stanach Zjednoczonych zasadniczo podlegają regulacjom Ustawy Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów Ustawa Dodda-Franka Ustawa Dodda-Franka, czyli Ustawa o reformie Wall Street i ochronie konsumentów z 2010 r., Została uchwalona w prawie Administracja Obamy w odpowiedzi na kryzys finansowy 2008 roku. Starała się wprowadzić istotne zmiany w regulacji finansowej i stworzyć nowe agencje rządowe, których zadaniem będzie implementacja różnych klauzul w prawie. . Ustawa została przyjęta w 2010 roku w ramach szeroko zakrojonej reformy finansowej w Stanach Zjednoczonych w odpowiedzi na globalny kryzys finansowy 2008 roku.
Celem ustawy Dodda-Franka była reforma określonych sektorów systemu finansowego, które były przyczyną kryzysu finansowego. Wśród firm były banki, kredytodawcy hipoteczni i agencje ratingowe.
Skutki światowego kryzysu finansowego z 2008 r
NBFC przed ustawą Dodda-Franka były nazywane „równoległymi bankami”, aby opisać je jako szybko rozwijające się mnóstwo instytucji, które przyczyniły się do powstania środowiska pożyczkowego łatwego pieniądza. Krach na rynku kredytów hipotecznych typu subprime i kryzys finansowy, który po nim nastąpił, były bezpośrednim skutkiem tego, że „równoległe banki” stały się zbyt widoczne i pozbawione wystarczających regulacji.
W działania, które doprowadziły do kryzysu finansowego, zaangażowanych było wiele bardzo dużych i znaczących firm inwestycyjnych i domów maklerskich. Po kryzysie finansowym tradycyjne banki znalazły się pod intensywnym mikroskopem regulacyjnym. Doprowadziło to do znacznego ograniczenia akcji kredytowej, gdyż zaostrzyły się przepisy dotyczące udzielania i innej działalności kredytowej. Jednak popyt na pożyczki pozostał taki sam, a NBFC były w stanie wypełnić lukę finansowania.
Po światowym kryzysie finansowym w 2008 r. NBFC były w stanie bardzo szybko rosnąć w różnych branżach.
Różnice między krajami
Istnienie NBFC jest bardziej widoczne w niektórych lokalizacjach geograficznych niż w innych. Na przykład w Kanadzie NBFC są znacznie mniej widoczne niż w USA. Wynika to z różnych warunków konkurencji między tymi dwoma krajami. Kanadyjski sektor bankowy jest znacznie bardziej skoncentrowany, przypominając oligopol oligopolu. Termin „oligopol” odnosi się do branży, w której działa tylko niewielka liczba firm. W przypadku oligopolu żadna pojedyncza firma nie ma dużej władzy rynkowej. Zatem żadna pojedyncza firma nie jest w stanie podnieść swoich cen powyżej ceny.
Oligopol to branża zdominowana przez niewielką grupę dużych firm. Firmy te mają silną siłę cenową i większą kontrolę rynkową niż inne firmy. Banki kanadyjskie są w pełni zdywersyfikowane i zapewniają pełen zakres usług finansowych, w tym większość funkcji, które normalnie wykonywałaby niebankowa firma finansowa, takich jak ubezpieczenia, zarządzanie majątkiem, bankowość inwestycyjna i usługi maklerskie.
W przeciwieństwie do tego amerykański sektor bankowy jest znacznie bardziej rozdrobniony. Rozdrobniona branża to taka, w której firmy silnie konkurują i nie ma grupy firm, które dominują. Oznacza to, że istnieje znacznie większa konkurencja między mniejszymi firmami i większe możliwości rozwoju NBFC.
Kontrowersje z NBFC
Wielu argumentowałoby, że NBFC to podstawowe usługi, które świadczą inne usługi, których tradycyjne banki nie spełniają i które są w stanie specjalizować się w usługach i osiągać lepsze wyniki. Takie instytucje pomagają zaspokoić popyt na kredyt wymagany przez osoby fizyczne i przedsiębiorstwa, którego banki nie są w stanie udzielić.
Jednak fakt, że NBFC nie są regulowane tak mocno jak banki, stwarza dodatkowe ryzyko. Na takie ryzyko zwrócono uwagę podczas globalnego kryzysu finansowego w 2008 r., Kiedy praktyki pożyczkowe firm nie były kontrolowane, co przyniosło katastrofalne skutki.
Idąc dalej, jasne jest, że firmy są niezbędne, aby sprostać wymaganiom rynków finansowych. Należy jednak wprowadzić większy nadzór regulacyjny, aby upewnić się, że złe praktyki nie są przestrzegane, tak jak w 2008 roku.
Więcej zasobów
Finance jest oficjalnym dostawcą Certyfikatu Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ Akredytacja Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ to globalny standard dla analityków kredytowych obejmujący finanse, rachunkowość, analizę kredytową, analizę przepływów pieniężnych, modelowanie warunków umowy, spłaty pożyczek i nie tylko. program certyfikacji, mający na celu przekształcenie każdego w światowej klasy analityka finansowego.
Aby pomóc Ci zostać światowej klasy analitykiem finansowym i rozwinąć swoją karierę w pełnym zakresie, te dodatkowe zasoby będą bardzo pomocne:
- Fundusz emerytalny Fundusz emerytalny Fundusz emerytalny to fundusz, który gromadzi kapitał do wypłaty jako emerytura dla pracowników, którzy przechodzą na emeryturę po zakończeniu kariery zawodowej.
- Fundusze połączone Fundusze połączone Fundusze zbiorcze to termin używany do zbiorczego określenia zestawu pieniędzy od inwestorów indywidualnych łącznie, tj. „Zebranych” razem do celów inwestycyjnych
- Fundusze Private Equity Fundusze Private Equity Fundusze private equity to pule kapitału, które można zainwestować w przedsiębiorstwa, które stanowią szansę na wysoką stopę zwrotu. Pochodzą ze stałym
- Ubezpieczyciele mienia i wypadków Ubezpieczyciele mienia i wypadków Ubezpieczyciele mienia i wypadków (P&C) to firmy, które zapewniają ubezpieczenie majątku (np. Domu, samochodu itp.), A także ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej za wypadki, obrażenia i uszkodzenia innych osób lub ich mienia.
