Sprzedaż negocjowana to sprzedaż obligacji, która jest alternatywą dla przetargu konkurencyjnego. Przetarg konkurencyjny. Przetarg konkurencyjny jest formą pozyskiwania towarów i usług. Jest używany przez firmy i agencje rządowe, w których wiele zainteresowanych stron składa swoje oferty w celu pokonania innych oferentów i wyłonienia zwycięzcy. Czasami jest preferowany w stosunku do przetargu konkurencyjnego ze względu na jego szybkość, elastyczność, efektywność i poziom poufności między emitentem a gwarantem. Underwriting W bankowości inwestycyjnej gwarantowanie emisji jest procesem, w którym bank pozyskuje kapitał dla klienta (korporacji, instytucji lub rządu). ) od inwestorów w formie kapitałowych lub dłużnych papierów wartościowych.Ten artykuł ma na celu zapewnienie czytelnikom lepszego zrozumienia procesu pozyskiwania kapitału lub gwarantowania emisji.
Jak działa negocjowana sprzedaż
Sprzedaż negocjowana może zostać zainicjowana po stronie subemitentów, którzy przedstawią niezamówione oferty do rozpatrzenia przez emitenta. Alternatywnie, proces sprzedaży może być zainicjowany przez bankierów inwestycyjnych Bankier inwestycyjny w Sell-Side M&A Jako bankier inwestycyjny w obszarze fuzji i przejęć należy wykonać dwie czynności: jedną jest zaprezentowanie się potencjalnym klientom i zdobycie od nich transakcji poprzez angażowanie się w fuzje i przejęcia po stronie kupna lub sprzedaży, a innym jest wykonanie transakcji przedstawionych przez tych klientów. którzy mają bliskie relacje z kupującymi, które mogą być idealnym partnerem dla emitenta. Sprzedaż negocjowana może mieć kilku zainteresowanych kupujących, ale najczęstszą cechą jest posiadanie jednego kupującego z dużym prawdopodobieństwem sfinalizowania transakcji.
Podstawowe punkty negocjacji w przypadku sprzedaży negocjowanej obejmują cenę zakupu, stopę procentową. Stopa procentowa Stopa procentowa odnosi się do kwoty pobieranej przez pożyczkodawcę od pożyczkobiorcy za jakąkolwiek formę zadłużenia, zwykle wyrażanej jako procent kapitału. i funkcje połączeń. Emitent jest zainteresowany uzyskaniem jak najwyższej ceny zakupu obligacji, a obie strony muszą osiągnąć porozumienie co do trzech głównych punktów.
Podmiot emitujący musi wybrać gwaranta, który kupi obligacje przed datą sprzedaży. Z kolei subemitent sprzedaje obligacje swoim klientom będącym inwestorami, kierując się ich żądaniami, a także interesem emitenta. Subemitent może przeprowadzić przedsprzedaż, aby upewnić się, że klienci są zainteresowani sprzedażą, zanim zaoferuje ostateczną cenę.
Kiedy preferowana może być sprzedaż negocjowana
Niezwykle duże problemy
W przypadku niezwykle dużych problemów niektórzy ubezpieczyciele mogą trzymać się z daleka, ponieważ duża liczba problemów może ich przytłoczyć. Tak duże emisje wymagają dużych ilości kapitału, aby wypchnąć je na rynek, a gwarant może nie być w stanie zebrać tak dużych kwot pieniędzy.
Niektórzy subemitenci mogą tworzyć syndykaty przetargowe, łącząc zasoby w celu wyeliminowania konkurencji. W takiej sytuacji emitent może preferować współpracę z zespołem subemitentów, którzy połączyli swoje zasoby i gwarantują powodzenie emisji obligacji.
Unikalne warunki finansowania
Emitent może preferować sprzedaż negocjowaną od przetargu konkurencyjnego, jeżeli emisja obligacji jest skierowana do określonych kategorii subemitentów. Na przykład, jeśli emitent zaplanował emisję obligacji tak, aby była atrakcyjna dla firm ubezpieczeniowych będących własnością kobiet, warunki emisji mogą ograniczyć uprawnienia do świadczenia usług gwarantowania emisji do określonej kategorii gwarantów emisji, którzy spełniają wymogi.
Celem emitenta jest pozyskanie subemitenta, który będzie mógł sprzedawać obligacje w sposób konkurencyjny, ale po obniżonych kosztach, a pozyskanie gwaranta spełniającego określone wymagania może pomóc emitentowi w osiągnięciu tych celów.
Zmienność rynku
Na rynku, na którym stopy procentowe obligacji zmieniają się w krótkim czasie, większość gwarantów emisji może ostrożnie licytować, aby uniknąć poniesienia strat. Emitent może zdecydować o zawarciu sprzedaży negocjowanej z zainteresowaną stroną i określić datę sprzedaży zgodnie z warunkami rynkowymi. Emitent może również negocjować warunki emisji obligacji z subemitentem, który odniósł sukces przy innych emisjach obligacji na zmiennych rynkach.
