Co to jest model wieloczynnikowy?

Model wieloczynnikowy to połączenie różnych elementów lub czynników, które są skorelowane ze zwrotami aktywów. Model wykorzystuje wspomniane czynniki do wyjaśnienia równowagi rynkowej i cen aktywów. W modelach wieloczynnikowych różne czynniki są powiązane z pewnymi cechami (takimi jak ryzyko) i pomagają określić wagę lub znaczenie tego czynnika podczas obliczania ceny aktywów lub zwrotu.

Typową miarą ryzyka jest beta, mierząca ryzyko systemowe. Ryzyko systemowe Ryzyko systemowe można zdefiniować jako ryzyko związane z upadkiem lub upadkiem przedsiębiorstwa, branży, instytucji finansowej lub całej gospodarki. Jest to ryzyko poważnej porażki systemu finansowego, w wyniku której pojawia się kryzys, gdy dostawcy kapitału tracą zaufanie do użytkowników kapitału zabezpieczenia w stosunku do rynku. Modele wieloczynnikowe są powszechnie stosowane przez zarządzających aktywami do podejmowania decyzji inwestycyjnych i oceny odpowiedniego ryzyka związanego z inwestycjami.

Podsumowanie

• Model wieloczynnikowy to połączenie różnych elementów lub czynników, które są skorelowane ze zwrotami aktywów. Model wykorzystuje wspomniane czynniki do wyjaśnienia równowagi rynkowej i cen aktywów.
• Trzy główne typy modeli wieloczynnikowych to modele czynników makroekonomicznych, modele czynników podstawowych i modele czynników statystycznych.
• Arbitrage Pricing Theory (APT) to model używany do opisania oczekiwanego zwrotu z aktywów lub portfela jako liniowej funkcji ryzyka aktywów w odniesieniu do określonych czynników.

Typy modeli wieloczynnikowych

Modele wieloczynnikowe można stosować we wszystkich branżach, czy to w finansach, ekonomii czy matematyce. Ogólnie można sklasyfikować trzy typy modeli wieloczynnikowych na podstawie rodzaju zastosowanych czynników:

1. Modele czynników makroekonomicznych

W makroekonomicznych modelach czynników czynniki są powiązane z niespodziankami w zmiennych makroekonomicznych, które pomagają wyjaśnić zwroty z klas aktywów. Niespodziewany lub przyrostowy zwrot można obliczyć jako wartość rzeczywistą pomniejszoną o wartość prognozowaną, a średni zwrot wynosi zazwyczaj zero.

2. Podstawowe modele czynnikowe

W modelach fundamentalnych czynnikami są cechy akcji lub spółek, które można wykorzystać do wyjaśnienia zmian cen akcji. Przykładami takich czynników są: stosunek ceny do zysku. Cena do zysku. Cena do zysku. Cena do zysku. Cena do zysku (wskaźnik P / E) to stosunek ceny akcji spółki do zysku na akcję. Daje inwestorom lepsze poczucie wartości przedsiębiorstwa. Wskaźnik P / E pokazuje oczekiwania rynku i jest ceną, jaką musisz zapłacić za jednostkę bieżących (lub przyszłych) zarobków, kapitalizacji rynkowej i dźwigni finansowej. Fundamentalne modele czynnikowe wykorzystują zwroty z aktywów, a po określeniu wrażliwości czynników, zwroty są obliczane przez przeprowadzanie regresji.

3. Statystyczne modele czynnikowe

W statystycznych modelach czynnikowych metody statystyczne są stosowane do danych historycznych dotyczących zwrotów i służą do wyjaśniania kowariancji w danych.

Modele z trzema, czterema i pięcioma czynnikami

Budowa modeli wieloczynnikowych jest interesującym procesem iz biegiem czasu w dziedzinie finansów pojawiło się kilka różnych typów modeli. Poniżej omówimy trzy różne typy modeli wieloczynnikowych i ich odpowiednie czynniki wykorzystywane do uzyskiwania zwrotów:

1. Fama-francuski model trójczynnikowy

Fama-French wykorzystuje czynniki wielkości i wartości do określania zwrotów z aktywów. Jest to lepsze podejście niż model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) to model, który opisuje związek między oczekiwanym zwrotem a ryzykiem papieru wartościowego. Formuła CAPM pokazuje, że zwrot z papieru wartościowego jest równy stopie zwrotu bez ryzyka powiększonej o premię za ryzyko w oparciu o wartość beta tego papieru, ponieważ CAPM wyjaśnia tylko 70% zdywersyfikowanych zwrotów z portfela, podczas gdy Fama-French wyjaśnia około 90%.

Model Fama-French wykorzystuje trzy czynniki - a mianowicie SMB (mały minus duży), HML (wysoki minus niski) oraz zwrot z portfela pomniejszony o stopę wolną od ryzyka. SMB charakteryzuje spółki notowane na giełdzie o małych kapitalizacjach rynkowych, które generują wyższe zwroty, a HML wykorzystuje akcje wartościowe o wysokich stosunkach księgowych do wartości rynkowej, które generują wyższe zwroty w porównaniu z rynkiem.