Nowa jednostka
Nowy podmiot często będzie miał trudności z przyciągnięciem ubezpieczycieli do okazania zainteresowania jego emisją obligacji. Nowe podmioty mogą nie mieć historii kredytowej wymaganej przez subemitentów, co może wpłynąć na emisję obligacji. Jednak sprzedaż negocjowana może obejmować przedsprzedaż, która może służyć do wzbudzenia zainteresowania inwestorów przed wprowadzeniem faktycznej emisji obligacji do obrotu.
Zalety sprzedaży do uzgodnienia
Jedną z zalet sprzedaży negocjowanej jest to, że emitent może otrzymać ofertę spełniającą jego oczekiwania cenowe i warunki, bez angażowania się w żmudny proces przetargu konkurencyjnego. Niektórzy emitenci przystępują do przetargu, aby uzyskać najlepszą ofertę z listy zainteresowanych nabywców. Jeśli jednak emitent otrzymuje niezamówione oferty od logicznych nabywców, upraszcza to proces i obie strony mogą zamknąć transakcję w krótkim czasie.
Sprzedaż negocjowana zapewnia również zaufanie i silne relacje biznesowe z potencjalnym subemitentem. Umożliwiają one subemitentowi znalezienie najlepszej możliwej ceny za obligację, dogodnej zarówno dla emitenta, jak i dla inwestorów.
Wady sprzedaży negocjowanej
Gdy podmiot emitujący negocjuje transakcję tylko z jednym potencjalnym nabywcą, może otrzymać ofertę poniżej godziwej wartości rynkowej. Brak innych konkurentów może ograniczyć potencjał emitenta w zakresie uzyskania jak najlepszych warunków.
Kolejnym ograniczeniem sprzedaży negocjowanej jest to, że emitent będzie miał mniejszą siłę negocjacyjną po zamknięciu transakcji z jednym sprzedawcą. Emitent może być zadowolony z początkowej oferty przedstawionej przez kupującego, ale w trakcie negocjacji oferta może zostać złagodzona. Kupujący wie, że emitent nie ma alternatywy i może pokusić się o zaproponowanie ceny niższej niż ta, którą wcześniej przedstawił emitentowi.
Konkurencyjna sprzedaż
Oprócz sprzedaży negocjowanej subemitenci mogą również skorzystać z procedury przetargu w celu zakupu obligacji od emitenta. Konkurencyjna sprzedaż rozpoczyna się od ogłoszenia publicznej sprzedaży obligacji poprzez ogłoszenie o sprzedaży, w którym wskazane są warunki sprzedaży i emisji obligacji.
Zainteresowani oferenci, tacy jak maklerzy i banki inwestycyjne, następnie wykazują zainteresowanie obligacją, przesyłając swoje oferty do emitenta, wskazując cenę zakupu, stopę procentową i inne warunki emisji. Ofertę należy złożyć przed datą i godziną podaną przez emitenta. Po zamknięciu okresu przetargowego emitent przyznaje oferentowi obligacje z najlepszą ceną i najniższym kosztem odsetek.
Dodatkowe zasoby
Finance jest oficjalnym dostawcą globalnego programu Financial Modeling & Valuation Analyst (FMVA) ™ Certyfikat FMVA® Dołącz do ponad 350 600 studentów, którzy pracują dla firm takich jak Amazon, JP Morgan i Ferrari, program certyfikacji, który ma pomóc każdemu zostać światowej klasy analitykiem finansowym . Aby kontynuować karierę, przydatne będą poniższe dodatkowe zasoby finansowe:
- Aukcja aukcyjna Aukcja to system kupna i sprzedaży towarów lub usług poprzez oferowanie ich do licytowania, umożliwianie licytacji i sprzedaż licytantowi oferującemu najwyższą cenę. Oferenci konkurują ze sobą
- Emitenci obligacji Emitenci obligacji Istnieją różne rodzaje emitentów obligacji. Ci emitenci obligacji tworzą obligacje, aby pożyczać środki od posiadaczy obligacji, które mają być spłacane w terminie zapadalności.
- Dłużne rynki kapitałowe (DCM) Grupy dłużnych rynków kapitałowych (DCM) są odpowiedzialne za udzielanie porad bezpośrednio emitentom korporacyjnym w zakresie zaciągania długu w celu przejęcia, refinansowania istniejącego zadłużenia lub restrukturyzacji istniejącego zadłużenia. Zespoły te działają w szybko zmieniającym się środowisku i ściśle współpracują z partnerem doradczym
- Ostateczna umowa zakupu Ostateczna umowa zakupu Ostateczna umowa zakupu (DPA) to dokument prawny, który rejestruje warunki między dwiema firmami, które zawierają umowę dotyczącą fuzji, przejęcia, zbycia, joint venture lub jakiejś formy sojuszu strategicznego. Jest to umowa wzajemnie wiążąca