Wzór na trójczynnikowy model Famy-Frencha podano w poniższym równaniu:

• Gdzie:
• R _it = całkowity zwrot z akcji lub portfela i w czasie t
• R _ft = stopa zwrotu wolna od ryzyka w czasie t R _Mt = całkowity zwrot z portfela rynkowego w czasie t
• R _it - R _ft = Oczekiwany nadmiarowy powrót
• R _Mt - R _ft = Nadwyżka zwrotu z portfela rynkowego (indeks)
• SMB _t = premia za wielkość (mała minus duża)
• HML _t = premia za wartość (wysokie munus niskie)
• β = współczynniki współczynnika

2. Model czteroczynnikowy Caharta

Model Caharta opiera się na trójczynnikowym modelu Famy-Frencha i wprowadza czwarty czynnik zwany momentum. Koncepcję pędu aktywów można wykorzystać do przewidywania przyszłych zwrotów aktywów. Jest to nieco kontrowersyjne, ponieważ wykorzystuje wyjaśnienia oparte na ryzyku, a także behawioralne, aby określić zwroty. Model Caharta uważany jest za model nadrzędny, biorąc pod uwagę jego moc wyjaśniającą wynoszącą około 95%.

3. Fama-francuski model pięcioczynnikowy

Pięcioczynnikowy model Famy-Frencha również opiera się na modelu trójczynnikowym i wprowadza jeszcze dwa czynniki - rentowność (RMW) i inwestycje (CMA). Wykorzystuje zwrot zapasów o wysokiej rentowności operacyjnej pomniejszony o zwrot zapasów o niskiej lub ujemnej rentowności operacyjnej.

Czasami czynnik jest zastępowany współczynnikiem jakości. Czynnik inwestycyjny uwzględnia poziom inwestycji kapitałowych wykorzystywanych do utrzymania i rozwoju firmy. Zwykle jest ujemnie skorelowany ze współczynnikiem wartości. Biorąc pod uwagę liczbę czynników, pięcioczynnikowy model Famy-Frencha jest czasami niepraktyczny do wdrożenia w niektórych gospodarkach.

Teoria cen arbitrażowych (APT)

Teoria cen arbitrażowych (APT) to model używany do opisu oczekiwanego zwrotu. Oczekiwany zwrot. Oczekiwany zwrot z inwestycji to oczekiwana wartość rozkładu prawdopodobieństwa możliwych zwrotów, które może zapewnić inwestorom. Zwrot z inwestycji to nieznana zmienna, która ma różne wartości związane z różnymi prawdopodobieństwami. składnika aktywów lub portfela jako funkcja liniowa ryzyka związanego z aktywami w stosunku do określonych czynników. Jest podobny do modelu CAPM, ale z mniej rygorystycznymi założeniami.

Założenia są następujące - zwrot z aktywów jest opisywany przez model czynnikowy, ryzyko specyficzne dla aktywów można wyeliminować, ponieważ istnieje wiele aktywów, a aktywa są wyceniane w taki sposób, że nie ma możliwości arbitrażu. Poniższe równanie daje ogólne ramy modelu APT:

Gdzie:

• R _f = stopa zwrotu wolna od ryzyka
• β = wrażliwość aktywów lub portfela w odniesieniu do określonego czynnika
• RP = premia za ryzyko określonego czynnika

Czynniki zastosowane w modelu APT to systematyczne ryzyka, których nie można zmniejszyć poprzez dywersyfikację portfela inwestycyjnego. Zwykle wykorzystuje się czynniki makroekonomiczne, ponieważ są one wiarygodnymi predyktorami cen. Przykłady czynników obejmują produkt narodowy brutto (PNB), nieoczekiwane zmiany inflacji i przesunięcia krzywych dochodowości.

Więcej zasobów

Finance jest oficjalnym dostawcą globalnego certyfikatu Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ Akredytacja Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ to globalny standard dla analityków kredytowych obejmujący finanse, księgowość, analizę kredytową, analizę przepływów pieniężnych , modelowanie warunków umowy, spłaty pożyczek i nie tylko. program certyfikacji, mający pomóc każdemu zostać światowej klasy analitykiem finansowym. Poniższe dodatkowe zasoby będą przydatne, aby kontynuować karierę:

• Beta Beta Wartość beta (β) papieru wartościowego inwestycyjnego (tj. Akcji) jest miarą jego zmienności zwrotów w stosunku do całego rynku. Jest używany jako miara ryzyka i stanowi integralną część modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM). Firma z wyższą wersją beta ma większe ryzyko, a także większe oczekiwane zwroty.
• Premia za ryzyko kapitałowe Premia za ryzyko kapitałowe Premia za ryzyko kapitałowe to różnica między stopą zwrotu z kapitału własnego / poszczególnych akcji a stopą zwrotu wolną od ryzyka. Jest to rekompensata dla inwestora za podjęcie wyższego poziomu ryzyka i inwestowanie w akcje, a nie w papiery wartościowe wolne od ryzyka.
• Kapitalizacja rynkowa Kapitalizacja rynkowa Kapitalizacja rynkowa (kapitalizacja rynkowa) to najnowsza wartość rynkowa akcji spółki w obrocie. Kapitalizacja rynkowa jest równa aktualnej cenie akcji pomnożonej przez liczbę akcji w obrocie. Społeczność inwestorów często wykorzystuje wartość kapitalizacji rynkowej do uszeregowania firm
• Zwrot z kapitału (ROE) Zwrot z kapitału (ROE) Zwrot z kapitału własnego (ROE) to miara rentowności firmy, która polega na podzieleniu rocznego zwrotu (dochodu netto) firmy przez wartość całkowitego kapitału własnego (tj. 12%) . ROE łączy rachunek zysków i strat i bilans, jako że wynik finansowy netto jest porównywany z kapitałem własnym.